|
|
Post by Lisa .. on May 19, 2007 22:17:05 GMT 2
Op een of andere manier moest Meera lachen, gewoon om alles ofzo. 'Aan de ene kant klink je alsof je me ontzettend in de maling aan het nemen bent of, ik weet neit je klinkt zo anders?' zei ze. Die laatste woorden werden vooral op een vragende toon gesteld, ze wist niet precies wat het was.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 19, 2007 22:19:25 GMT 2
Draconic keek verbaasd op. 'Je in de maling aan eht nemen? Ik plaag je een beetje. Ik kan je echt zo'n contract bezorgen. Zorg maar dat ik dat ook echt voor je doe.' Hij knipoogde naar haar. Toen lachte hij. 'Nee hoor, schat, ik doe het met liefde voor je. Als je het wil dan. Ik zal ze uitnodigen en dan is eht aan jou wat je er van maakt. Wil je dat?'
Klonk hij anders? Hij wist niet op welke manier....
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 19, 2007 22:27:07 GMT 2
Met een speelse, onschuldige blik keek ze terug. 'Weetje, ik heb er altijd al stiekem van gedroomd om later wat met muziek te doen. Magie is oke weetje, maar om nu mijn beroep ervan te maken om kinderen ermee om te leren gaan ofzo, dat niet.'. Even pauzeerde ze. 'Wil je dat echt voor me doen?' zei ze met een nog onschuldigere blik. Daarna moest ze lachen en gaf hem een vriendschappelijke duw.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 19, 2007 22:38:04 GMT 2
Draconic rekte zich uit, legde zijn arm om harr schodeur, trok haar tegen zich aan en begon haar te kietelen. 'Je kan me maar beter ooit eens in een spech noemen als je beroemd bent!'riep hij en hij lachte. Hij zou Maarten en Rogier wel een uil sturen. Ze kwamen maar, boeiend of ze eht druk hadden.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 19, 2007 22:44:12 GMT 2
Meera had haar gitaar even opzij gelegd, als voorzorgsmaatregel. Vervolgens zorgde Draconic dat ze een halve meter opschoof en daarna rare kronkels maakte, ze kon slecht tegen kietelen. 'Bij deze beloof ik plechtig dat als ik ooit een bedankspeech moet houden, je erin zit.' zei Meera lachend. Daarna probeerde ze hem terug te kietelen, maar of dat nou nut had.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 19, 2007 22:46:42 GMT 2
Draconic keek haar vragend aan en emt en pesterige glimlach - hij kon tegen kietelen- drukte hij haar neer op de bank en ging op haar liggen. Ze hield haar armen boven haar hoofd en keek haar recht in de ogen.
'Zo, nu zit je vast.' Hij grijnsde breed.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 19, 2007 22:53:26 GMT 2
Haar eigen haar prikte irriterend in haar gezicht en ze probeerde het weg te vegen maar dat lukte niet. Ze was nou niet bepaald sterk, dat bleek maar weer eens. Ze lachde, dit was echt weer een typische Draconic actie. Hopeloze pogingen om los te komen, uiteindelijk gaf ze het op om los te komen en keek hem aan. 'Daar was ik achter ja, fijn.' Het sarcasme droop er vanaf, maar wel op een grappige toon.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 19, 2007 22:58:19 GMT 2
Draconic lachte. Hij kwam in die lachstuip met zijn gezicht heel dicht bij het hare. Toen leit hij haar met een ahnd los en streek de plukken haar uit haar gezicht. 'Lang haar is zo onhandig. Mijne heeft precies de goeie lengte.'
Hij streek met zijn vrije hand door zijn haar en grijnsde verwaand, met glimmende ogen.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 19, 2007 23:03:23 GMT 2
'Bij jou ja, maar ik zie mezelf nog niet met kort haar rondlopen. Ik moet er niet aan denken. Ondanks het onhandig is vind ik het wel leuk.' zei ze nog steeds lachend. Okee dit gaat nergens over en bij die gedachte moest ze alleen maar meer lachen. Alsof ze door een meligheidspreuk geraakt was. Uiteindelijk grijnsde op een zelfde manier terug, erg veel moeite doen om haar lachen in te houden.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 19, 2007 23:06:43 GMT 2
Draconic hield het minder lang uit dan zij. Hij leit zich plat op haar vallen, met zijn gezicht op het hare, rolde van haar af, viel op de grond en barstte in lachen uit.
Waar komt dit nou weer vandaan? Het leek alsof hij weer vrolijkheid nodig had, sinds dat voldemort gedoe. Hij was heel blij dat Meera er niks mee te maken had.
|
|
