|
|
Post by darkheaven666 on May 11, 2007 17:13:39 GMT 2
"Zo is het nog best makkelijk, omdat je je volledig op iets gelukkigs kan concentreren" begon Felix. Hij keek even naar de andere Patronussen "maar je moet je voorstellen dat je een Patronus wil oproepen terwijl er een demontor in de buurt is, die je probeert te laten wanhopen en er voor zorgt dat je je niks gelukkigs meer kan herinneren. Dat is het moeilijke eraan" zei Felix. Hij maakte een wapperend gebaar met zijn hand en langzaam verdween de cobra.
|
|
|
|
Post by Merel on May 11, 2007 17:32:18 GMT 2
Mariël keek om zich heen. Veel hadden al een patronus voor zich. Ze dacht aan gelukkige dingen. Haar toelating, haar vriendinnen. "Expecto Patronum" zei ze. Haar patronus naam de vorm aan van een leeuw. Deze gromde even. Ze lachte. Cool.. Ze liet haar leeuw rondjes lopen.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 11, 2007 17:48:27 GMT 2
Lili zuchtte even, aangezien de andere leerlingen toch al een aardig dier tevoorschijn kregen. 'Het is een Patronus, moeilijk staaltje toverkunst, dus niet erg dat het niet meteen lukt' probeerde ze zichzelf op te peppen. 'De brief!' schoot er vervolgens door haar hoofd. De brief voor haar aanmelding op Zweinstein, dat was een betere herrinnering, die zorgde ervoor dat ze opnieuw kon beginnen. 'Expecto Patronum!' riep Lili, gefocust op de brief, de eerste keer dat ze hem las. Uit haar toverstok verscheen opnieuw zilvere damp, maar nu niet meer doorzichtig en had al iets meer weg van een vorm, een dier alleen was het nog onduidelijk wat voor soort.
|
|
|
|
Post by Merel on May 21, 2007 18:38:56 GMT 2
Tristan glipte de les onopgemerkt binnen. Hij ging naast Mariël zitten. Toen hij de Leeuw voor haar zag was hij helemaal onder de indruk. Hij keek verder in het rond. Meer leerlingen hadden een Dier voor zich. Hij keek op het bord. Patronus bezwering. Hij ging het ook maar proberen. "Expecto Patronum!" Zei hij. Er kwam alleen wat rook tevoorschijn. "Denk aan iets gelukkigs!" Fluisterde Mariël naar hem. IEts gelukkigs? Hij dacht aan vroeger. Toen zijn vader en zusje nog leefde. Hoeveel lol hij altijd had. "Expecto Patronum!" Zei hij opnieuw. Nu verscheen er een dier, een beer. Alleen deze vervaagde snel weer.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 26, 2007 19:16:19 GMT 2
Lili keek even naar Tristan en zwaaide even. Opnieuw concentreerde ze zich. 'Expecto Patronum!' riep ze. Deze keer was een duidelijk herkenbare vorm uit haar toverstok tevoorschijn gekomen. Een meeuw, klein maar ondoorzichtbaar, flapperde met zijn vleugels even hard en verdween weer in het niets. Lili's gezicht klaarde even op, ze hield van vogels. Glimlachend keek ze de klas rond.
|
|
