|
Post by Merel on May 7, 2007 18:11:58 GMT 2
Mariël liep het lokaal binnen. Ze dacht dat ze telaat was, maar het viel mee. De docent was er nog niet. Ze ging aan een tafeltje zitten en keek rond. De helft van de klas was bezig het lokaal overhoop te halen. Toen de docent binnen kwam, werd het meteen rustig. "Hallo allemaal," Begon hij. "Ik ben Professor Lupos, Jullie Docent Verweer tegen de Zwarte kunsten." Die naam klonk Mariël bekend in de oren. Had haar moeder niet eens les van hem gehad? Gelukkig gaf hij zelf al antwoord. "Ik heb eerder op deze school gewerkt, en ben nog een jaartje terug gekomen." Ze vond dit raar. Ze keek om zich heen om te kijken wat de reactie van de andere leerlingen was.
|
|
|
Post by Lisa .. on May 7, 2007 18:23:10 GMT 2
Lili duwde de deur van het lokaal Verweer tegen de Zwarte Kunsten open. Aangezien er een vloek op de baan als leraar van dat vak rustte, was ze benieuwd of er een nieuwe leraar was. Ze stapte de deur binnen, kijkend naar de leraar, en vervolgens naar de andere leerlingen die er al waren. Ze had geen flauw idee wie het was, daar zou ze wel achterkomen. 'Als hij maar goed les kan geven, aangezien al die andere leraren erg verschillen' dacht Lili. Ze herrinnerde nog goed, een vrouwelijk leraar die erg onzeker was en daardoor eigenlijk de leerlingen hun gang liet gaan. Het voordeel eraan was dat je helemaal niks hoefde te doen, geen huiswerk of andere verplichtingen. Daar tegenover stond dat je helemaal niks leerde en omdat VTZK niet haar beste vak was, heeft ze toen aardig wat gemist. Na een enkele herrinering te hebben opgehaald, liep Lili naar een van de middelste banken in de rechterrij en gooide tas naast een van de 2 banken die er stonden. Ze liet zich in de stoel zakken, afwachtend wat deze leraar zou brengen, negerend het feit dat ze laat was.
|
|
|
Post by » Aline. on May 7, 2007 18:27:34 GMT 2
Charlotte keek de leraar verbaasd aan. Professor Lupos, daar had ze wel verhalen over gehoord van haar vader, toen die les van hem had gehad. Ze verbaasde zich erover dat hij weer terugkwam om les te geven, aangezien het gerucht ging dat hij met lesgeven was gestopt omdat hij weerwolf was, al vroeg iedereen zich af of dat wel echt waar was. Eigenlijk geloofde Charlotte het niet. Een professor, weerwolf? Nee, dat zou Perkamentus waarschijnlijk toch niet toelaten. Charlotte keek Mariël even aan, die een eindje verderop in het lokaal zat.
|
|
|
Post by Merel on May 7, 2007 19:46:08 GMT 2
Mariël keek terug en haalde haar schouders op. Ze wist niet wat ze er van moest denken. Ze vond het wel raar dat hij zomaar terug kwam. Nouja, maakte het uit. Als hij goed les kon geven. Lupos begon weer te praten "Vandaag gaan we een nieuwe spreuk leren. Hij staat niet in jullie boek, dus let even op. " Vertelde Lupos Dit was nieuw. Vaak, beter gezegt altijd, gingen docenten je dingen uit het boek leren. "Deze spreuk is een spreuk waardoor je dementors kun afweren." Ging hij verder. Hij schreef de spreuk op het bord. Expecto Patronum Mariël had wel ooit van deze spreuk gehoord, maar nooit gedacht dat ze hem gingen leren!
