(Sawyer) Being depressed. (/open)

[Ridje]

Stil zat hij daar, hij zei niks en bewoog haast niet, de enige bewegingen die hij maakte waren van zijn ademhaling en zijn arm die naar zijn mond ging om de inhoud van zijn glas door te slikken. Hij zag er anders uit dan normaal en het was nogal vreemd voor mensen die hem kende om hem zo te zien zitten aan de bar. Niet dat Sawyer zich daar iets van aantrok. Hij had nu wel andere dingen aan zijn hoofd, dingen die hij eerlijk gezegd probeerde weg te drinken. Het glas ging weer naar zijn mond waarna hij het lege glas op de bar zetten en een nieuw glas drank bestelde. Zijn haar zat gigantisch in de war en het zat niet zoals hij het altijd had, goed en in model, er zatten zelfs wat grassprietjes tussen en wat takjes. Zijn kleren waren vies. Zijn broek zat onder de modder,gras en zand en zijn overhemd was ook vies van het zand, de onderste knoopjes van zijn hemd waren eraf en de rechter mouw was gescheurd. Tim zijn ogen waren rood doorlopen wat door de drank kon komen, zijn knokkels waren geschaafd en bebloed alsof ze hard tegen een muur waren aangekomen. Zijn blik was naar beneden gericht naar de bar. Hij lette op niks of niemand om hem heen en de bezorgde blikken die een paar mensen op hem wierpen negeerde of intereseerde hem niks.

In het kort, Sawyer zag er niet uit hij was een totaal wrak en de aantal glassen die voor hem stonden zeiden genoeg over hoeveel hij al op had, en normaal kon hij goed tegen drank maar nu was het anders. Tim voelde zich ook als een wrak, hij voelde zich rot, gebroken en depressief. Het had echter niet met de huidige situatie te maken met Mara en Thomas of iets met Kyra het was iets anders.

[melien]

Mara had een ochtend geshopt. Het had echter alleen in een nieuw jurkje geresulteerd. Haar spijkerbroek was niet al te schoon meer doordat ze de lol er wel van in had gezien om in plassen te springen. Oftewel: de modder was omhoog gespetterd.
De drie bezemstelen was haar volgende doel. Een dag om Thomas uit haar hoofd te zetten, maar haar vrolijke bui werd teniet gedaan toen ze Tim aan de bar zag zitten. Ze liep naar hem toe en plofte naast hem neer op een barkruk. "Ik zou je knuffelen, maar je ziet er niet naar uit dat je een knuffel wilt." zei ze rustig tegen hem. Onderzoekend keek ze hem aan. "Als ik het mis heb moet je het maar zeggen." voegde ze er nog aan toe.
Haar blik ging naar de glazen die voor hem stonden en ze trok haar wenkbrauwen op. Wat was er aan de hand? Ze bestelde voor zichzelf een alcohol vrij drankje voordat ze hem weer aankeek. "Wat is er?" vroeg ze toen. De bezorgdheid probeerde ze uit haar stem te houden, maar ergens wilde dat niet helemaal lukken.

[Ridje]

Hij had haar niet horen binnenkomen en had ook niet naar haar op gekeken. Hij zette het volgende glas aan zijn mond en toen pas viel ze hem op. Zijn rode ogen keken Mara kort aan met een blik alsof hij niet wist wie ze was. Hij grinikte kort en ongeintereseerd toen ze zei dat ze hem een knuffel wou geven. "Laat Thomas het maar niet horen, dan zou hij hellemaal niet meer te stoppen zijn. Niet dat mij dat nog wat kan schelen. Een knuffel, haha, hoe kom je er toch op." lachte hij sarcastisch en het was voor Mara waarschijnlijk vreemd om hem zo te horen. Tim stond nou niet echt erom bekend dat hij zulk gedrag toonde naar vrienden, zeker niet Mara die 1 van zijn beste was. "Wat er is? Niks bijzonders. Mischien weet Cameron het wel, hoewel ik hoorde dat hij niet veel meer weet na zijn kleine ruzie." lachte Tim dan zacht maar echter net zo sarcastisch als daarvoor. Verbaasd keek hij weer naar Mara. "Wat doe jij trouwens hier. Mera, ow sorry Mara. Damn ik ben dronken niet dat dat wat uitmaakt." siste Sawyer en hij keek weer naar zijn glas. Hij had dan wel gelachen, sarcastisch dan wel, maar de blik in zijn ogen was niet verandert, pijn dat was het geen dat zijn ogen uit straalde. "Weet je dat er een hele hoop narigheid aan het bezig is, het is wel vreemd en rarig. hehe, heel veel slechte dingetjes aan de hand." mompelde hij dan en dronken als hij was was het raar wat hij allemaal mompelde.

