|
|
Post by Lisa .. on May 20, 2007 14:51:24 GMT 2
Meera volgde even zijn blik naar de eerstejaars en glimlachde er even om. Daarna werd haar blik weer wat serieuzer. 'Ik weet het, je bent bang dat je hem kwijtraakt, denk ik...' Even slikte ze en dacht aan haar vader, die haar hele leven al voor een lege plek zorgde. Ze wilde niet dat het Zwadderich, dat al lang goede vrienden was, de grootste lol samen hadden kapot ging. 'Ik wil niet dat onze hele afdeling uit elkaar valt, daarvoor was het te goed.' zei ze uiteindelijk
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 20, 2007 15:08:38 GMT 2
Draconic knikte. 'Meer vriendschappen sluiten, nieuwe vriendschappen. We hebben een leger nodig. Een leger van meer dan alleen Zwaderaars...' Hij dacht aan alle families die gescheiden waren over afdelingen en vriendschappen tussen afdelingen. Zwaderich stond voeral buiten en dat terwijl ze nu de hulp van adneren nodig hadden. Zouden ze niet gewoon bevriend kunnen proberen te worden?
Draconic staarde voor zich uit. Wat had hij nou weer? Vriednen worden emt modderbleodjes? Met onwaardige schepsels? Met mislukte tovernaars en hesken? Hadden ze hen nodig?
De jongen schudde zijn hoofd. Hij was gek aan eht worden.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 20, 2007 15:30:18 GMT 2
'Ik dacht toch echt even dat jij nummer 1 anti Modderbloedjes was' zei Meera terwijl ze hem een vriendschappelijke duw gaf. 'Misschien moeten we wel wat meer opener zijn tegen andere, maar om nu vrienden met ze te worden. Ach laat maar, ik kan me niet voorstellen dat ik iedereen die ik niet mag of gewoonweg negeer maar aardig moet vinden'
Meera werd lichtelijk gek inhaar hoofd van alles. Het was zo verwarrend, lol en serieuze momenten volgde elkaar snel op en het leek er duidelijk op dat Zwadderich op instorten stond.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 20, 2007 15:44:06 GMT 2
Draconic liet zich achterover zakken sloot zijn ogen. Hij was moe. Te moe. Veel te moe. Thomas.... Ryanne.. Rachanna... Eregens klonk ook Terry in zijn hoofd. Hij wilde niks meer voor Voldemort doen. Hij wilde dat hij weg was. Hij wilde dat alles over was.
Opeens kwam hij overeind. Hij liet zijn armen slap om Meera heen hangen. 'Ik moet geen onzin uitkramen. We zijn wie we zijn. Ik ben een Malfoy, een vier generatie aan dooddoeners. Wij zijn Zwaderich. Wij zijn van eht pure blode. Waarom doen alsof we anders zijn dan we zijn?'
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 20, 2007 15:59:42 GMT 2
'Dat is bijna wijs, zeker geen onzin.' zei Meera terwijl ze wijs op een andere manier uitsprak. Daar glimlachde ze even, ze wist het niet meer. Twijfels in plaats van een lachen. Onderlinge ruzies in plaats van onderlinge lol. Myserieus in plaats van een hechte groep. Ze sloeg een arm om Draconic heen. Daarna knikte ze, zonder beteknis.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 24, 2007 14:22:49 GMT 2
Draconic trok haar weer tegen zich aan. 'Was jij nou bijna jarig of niet?' Vroeg hij. Ergens stond hem zoeiets bij. Hij was een ramp wat dat betrof, maar het zou hem wel goed uitkomen! Hij wist namelijk eht perfecte cadeautje voor haar!
Hij dacht goed na en stuurde toen een bericht naar zijn kat. Snake keek op. Voldemort had Draconic die spreuk geleerd, die je zonder woorden kon gebruiken. Ga naar de uilenvleugel en haal een uil hierheen.
Het kleine katje sprong op en rende de leerlingen kamer uit.
Draconic richtte zijn aandacht weer op Meera.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 26, 2007 23:08:48 GMT 2
'Over twee en een halve week ja,' zei ze lachend. 'Hoezo, nieuwsgierig?' vervolgde ze. Haar benen trok ze op en ze zat nu helemaal op de bank. Haar ogen volgde even het katje. 'Die ruikt zeker ergens eten?' zei ze , met een grijs op haar gezicht. Ze voelde zich weer goed, vrolijk en dat straalde ze uit.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 26, 2007 23:11:22 GMT 2
Draconic schudde zijn hoofd. 'Nee, dat brave katje van mij gehoorzaamd me en gaat braaf mijn boodschap doorgeven.'De boodschap zelf vertelde hij er neit bij. Dat was een verrassing. Hij boog zich naar voren en bestudeerde haar gezicht. 'Weet je dat je echt heel erg mooi bent als je zo lacht?' Het was een pure observatie. Hij voelde niks dan vriendschap en wat genegenheid voor haar, maar dit zag hij neit vaak meer. Hij glimlachte. 'Ik heb het perfecte cadeau voor je, maar ik vertel je er nog niks over!'
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 26, 2007 23:15:51 GMT 2
'Vindje.' zei ze spottend. Daarna prikte ze hem in z'n zij, ook al wist ze dat het gewoon nutteloos was. Ze keek Draconic nu recht aan, in z'n ogen, serieus. Staren was nooit haar beste punt geweest want ze hield het amper vol. Ze barste in lachen uit en prikte hem nogeens. 'Jij bent ook zo flauw he' klonk het tussen het lachen door terwijl ze hem een vriendschappelijke duw gaf.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 26, 2007 23:20:50 GMT 2
'Wat nou? Je bent echt mooi als je alcht. Lach voor me lach!' Hij besprong haar opnieuw met een keitel aanval. 'Zomaar geloof je me neit! Ik zeg dat je mooi bent! Geef me gelijk! Kom op, geef me dan gelijk! Zeg: 'Draconic je hebt helemaal gelijk dat ik heel mooi ben!'Zeg eht, adners staat op jouw grafsteen: gestorven aan kieteldood!'
Hij had het zelf niet meer van eht lachen, maar hij ging gewoon door.
|
|
