Fine ..

[Lisa ..]

'Sorry? Hoe noem jij mij?' lachde Evy. Daarna herkende ze die blik in zijn ogen en stapte al een stap opzij. 'Noo... neeneeneeneenee!' zei ze lachend terwijl ze weg probeerde te duiken voor het water. 'Jij durft wel he?' Ze probeerde hem aan de praat te houden, ze moest tijd hebben om iets te bedenken tegn die emmer met water.
Het enige wat in haar opkwam was in een keer op hem afremmen en een poging doen om de emmer over hem heen te gooien. En dat was dan ook precies wat ze ging doen.
Met een speelse grijns rende ze op hem af en probeerde de emmer boven hen uit te krijgen, waarschijnlijk zouden ze beide nat worden, maar dan was ze niet de enige meer.

[LAURA ?!]

''ik noemde je SNOL s n o l'' spelde Ruben nogal overdreven.
''He bah'' zei hij grijnzend toen hij zag dat evy opzij stapte. ''Ja ik durf wel inderdaad want als ik niet durfde zou ik wel bang zijn voor Vilder én dan zou ik hier niet zijn en de boel ondergooien met wa-'' zijn zin werd onderbroken door een enorme hoeveelheid water dat over zijn hoofd en gewaad heen kletterde.
''aaaargh'' snerde Ruben toen hij kletsnat was. Zijn haren stonden plat en zijn gewaad plakte aan alle kanten door de hoeveelheid water. ''Baaaaaaah'' zei hij dramatisch.

[Lisa ..]

'Maar aangezien jij hier wel bent, niet bang bent voor Vilder durf je het dus wel?' Lachend keek ze naar hoe Ruben nat werd en voelde tegelijkertijd hoe waterdruppels haar kleren doorweekt lieten zijn en over haar huid rolde.
'Aaaahhh.' Met de grijns die ze weer op haar gezicht had liep Evy naar Ruben en sloeg haar armen even om hem heen. 'Je moet ook niet verwachten dat als je mij natgooid je zelf droog blijft.' grijnsde ze terwijl ze hem weer los liet.

[LAURA ?!]

''Nou als Vilder nú binnenkomt hebben we toch echt een probleem. En nu word ik bang'' zei Ruben grijnzend tegen Evy.
Hij schudde even ruw met zijn hoofd waardoor druppels water uit zijn haar alle kanten opvlogen. Hij ging even met zijn hand door zijn haar om het wat omhoog te zetten. ''Kijk nou wat je met mijn haar hebt gedaan'' zei Ruben grijnzend maar probeerde verdrietig te klinken waar hij niet bepaald in slaade.

[Lisa ..]

Evy slaakte een gil alsof het het ergste was wat er kon gebeuren toen Ruben het water van zijn haar alle kanten op liet gaan. 'Ik was het helemaal niet! Jij lokte het uit.' knipoogde ze grijnzend.'Ik wordt bang! Red ons van de grote tiran.' Ze moest moeite doen om niet helemaal in lachen uit te barsten. Ze keek naar de klok die boven de deuropeneing hing. 'Oke, maar serieus hoe ga ik in 20 minuten al deze rotdingen schoon krijgen?'[b[

[LAURA ?!]

Ruben haalde grinnikend zijn schouders op. ''Dat is jou probleem'' zei Ruben terwijl hij zijn tong uitstak naar Evy.
''En ik denk niet dat je alles schoon gaat krijgen met een doorweekte Ruben, of wou je me tegen al die prijzen aangooien'' zei hij opnieuw grinnikend. Hij begon het zo langzamerhand wel wat kouder te krijgen omdat alles wat hij droeg aan het soppen was.

[Lisa ..]

Als antwoord stak ze ook haar tong even uit. 'Aan jou heb ik ook echt weer heel erg veel. Maar ik wil niet met je gooien, dadelijk doe ik je nog pijn.' Evy sloeg haar hand voor haar mond om niet ongelovelijk in lachen uit te barsten. Haar eigen rillingen voelde ze niet, doordat ze toch in lachen was uitgebarsten. Ze haalde haar schouders lachend op, het was toch een water-naar-de-zee-dragen-klus.

[LAURA ?!]

Ruben glimlachtte eventjes nonchalant. ''Tja, sorry maar dan kan ik ook niks voor je bedenken hoor'' zei hij verontschuldigend maar met een grote grijns op zijn gezicht. Hij keek doelloos naar de dubbel liggende Evy en begon zelf ook te lachen.
''Je bent gewoon aanstekelijk'' zei hij toen hij zichzelf weer van zijn lachen kon bedwingen.

[Lisa ..]

'Vilder moet maar accepteren dat dit gewoon ondreuzelachtige klussen zijn. Waar zijn we anders tovenaars voor.' zei ze, ver weg nog steeds moeten lachen. 'Hij verzint toch wel iets anders, het zou toch niet goed zijn.' Ze keek hem aan. 'Moet ik daar trots op zijn of wat.' Evy stak haar tong nog een keer plagend uit.