|
|
Post by » Aline. on May 28, 2007 17:20:47 GMT 2
Rebecca zat voor de ingang van Zweinstein. Regelmatig wierp ze een blik over haar schouder, om te kijken of Vic er al aan kwam. Ze was zo snel mogelijk na de les hierheen gegaan, ze wilde niet te laat zijn. Voor een moment was ze bang dat Vic niet op zou komen dagen, en het gewoon allemaal een misverstand was geweest. Toen ze het bericht had ontvangen, kon ze het ook eigenlijk niet geloven. Vic, die háár mee naar Zweinsveld vroeg? Rebecca had het briefje wel tien keer opnieuw gelezen, voordat ze was begonnen met een antwoord te schrijven. Ze had nog nooit zo vaak een briefje opnieuw geschreven; telkens vond ze het niet goed genoeg, had ze het perkament weer vefrommeld, en was ze overnieuw begonnen, totdat er eindelijk een briefje voor haar lag die er wat haar betrof wel mee door kon. Ze had toch niets beters kunnen bedenken om terug te schrijven. En nu zat ze hier, te wachten tot Vic zou komen. De wind speelde met haar haren en liet ze naar rechts waaien. Rebecca veegde een pluk uit haar gezichtsveld, en keek nog een keer achterom.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 28, 2007 17:31:41 GMT 2
Vic liep door het trappenhuis van Zweinstein richting de grote entreedeuren. Hij dacht even terug aan gisteren. Hij snapte niet van zichzelf waar hij ineens de drang en moed vandaan haalde om dat briefje naar Rebecca te sturen. Het had lang geduurd om niet vaag over te komen en nadat een van de schooluilen er mee weggevlogen was wist hij niet of het wel zo'n goed idee was, stel dat ze helemaal geen zin in. Gelukkig had ze positief geantwoord en hij had er zin in. Hij liep de laatste trap af en kruisde de hal door. Hij duwde tegen de deuren van de school aan en ademde de frisse lucht in. Vic knikte even, het schoolterrein lag er prachtig bij. Met zijn ogen zocht hij naar Rebecca en zag haar voor school zitten. Met een glimlach liep hij naar haar toe en ging achter haar staan. Hij knipte met zijn vingers vlak bij haar oor en zei:'Boe'. Hij hoopte dat ze het niet verkeerd zou opvatten en ging vervolgens naast haar zitten. 'Zin om te gaan?'
|
|
|
|
Post by » Aline. on May 28, 2007 17:50:04 GMT 2
Rebecca veerde even overeind, maar haar verschrikte blik maakte plaats voor een blije blik toen ze Vic herkende. Hij zat naast haar! Rebecca voelde de verlegenheid al weer genadeloos toeslaan. Of ze er zin in had? Natuurlijk! dacht ze, maar eerst wist ze niks te zeggen. Ze wachtte net niet lang genoeg voordat het stom zou worden om niets te zeggen, en zei vrolijk: 'Natuurlijk!' Een glimlach verscheen op haar gezicht. Ze keek Vic even aan, maar wendde verlegen meteen haar blik weer af.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 28, 2007 18:04:42 GMT 2
Nu kwam deze 'afspraak', zoals Vic het zag, toch wel dichtbij. Hij keek naar de grond voor zich, even niet wetend wat te zeggen. Hij voelde zich prettig, op z'n gemak bij haar. Maar haar blik had iets warms, een fijn gevoel. 'Okee, zullen we dan maar gaan? ' zei hij, om de stilte te doorbreken. Hij voelde zich op z'n gemak maar wist niet wat te zeggen. En voor een moment leek het wel alsof hij niet teveel energie had. Hij leek wel kalm, iets wat nauwelijks voorkwam in Vic's normale leven.
|
|
|
|
Post by » Aline. on May 28, 2007 18:07:54 GMT 2
'Hmmhmm,' mompelde Rebecca instemmend. Ze veegde nog een opstandige pluk haar uit haar ogen, en stond langzaam op. Ze tuurde even in de verte, waar Zweinsveld lag. Daarna draaide ze zich een kwartslag en keek even naar Vic. Ze was zo gelukkig; een middag samen met Vic! Ze had nooit verwacht dat hij haar mee zou vragen, en geloofde het eigenlijk nog steeds nauwelijks.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 28, 2007 18:23:04 GMT 2
Vic stond net na Rebecca op. Ze straalde, dat zag hij duidelijk. Zou het door het weer komen of door iets anders? Maar de positieve uitstraling van Rebecca zorgde ervoor dat Vic vrolijk werd. Combinatie mooi weer, geen les, Zweinsveld en Rebecca deed het hem. Hij keek glimlachend haar aan en liep enkele meters en keek over zijn schouder terug in Rebecca's ogen, met een blik van 'kom je?'
|
|
|
|
Post by » Aline. on May 28, 2007 18:27:22 GMT 2
Rebecca liep snel achter hem aan. Ze vertraagde haar pas zodra ze naast hem liep. Ze wilde iets zeggen en deed haar mond open, maar wist niets zinnigs te zeggen. Daarom deed ze haar mond maar weer dicht. Ze vroeg zich af waar Vic heen wilde. Het maakte haar zelf niets uit. Zolang ze maar bij Vic was, vond ze alles best.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 28, 2007 18:39:26 GMT 2
Vic lachde even en keek even naar haar haar wat glom in de zon.'Zullen we anders ergens iets gaan drinken, in de Drie Bezemstelen ofzo?' stelde hij voor. Hij wist niks anders te zeggen en keek haar even vragend aan. Haar ogen glommen al net zo mooi in de zon als haar haar. Hij voelde lichtelijk iets verlegen opkomen maar probeerde het weg te duwen.
|
|
|
|
Post by » Aline. on May 29, 2007 17:54:33 GMT 2
'Ja, is goed,' zei Rebecca. Ze schrok zelf enigszins van hoe ze klonk; ze klonk misschien nog wel verlegener dan ze was. Ze voelde sterk de neiging om Vics hand te pakken, maar durfde het écht niet. Daarom keek ze maar recht voor zich. Zweinsveld kwam steeds dichterbij. Een glimlach sierde haar gezicht, terwijl ze even opzij keek naar Vic.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 29, 2007 18:28:32 GMT 2
Vic glimlachde, hij wist niet zo goed wat te zeggen. Dat gold ook toen hij het briefje had geschreven, maar iets in hem zei dat hij gewoon eens wat met haar moest afspreken. Hij voelde een lichtrode kleur op zijn gezicht opkomen, proberend het te negeren. Aan de rand van de horizon voor hen zag hij Zweinsveld verschijnen. Ook hij keek vervolgens opzij, recht in Rebecca's ogen. 'Wat een goed weer voor een dagje Zweinsveld, vind je niet?' zei hij maar toen hij zichzelf de woorden hoorde zeggen kon hij zichzelf wel slaan, dat moest er vast idioot uitkomen.
|
|