[melien]

Mara keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. Zo had ze hem nog nooit gezien. Haar hand reikte naar het glas wat voor Tim stond en haalde het daar weg. "Je hebt nu wel genoeg op." zei ze rustig. Het kon haar niet schelen hoe dronken hij al was, nog erger hoefde het niet te worden. Het gebrabbel dat uit zijn mond kwam was niet helemaal duidelijk, maar van die ruzie die Cameron had wist zij waarschijnlijk meer af dan Tim. Daar ging het niet om dus ging ze er ook niet op in. Op dit moment was ze behoorlijk bezorgd. "Er is wel wat. Dan kun je nog zo lang volhouden dat er niks is, maar.. heb je een keer in de spiegel gekeken? Het spijt me, maar je kleding ziet er niet uit en je haar... En dan ben je ook nog eens dronken. Dat is niet niks, en dat weet jij net zo goed als ik." zei ze rustig. Het irriteerde haar niet, nee in tegendeel.
Het kon haar vrij weinig schelen hoe hij haar noemde. "Ik ging gewoon wat drinken, maar nu is er wel iets belangrijkers." beantwoordde ze zijn vraag alsnog. Haar blik verliet hem niet, ze zocht naar een teken dat haar verried waar dit alles door kwam. Maar behalve de pijn in zijn ogen was alles dat ze vond. "Wat is er gaande? Tim, zeg het nou gewoon.." Dit keer kon ze de bezorgdheid niet uit haar stem houden. Of hij dat door had betwijfelde ze, hij was echt behoorlijk dronken.

[Ridje]

Verbaasd keek hij het glas na dat Mara weg zette en keek dan verslagen naar de bar. "Genoeg? Maar ik heb nog dorst Maar." Hij keek haar aan en dan naar het glas in haar hand. Hij zuchte even toen hij doorkreeg dat Mara hem het glas niet terug ging geven. "Ik kijk niet in de spiegel als ik wil vergeten wie ik ben. En kleren zijn onbelangrijk, en ik ben niet dronken, eerder helder van geest en gewoon geiriteerd." Zei hij dan en daarna keek hij Mara meteen weer verbaasd aan. "Iets belangrijkers? Wat is er belangrijker dan drinken?" zei hij dan, duidelijk niet wetend dat ze het over hem had. Hij had door dat ze hem onderzocht en bekeek en toen ze sprak had hij ook door dat ze bezorgd om hem was. Hij keek haar aan met dezelfde pijn als hij al de hele tijd had. "Mara toch, je moet toch beter weten dan over mij in zitten. Ga toch wat drinken en ga dan rustig naar school terug. Jij hoeft niet over me in te zitten je zal wel andere dingen hebben die belangrijker zijn dan ik." mompelde Tim. Hij keek haar aan en legde zijn hand dan op haar schouder en keek haar aan met een gemaakte glimlach. Zijn andere hand was zijn broekzak in gegaan. "Heb je nog post gehad vanmorgen?" Het was een rare vraag hellemaal in een situatie als deze.

[melien]

"Als je dorst hebt, dan drink je maar iets zonder alcohol." Terwijl Mara dit zei voelde ze zich ineens wel heel erg moeder-achtig. Nu was echter niet het tijdpunt om er bij stil te staan, dus veegde ze de gedachte maar gewoon aan de kant. "Ga de grifjes maar voor de gek houden. Misschien dat die daar in trappen, maar ik ken je langer dan vandaag Tim." reageerde ze op zijn ik-ben-niet-dronken-verhaal. Ondertussen vroeg ze zich af waarom hij in hemelsnaam wilde vergeten wie hij was. ]b]"Vrienden zijn veel belangrijker dan drinken."[/b] zei ze, terwijl ze het glas dat ze in haar hand had buiten zijn bereik zette. Waar hij mee bezig was wist hij niet, maar het stelde haar alles behalve gerust. Op het commentaar dat volgde reageerde ze niet eens. Natuurlijk niet, vrienden die het moeilijk hadden waren altijd het belangrijkste.
Doordat hij plotseling van onderwerp wisselde keek ze hem verbaasd aan. "Nee. Wat doet de post ertoe?" vroeg ze. Een mengeling van verbazing en bezorgdheid heerste nu in haar hoofd. Ze kon er niks uit op maken. Behalve dan dat er wel iets heel erg ergs was gebeurt. Anders zou Tim niet zo doen.

