Warning number....uh. {open}

[» Jasmijn «]

[/b] Dit had hij al zo vaak gehoord en telkens was het zijn laatste waarschuwing. Niet dus!

Mike keek voor de zoveelste keer die les de klas rond. Bijna niemand lette op. Niet zo gek, er is geen saaier vak op Zweinstein dan Voorspellend Rekenen. Behalve Geschiedenis van de Toverkunst dan.

Mike keek naar zijn schrift die alleen maar vol stond met tekeningetjes van zwerkbal, leerlingen uit de klas, wel mislukt maar dat maakte niet uit, en nog een heleboel andere. Mike bedacht nog een leuke tekening en ging aan de slag.
Mike keek pas weer op toen hij twee ogen in zijn voorhoofd voelde branden. Het verbaasde hem dan ook niks dat hij recht in de ogen van de leraar keek. "Larkin. Weer is aan het tekenen? Zeg jij het antwoord maar op de vraag die ik net gesteld heb." Hoorde hij hem zeggen. Mike had de hele vraag niet gehoord dus verzinde hij maar wat. "Ik denk 29." Zei hij en ging weer verder met tekenen. "Fout. U let weer niet op. Dit keer heeft u strafwerk te pakken. Kom na de les bij me dan leg ik u uw straf op." Mike knikte kort maar keek niet op. Nu had hij ook nog straf. Nu ga ik dus nooit meer hierheen.
[/ul]

[Krista -]

Kaitlin draaide zich om en staarde naar Mike met een grijns op haar gezicht. Ze had een hekel aan voorspellend rekenen, ze had een hekel aan veel van de schoolvakken, maar het feit dat ze in de buurt van Mike was was dan wel weer iets leuks. Ergens maakte zich zorgen over Reena. Iedereen vond Reena geweldig, en het leek alsof Kaitlin de enige was die haar ware aard zag. Ze knarstte even met haar tanden. Reena zou uit Mike's buurt blijven.

"Ziet er goed uit" zei ze, met een blik op de tekeningen in het schrift van Mike, terwijl ze niet eens haar best deed om haar stemgeluid te dempen. Professor Vector keek verstoord op, schudde zijn hoofd en ging door met het opratelen van aantekeningen. Kaitlin hoorde hem niet eens. "Hee" ging ze verder terwijl ze haar hand onder haar kin zette en met haar elleboog op tafel leunde. "Misschien met je je inschrijven bij een of andere dreuzel-teken academie". Ze grinnikte even. Dat was het laatste wat Kaitlin zou doen.
Ze rolde even met haar ogen toen Mike straf kreeg en keek weer even voor zich uit naar professor Vector, die haar nu ook dreigend aanstaarde.

[» Jasmijn «]

[/b] Vroeg hij verbaast. Er zaten inderdaad wel een paar mooie tussen, maar het meeste was gewoon flut. "Vind je dat ik daar goed genoeg voor ben?" Vroeg hij plagend. "Dat wil ik altijd al." Zei hij. Het lukte hem alleen niet om een grijns te verbergen. Daar zou Mike dus echt nooit heen gaan. Hij had het hier veel te veel naar zijn zin. En zeker nu naast Kaitlin. Zijn plekje opgeven? No way!

Hij keek even naar de verstoorde professor Vector. Wat een eikel. Zijn strafwerk zal wel iets onwijs makkelijks zijn. Die professor had helemaal geen verstand van straf geven. Als Kaitlin nou ook straf kreeg zou het alleen maar gezellig worden.
Mike negeerde de leraar compleet en ging door met het tekeningetje waar hij mee bezig was. Toen het klaar was keek hij Kaitlin weer aan. Wat was ze mooi. Voor haar zou hij door het vuur gaan. Al zou hij duizend keer straf krijgen. Als hij met haar mocht praten en naast haar mocht zitten vond hij het best. Hij glimlachte, dat kon hij niet laten. "Ga jij dan mee naar die dreuzel academie?" Vroeg hij smekend.
[/ul]

[Krista -]

Kaitlin glimlachtte naar hem terug en staarde even voor zich uit, met een hol gevoel in haar maag. Dit praten tegen Mike was de straf natuurlijk waard. Eigenlijk was alles een straf waard, want een straf betekende dat je de regels gebroken had. En het breken van regels was niet echt iets wat een ramp was. Het was eerder leuk en spannend, naar Kaitlins mening.
Ze krastte met haar nagels over het hout van de tafel en pulkte een plakkerige substantie van het tafelblad af, en schoot dit naar een willekeurig hoofd.

Toen Mike haar vroeg of ze mee zou gaan naar de dreuzelacademie voelde ze een blos opkomen. Blozen.. Inwendig vloekte ze. Het stond stom, en vooral bij haar aangezien ze altijd een beetje een bleke verschijning was. Blozen zou dat nog een graadje erger maken. "Daar moet ik over nadenken hoor" zei ze met een glimlach op haar gezicht terwijl ze een lok van haar haar om haar wijsvinger wond. "Ik bedoel, het is vast leuk, maar bij dreuzels zijn de hele tijd". Ze trok een gek gezicht.

