|
Post by Ridje on Nov 19, 2008 0:34:34 GMT 2
Met haar zwarte schoudertas om haar schouder en in haar hand een soort van borstel liep Teyla vrolijk door de gangen. Ze glimlachte onderweg even naar een paar jongens en kon het niet laten om dat meisje een klap onder haar achterste te geven gezien ze bukte om iets op te rapen. De grijns op haar gelaat werdt alleen maar groter toen Teyla achter zich het meisje verbaasd hoorde mopperen. Je zou bijna denken dat Teyla over de trappen zweefde zo snel schoot ze erover heen. Ze stond dan ook al snel stil. Maar niet beneden. Op de derde verdieping bleef ze even staan en keek naar een jongen die daar stond en die ook terug keek. De jongen onderzocht haar even maar richtte zich al snel weer op Teyla's gezicht. "Kan je het zien Timothy?" vroeg Teyla met een grijns en keek hem doordringend aan. Tim grijnsde. "Ja hoor. Alleen als je even vooroverbukt dan zie ik vast wel meer." grijnsde de jongen dan. Teyla grinnikte en boog iets voorover. Ze had kort zwart rokje aan met een strak rood topje erboven dat haar buik bloot liet. Teyla bleef Tim doordringend aankijken terwijl ze vooroverboog en tevreden zag ze dat de jongen haar bleef aankijken. "Goed zo Timmie. Kyra moet blij zijn met jou. Als mij het niet lukt wie dan wel?" vroeg Teyla dan en omhelsde de jongen kort. Tim drukte haar kort tegen zich aan en liet haar dan weer los. "Kyra is de enige voor mij. Maar zo te zien heb jij fans. Ik laat je wel even alleen. Ik moet toch naar Verweer en jij moet naar Scales zo te zien." zei Tim en knikte naar achter Teyla waarna hij de gang achter hem in verdween. Teyla keek hem met een glimlach na en wist al wat hij bedoeld had. Toen ze omkeek werdt haar vermoeden alleen maar bevestigd. Er stonden twee jongens wat rood naar haar te kijken, ze stonden net een paar treden onder het plateau waar Teyla stond en hadden waarschijnlijk onder haar rokje kunnen kijken toen ze voor Tim bukte. Met een knipoog naar de jongens draaide Teyla zich om. "Beviel het jongens?" vroeg het meisje dan en bukte weer iets maar de trap waar de jongens op stonden ging zich net verplaatsen waardoor ze net niks zagen. "Volgende keer meer geluk jongens." lachte het meisje en spurtte dan verder de trap af.
Toen ze eindelijk buiten stond keek ze even rond liep dan het veld op en keek naar de lucht. Na even gekeken te hebben bracht ze haar vingers naar haar mond en vloot er hard en duidelijk op. Ze keek nog een keer rond op het veld om te zien of er nog mensen waren die ze kenden. Toen ze zo snel niemand zag zuchte ze ging zitten en keek naar de lucht. Ze legde de borstel en haar tas naast zich neer en wachte dan af.
|
|
|
Post by admin. on Nov 20, 2008 22:00:36 GMT 2
STATUS, done ! OUTFIT, klik NOTES, sorry voor mijn akelige rp-stuk xD ik ben het verleerd.
shit, shit, shit! Met een stapel bibliotheekboeken in haar slanke armen geklemd, manoeuvreerde Cleo zich tussen de leerlingen door, met de hoop op geen enkele traptrede te struikelen. De boeken, die ze enkele maanden daarvoor uit de ouderwetse bibliotheek had meegenomen, waren al te laat, en Cleo was er van overtuigd dat ze een hogere boete niet kon permitteren. Alleen nu zou het haar al een smak geld kosten; waarschijnlijk meer dan ze van haar miezerige straatmuzikantensalaris zou kunnen betalen. Fronsend telde ze na hoeveel ze ongeveer van Cole zou moeten lenen - en hoeveel ze dus weer terug moest betalen. Tien Pond, kwam ze op uit, en ze zuchtte geïrriteerd. Misschien moest ze gewoon beter op de datums gaan letten. Of gewoon geen boeken meer lenen. Ze glimlachte even bij de laatste optie, maar de lach was echter al snel weer verdwenen en vervangen door de nietszeggende streep die haar lippen meestal vormden.