[Ridje]

"Iets zonder alcohol laat me niet mijn zorgen vergeten." mompelde hij zacht en hij keek even naar Mara en kneep dan kort en zacht in haar schouder voordat hij zijn hand weer terug op de bar legde en zijn hoofd in de palm van zijn hand legde. Hij zuchte diep en pakte dan 2 glazen die hij op elkaar zette. "Mara Mara Mara toch, Post is het belangrijkste van de wereld, het kan je goed nieuws brengen, beter nieuws, het beste nieuws en het slechtste rot nieuws." gromde hij kwaad uit en hij greep in zijn zak en haalde en brief eruit en drukte die in Mara haar handen.

Tim ik heb slecht nieuws,
het ministirie heeft besloten om Azkaban wat te leggen zodat meerdere kunnen binnenkomen. Vanmorgen zijn ze hier binnengestormd met een stel schouwers en hebben je tante meegenomen, ik kon nog net ontsnappen. Het slechte nieuws is dat ze besloten hebben je ouders de kus van de dementor te geven. Ik ben druk bezig dit tegen te gaan hoewel het niet makkelijk is vanwege het feit dat ze me opjagen als een crimineel. Ik zal alles op alles zetten om je ouders van hun noodlot te redden en je tante vrij te krijgen en mijn eigen huid ook nog te redden, ik weet zeker dat ze je in de gaten houden jongen. Blijf rustig en doe geen domme dingen ze zullen elk klein dingetje nemen wat jij fout doet. Op zweinstein ben je veiliger dan thuis dat wel.
Ik wou dat ik beter nieuws had voor je jongen,
je oom.

"Oftewel post kan het irritantste zijn wat je krijgt." gromde Tim terwijl hij een nieuw glas aannam en hem snel leegdronk voordat hij weer naar Mara keek en afwachte.

[melien]

Mara keek hem hoofdschuddend aan. "Drank is geen oplossing. Nergens voor." verzuchtte ze. Zijn gebrabbel over post kon haar eerlijk gezegd niet zo heel erg schelen. De brief die hij in haar hand duwde las ze echter wel. Een eerste keer, een tweede keer en ook een derde keer. Het klonk ongelovig. Ontzet keek ze Tim aan. Dat hij alweer een glas leeg had had ze niet eens door. Ze deed haar mond open om iets te zeggen, maar er kwam niets uit. Dus sloot ze hem maar weer. Plotseling leek alles zo logisch. Waarom Tim zo deed, waarom hij dronken was, zijn uiterlijk. Alles. Ze plukte een takje uit zijn haar. "Neem je daarom het bos met je mee?" vroeg ze, bij gebrek aan iets beters. Het moest verschrikkelijk zijn om zoiets te weten. Dat konden ze niet zomaar doen. Toch? Mara wist maar al te goed dat ze het wel konden doen, maar het maakte het er niet makkelijker te begrijpen op. In tegendeel zelfs.

[Ridje]

Zwijgend keek hij haar aan en zuchte dan terwijl hij weer een nieuw glas aannam waar dit keer gewoon water in zat. Stil hield hij het glas omhoog als een soort proost. "Cheers, to the freaking ministery of magic. And the dumbasses that work there." gromde Tim dan kwaad en hij nam een slok water en zuchte dan terwijl hij zich weer op de bar richtte en daar op neer zakte. Hij was blij dat hij het Mara had verteld, hoewel hij niks had gezegd en alleen de brief had gegeven, het luchte op. Hij keek haar weer aan toen ze het takje uit zijn haar haalde. "Ik wou het oerwoud meenemen maar het enige wat we hier hebben is het bos." grapte hij dan hoewel hij alles behalve vrolijk was of grappig. "Ik denk dat ik morgen maar eens naar Londen ga en daar even de helft van die achterlijke ministerie drollen vervloek." gromde Tim kwaad.

[melien]

Mara pakte nu eindelijk haar eigen drankje op en nam een slok. De inhoud van de brief had haar wel behoorlijk laten schrikken. Haar blik ging even naar het glas van Tim, maar of het nou wel of geen alcohol bevatte kon haar even niet schelen. Hij moest het toch zelf weten als hij een kater wilde? "We kunnen er toch niks aan veranderen. Nog niet." mompelde ze. Wat Tim als laatste zei joeg haar opnieuw de stuipen op het lijf. Zo erg dat ze zelfs haar glas bijna omver gooide. Met een ruk keek ze hem aan en was ze half opgesprongen van de bar kruk waar ze op zat. "Ben je gek geworden?! Dat heeft alleen maar tot gevolg dat je daar ook beland! Waag het niet om dat te doen!" Het kwam er bot en bevelend uit, maar aan haar stem was te horen dat ze gewoon ontzettend geschrokken was. Er waren genoeg mensen die ze met liefde eigenhandig op de trein naar het ministerie zou zetten met dat doel, maar Tim was er niet een van. Hij was haar te dierbaar.