[» Jasmijn «]

[/i] Dacht Mike. Het stond schattig, volgens Mike dan, maar Mike vond alles aan Kaitlin schattig, leuk of alles wat positief is. Hij trok een pruillip toen hij haar eerste antwoord hoorde. "Please!" Zei hij en keek haar met puppyogen aan. "En als je nee zegt sleur ik je gewoon mee, hoor." Zei hij en knipoogde. Het kon hem niet schelen dat de hele klas mee kon luisteren. Sterker nog, hij had het niet eens door. "Dat is waar. Eigenlijk moet er ook een teken academie voor tovenaars komen. Dan heb je tenminste niet van die irritante dreuzels om je heen de hele dag." Zei hij bedachtzaam. Hij boog zich weer over zijn schrift en begon een ontwerp te maken voor een teken academie voor tovenaars.

[sorry, t is echt een flutpost. inpiratieniveau daalt -.-"][/ul]

[Krista -]

Nog steeds krulde ze haar lok haar om haar vinger terwijl ze naar Mike glimlachtte. Het was vreemd, maar door de aanwezigheid van Mike leek het alsof ze niet eens meer boos naar mensen kon kijken. Dat was frustrerend, maar aan de andere kant vond ze de rondfladderende vlinders in haar onderbuik wel grappig. Ze deed alsof ze diep moest nadenken en zakte achterover in haar stoel terwijl ze een blik op Professor Vector wierp die weer verder ging met haar uitleg.

"Nou, als je me gaat ontvoeren en dwingen, dan ga ik wel uit vrije wil mee" zei ze, op een toon alsof ze het niet zo leuk vond. Dat mislukte finaal, waarschijnlijk door die domme grijns die ze nog steeds op haar gezicht had. Nou begon het wel vervelend te worden.
"Een wereld zonder dreuzels" vervolgde ze met een verlekkerde uitdrukking op haar gezicht "Of een wereld zonder modderbloedjes, uitschot en vervelende griffoendors". Ze schonk de jongen die kauwgom in zijn haar gekregen had en zich nu kwaad omdraaide, een woeste blik terug.

[» Jasmijn «]

[/b] Weer keek hij haar met puppyogen aan. Ondertussen was hij klaar met het ontwerp van de teken academy voor tovenaars en liet het aan haar zien. "Zou je hier wel met me naar toe willen zonder dat ik moet dreigen je mee te sleuren? Dreuzelvrij. Over dat modderbloedjes-, uitschot- en vervelende griffoendors-vrij ben ik het niet helemaal eens. Er moeten toch nog mensen zijn om te pesten? Wat mij betreft mogen de modderbloedjes blijven, die zijn het leukst om te pesten." Zei hij glimlachend.[/ul]

[Krista -]

"Anders hebben we ook weer zo weinig te doen" knikte Kaitlin instemmend en grijnsde even, meer omdat ze gewoon spontaan om alles moest lachen wat Mike zei. Als Kyra haar zo zou zien zou haar zusje een oipmerking hebben gemaakt, dat Kaitlin op een verliefd schaap leek bijvoorbeeld. Misschien was dat wel zo. Momenteel kon het Kaitlin vrij weinig schelen. "We hebben natuurlijk ook nog doelwitten nodig om op te oefenen. Ervaring is de beste leerschool" .Ze streek over haar haar en glimlachtte naar Mike, met een hol gevoel in haar maag. Het vrolijke gevoel maakte nu plaats voor een harde misselijkheid. Wat als Mike niks in haar zag, maar in Reena. Reena die 'perfect' was en altijd alles goed deed, en die zo lief was. Kaitlin moest ervan kotsen.

[» Jasmijn «]

[/b] Zei hij knikkend. Hij keek haar glimlachend aan. Hij kon het niet laten. Bij haar in de buurt was zijn glimlach niet van zijn gezicht te vegen. "Met modderbloedjes in de buurt zijn er doelwitten genoeg. Dus is die school eigenlijk perfect." Zei hij. Ondertussen had hij, zonder dat hij er erg in had, het pootje van zijn zonnebril in zijn mond gestoken en daar sabbelde hij nu op. Het smaakt niet zo lekker dus haalde hij het weer uit zijn mond en begon ermee te spelen. Het enige waar hij zich bewust van was, was Kaitlins gezicht dat zo lief naar hem lachte. En weer lachte hij terug.
[/ul]

[Krista -]

[/i]. Ze schrok van haar eigen gedachtes. Ze leek Reena wel, stomme Reena die alles wat ze tegen kwam leuk, lief en schattig vond. Godverdomme..
"Is het lekker?" zei ze plotseling, doelend op het pootje van de zonnenbril die hij in zijn mond stak. Ze grijnsde en schudde haar hoofd even. Ze had haar oude zelfvertrouwen weer teruggevonden. Voor even in ieder geval.[/ul]