Een kriebel in haar neus liet haar opschrikken uit haar berekeningen, en geschrokken besefte ze zich dat ze moest niezen. Niet nu, nu ze een stapel waardevolle boeken in haar armen hield - ze zou ze ongetwijfeld laten vallen, pechvogel als ze was. Onzeker beet ze op haar lip en inhaleerde diep door haar neus, in de hoop de kriebel te verminderen. In tegendeel - het gevoel werd alleen maar erger. Cleo drukte haar lippen op elkaar en probeerde het te negeren, maar het was tevergeefs. Voor ze het wist nieste ze - en door de plotselinge beweging gleden de boeken uit haar handen. Natuurlijk had ze geen rekening gehouden met de bewegende trappen, en precies op het moment dat ze de boeken op wilde rapen, draaide het gevaarte weg. 'Nee!' mompelde ze hulpeloos, hoewel ze wist dat het totaal geen nut zou hebben. Bovendien zou er niemand zijn die er ook maar aan dacht om haar te helpen; voor de zwadderaars was ze het zwarte schaap in de oh-zo beruchte familie, en voor de andere afdelingen was ze gewoon één van de Skyslayers, hoogstwaarschijnlijk een dooddoener, en bovenal kwaadaardig.
Met een hulpzoekende blik keek ze om zich heen, maar de weinige bekende leerlingen die er liepen, keken eenmaal afkeurend naar haar en liepen door. Cleo beet opnieuw op haar lip, ditmaal fronsend, en vouwde haar armen over elkaar. Oké, Cleo. Relax. . Ze haalde diep adem, schudde haar hoofd en besloot dat ze de boeken beter kon laten zitten; het zou toch een hele tijd duren voordat ze ze te pakken had. Misschien zou iemand anders ze wel vinden en terugbrengen naar de bibliotheek - dat scheelde haar weer een boete. Ze knikte tevreden, wetend dat er geen enkel bewijs was dat het haar boeken waren. Ze zou er nu alleen snel vandoor moeten, en buiten was natuurlijk de beste optie. Waar precies wist ze niet, maar ze kon wel wat frisse lucht gebruiken - uiteraard niet zonder haar gitaar. Maar dan zou ze terug naar de leerlingenkamer moeten, en ze stond nu toch al bijna onderaan de trappen. Na een diepe hap adem te nemen besloot ze gewoon naar buiten te gaan, zonder iets dergelijks als een jas aan te trekken. Ze was toch al verkouden en het zou haar niets verbazen als ze binnenkort een keelontsteking had, dus veel erger kon het toch niet worden.
Beneden was ze vrij snel, aangezien de trappen genoeg bewogen hadden naar hun zin. Op het moment dat ze haar voeten op de begane grond plaatste, zuchtte ze opgelucht. De boeken lagen nog steeds ergens boven, de deur van het kasteel stond open en de buitenlucht leek haar bijna te roepen. Cleo glimlachte zwakjes en liep in de richting van de grote deuren, de frisse lucht tegemoet.
|
|
|
Post by Ridje on Nov 25, 2008 17:04:30 GMT 2
Zachtjes zong ze in zichzelf terwijl ze af wachte op haar lieveling. "Sinds wanneer is hij te laat voor zijn borstel dag?" vroeg ze zich hardop af en zocht dan de hemel af. Teyla hield er niet van als Scales te laat kwam, dat maakte haar ongerust. Even gaapte het meisje waarna ze zich achterover in het gras liet vallen en rustig bleef liggen kijken naar de blauwe lucht. Ze hoorde wat gemompel en keek even opzij. Een drietal jongens stond naar haar te kijken en toen Teyla even bedacht waarom dat zou zijn, voor zover had ze nog niks bijzonders gedaan dacht ze tenminste, toen ze echter de wind op haar buik voelde grijnsde ze. 'Jongens en uitzicht op een meisje. Wat verwacht je ook anders dan kwijl.' dacht Teyla en rekte zich wat uit waardoor haar shirtje nog meer omhoog kroop. Tevreden keek ze toe hoe de jongens hun monden haast tegelijk open gingen.
Een harde dreun verklaarde voor Teyla dan wel een hoop toen ze de jongens opeens angstige bewegingen zag maken. Net toen ze wou vragen wat er was hoorde ze dreun namelijk en keek ze blij om en stond op. De zwarte draak keek wat geiriteerd naar de jongens die zich snel uit de voeten maakte toen het enorme beest brulde. Teyla lachte kort en keek dan weer naar Scales. De draak keek haar met een glinstering in zijn ogen aan en liet zijn kop dan richting haar gaan. Teyla nam de kop in haar armen en knuffelde het dier. "Waar heb jij nou weer uitgehangen? Je bent laat." zei Teyla dan en drukte zich nog even tegen het grote dier aan.
|
|