|
|
Post by \\ Jess' on Apr 30, 2008 21:02:40 GMT 2
Teresia opende de deur van ziekenzaal. Ze keek of madame Plijster er was. "Mevrouw?" Zei ze terwijl ze naar binnen liep. Madame Plijster keek op en trok een verbaasd gezicht. Teresia liet haar arm zien. Madame Plijster kwam meteen in beweging en bracht Teresia naar een bed toe. "Ga maar zitten kindje" Zei ze, Teresia deed wat ze zei. Madame Plijster pakte haar toverstok en mompelde een spreuk. De arm van Teresia genas meteen. Teresia grijnsde en keek Madame Plijster dankbaar aan.
"Heel erg bedankt" Zei ze terwijl ze knikte. Madame Plijster zei dat het geen moeite was geweest. Toch voelde Teresia zich nog misselijk.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 3, 2008 14:07:16 GMT 2
WIlliam liep met Teresia mee. "Ik kan best ook wonden genezen." Zei hij beetje mokkend over wat ze eerder gezegd had. "Zo'n ramp ben ik nou ook weer niet."
Hij bleef op een afstandje staan kijken. Haar kennende zou madam plijster hem wegsturen als hij te dichtbij zou komen. En dat zou hij niet laten gebeuren... dus dan zou er een ruzietje komen. En aangezien hij vond dat de verpleegster zich op Teresia moest concentreren voorkwam hij dat maar.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on May 5, 2008 17:13:45 GMT 2
Teresia grijnsde. "Lieverd" Ze schraapte haar keel, ze had er een vieze smaak in. Echt niet lekker gewoon. "Ik weet dat jij het ook kan, maar ik heb dingen gezien in de lessen, waar ik zelf nee tegen zeg. En ik neem niet graag risico's en dat weet je denk ik ook wel" Ze kreeg een beetje rode wangen. Ze voelde zich nog steeds misselijk. Maar ze probeerde daar niet veel aandacht aan te besteden. Ze pakte zijn hand vast. "Ik overleef het wel weer" Ze knikte terwijl ze diepa demhaalde. "Nu wil ik de anderen even zien, ik heb ze gemist, en ja, ik wil gewoon even de hele dag bij je zijn. Het spijt me zo William. Ik ben dom geweest' Begon ze, het zat er nog best dwars. Ze had iemand waarvan ze hield gewoon in de steek gelaten. Dat had niet mogen gebeuren.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 5, 2008 17:56:01 GMT 2
William gaf naar haar zitten en gaf haar een kus op haar wang. "Het geeft niets, eigenlijk wist ik wel dat je terug zou komen. Al had ik iemand anders nodig die me dat vertelde, maar komt op hetzelfde naar." Hij kneep zacht in haar hand.
"Ach, zij kan het toich beter dan dat ik het zou kunnen." Hij gebaarde naar madam plijster. "al zal ik dat nooit te hard toegeven." Voegte hij er fluisterend aantoe.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on May 5, 2008 18:33:32 GMT 2
Ze opende de deur. "Steun is altijd het beste" Zei ze terwijl ze naar hem keek. Daarna knikte ze. "Ze is goed, anders was ze hier niet" Gaf ze toe terwijl ze even glimlachte. "Ik wil even genieten dat ik terug ben, genieten van jou en met jou" Zei ze terwijl ze hem een zacht duwtje gaf en zacht in zijn hand kneep. "Op naar de leerlingenkamer" Ze stak haar hand omhoog en grinnikte. "Ik ben er namelijk klaar voor" Zei ze er snel achteraan.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 5, 2008 18:53:03 GMT 2
William sprong overeind en liep snel met haar mee. "Ok kom op dan. Naar de leerlingenkamer waar jij even kan rusten en mij hoogstwaarschijnlijk als kussen gebruiken." Hij grijnste breed. "Iets wat ik niet erg vind, voor deze ene keer dan he. Daarna sommeer ik wel een kussen voor je."
Hij vond het een beetje een vreemd idee om nu heel rustig naar de leerlingenkamer te gaan, maar ook prettig. Hij deed hetliefste dat er niets was gebeurd.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on May 5, 2008 20:11:22 GMT 2
"En dan praten over wat ik heb gedaan toen ik weg was. Want, dat hoor je te weten" Ze keek naar hem. Met een verdrietige blik. Ze keek even naar de grond. "Dat word een emmer vol huilen" Zei ze met een gebroken glimlach. Ze mistte hem zo erg, maar toen ze bij hem was, of nouja bij hem was. Hem had gezien, mistte er nog wat. William... En misschien moest ze maar gewoon hier blijven, hier had ze alles opgebouwd. En dat kon ze niet meer kapot maken, en dat wou ze ook niet.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 6, 2008 18:49:40 GMT 2
William bleef ineens stilstaan en trokhaar naar zich toe. "Teresia, het maakt me niet uit wat je doet. Als het je niet lukt om het te vertellen dan hoeft het niet. Het kan later of helemaal niet, het maakt me echt niets uit. Zolang jij je er maar goed bij voelt."Hij keek haar doordringend aan.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on May 6, 2008 18:55:16 GMT 2
Ze schrok even van wat hij deed en keek hem aan. "Je moet het weten, je bent mijn vriend. En daar heb je recht op, hoe dan ook" Zei ze terwijl ze echt tegen haar tranen begon te vechten. Haar onderlip begon te trillen maar ze kon zich inhouden. "Alles wat jij voor mij hebt gedaan... Dat is iets wat ik niet terug kan gezen" Kwam er met moeite uit. Ze schraapte haar keel en keek naar onder. Ze kreeg nu tranen in haar ogen, maar ze wou ze niet laten zien. Ze drukte ich dicht tegen hem aan terwijl ze zachtjes begon te snikken. "Het spijt me nog steeds" Snikte ze. Ze wou het graag goed maken, maar wist niet hoe.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 6, 2008 20:41:13 GMT 2
William sloeg zijn armen stevig om haar heen. "Ow lieverd toe. Als jij het moeilijk vind hoef je echt niets te zeggen. En ik kan er niet tegen als je huilt." Hij gaf een kus op haar hoofd. "Dus je hoeft helemaal niets te zeggen. Ik wil dat jee erst rust en dan kun je overdenken of je het me kunt vertellen."
Zijn hart smelte als hij haar zo kwetsbaar zag en hij wou dat hij haar beter kon troosten.
|
|