|
|
|
Post by Lisa .. on May 7, 2007 19:56:03 GMT 2
'Expecto Patronum?' schoot er door Lili's hoofd. Ze was dan niet helemaal met tovernarij opgevoed maar ze wist zeker wel wat deze spreuk inhield. 'Nooit gedacht dat we dit ooit op school zouden leren' gingen haar gedachtes verder. Dementors, de gedachte alleen al bezorgde haar rillingen. Verhalen die ze gehoord of gelezen had over deze afschuwelijke schepsels waren niet al te best. De enige verdediging die ze wist was een spreuk die dezelfde naam droeg als de leraar op het bord hard geschreven. Nieuwsgierig naar de rest van de les, die ondanks de hoge moeilijkheid, eens behoorlijk interresant zou kunnen worden.
|
|
|
Post by Merel on May 7, 2007 20:00:30 GMT 2
Mariël had ineens heel erg zin in VTZK. Die spreuk leek haar geweldig. Ze keek even in de richting van Charlotte. Ze wist niet of ze het zag, maar ze stak haar duim even op.
Lupos ging veder: "Ik leer jullie deze spreuk, omdat er tegenwoordig zo af en toe dementors langs komen. Jullie moeten je kunnen verdedigen. Maar, deze spreuk, is zeer moeilijk. Voor deze spreuk moet je je namenlijk goed kunnen concentreren. Zélfs als er een Dementor voor je neus staat." Dit vertelde hij op dood normaale toon. Mariël vond dat gek. Het was toch zo'n krachtige en sterke spreuk. Daar praat je dan toch niet over alsof je een koekje aan het maken bent? Niet dat velen wisten dat je koekjes kon "maken", in de zin die zij bedoelde. Ze luisterde aandachtig veder, maar keek snel even rond. De meeste luisterde ineens érg aandachtig. Ze glimlachte.
|
|
|
Post by darkheaven666 on May 7, 2007 20:37:37 GMT 2
"Sorry dat ik te laat ben" zei Felix hijgend en keek even naar professor Lupos. Hij keek naar de leerlingen. Hij was een van de enige Zwadderaars die deze les te samen volgde met de Griffoendor, dit was voornamelijk om zijn mogelijke achterstand, die hij had opgelopen door zijn verblijf in Azkaban, weg te werken. "nogmaals sorry" zei hij en bleef staan. Klaar om weer weg te gaan als hij er uit zou worden gestuurd.
|
|
|
Post by Merel on May 7, 2007 20:42:19 GMT 2
Mariël keek naar de jongen die net binnen was gekomen. Ze rolde even met haar ogen. Zal ook niet, weer eens iemand te laat. Je kunt het altijd proberen bij nieuwe docenten. Ze keek naar Lupos. Hij zij nog steeds niks. Hij ging veder met het schrijven om het bord. Om de Patronus spreuk optimaal te gebruiken, moet je denken aan goede dingen, goede herinneringen. Mariël las het. Zo moeilijk kon dat toch niet zijn? dacht ze bij zichzelf.
|
|
|
Post by darkheaven666 on May 7, 2007 20:50:52 GMT 2
Felix las de woorden op het boord. De patronus zijn beste spreuk, op de martelspreuken na. Hij glimlachtte even en ging zitten. Zijn ogen keken niet langer naar de woorden op het boord maar naar Lupos ofwel Maanling. Hij had Sirius/Sluipvoet korte tijd gekend in Azkaban en die had hem veel verteld over zijn vriend. Zijn glimlach werd ietsjes groter, maar hij zei niks.
|
|
|
Post by greenlightning on May 7, 2007 21:27:04 GMT 2
Terry stapte kalm het lokaal binnen. Ze werd gevolgd door Draconic, die nogal tevreden leek met zichzelf. 'Het spijt me professor dat ik te laat ben. Ik werd opgehouden.' Draconic zei helemaal niks. Hij nam plaats bij Felix en gooide zijn tas op de grond. Hij staarde naar het bord en haalde zijn schouders op. De dementors konden zijn rug op. Hij zou ze wel opblazen als ze bij he kwam. Terry staarde een beetje van slag de klas in. Ze had geen idee waar ze meost gaan zitten.
|
|