i'm thinking of you,

[» Aline.]

[/i] Zijn naam stond in zwierige letters op de voorkant geschreven. Natasha ging even met haar vingertoppen over de opgedroogde inkt. Ze bracht de envelop naar haar gezicht en plaatste voorzichtig, maar teder, alsof het Joey zelf was, haar lippen voor een paar seconden op de brief. Ze keerde zich weer om naar de uil. Na een paar verwoede pogingen om de brief eraan vast te maken - haar gedachten zaten bij Joey, en ze was niet bepaald geconcentreerd op de uil - werd het dier het zat en kraste geërgerd. Hij pikte naar Natasha's hand en vloog weer naar zijn rustige plaatsje op een van de steunbalken. Natasha slaakte een gil en sprong een eind achteruit. Ze keek naar haar hand en zag een klein, rood stroompje uit de beet van de uil komen.
[/ul]

[Ridje]

Stil keek hij toe hoe Natasha bezig was. Hij moest zacht en onhoorbaar grinniken om haar domme actie maar eigenlijk was het eens niet gemeen bedoelt. Tim had een goeie bui vandaag, zover dat ging dan sinds de liefde van zijn leven naar een andere school was, hij had net een brief verstuurd. Nu zat hij rustig in een raamkozijn met zijn enne been erin en de andere hing naar buiten, het was het kozijn dat het verst van Natasha vandaan was dus het verbaasde hem niks dat ze hem niet had opgemerkt. Hij glimlachte toen ze een kus gaf op de brief. Hij had hetzelfde gedaan, alles voor zijn Kyra. Rustig keek hij nog even toe tot hij het tijd vond om haar te laten weten dat hij er ook was. "Je kan het beste die witte rechts van je nemen. Die pikt alleen als je hem tijdens het eten stoort, en gegeten heeft hij daarstraks al." Grijnsde Tim dan. "Ik zou die beet maar verzorgen, je weet nooit waar die uil zijn snavel in heeft gezeten. Je vriendje heeft niks aan je als je ziek bent." Hij draaide zich weer weg en keek naar buiten, hij snoof kort de geur van buiten op en sloot kort zijn ogen. Voor Natasha was het misschien vreemd om een Zwaddje zoals Timothy zo gigantisch aardig te zien doen.

[» Aline.]

Natasha zuchtte diep en depte het bloed van haar vinger met een puntje van haar mantel. Toen ze plotseling een stem hoorde, slaakte ze een kreet en sprong een eind de lucht in. Geïrriteerd keek ze in de richting van waar de stem vandaan gekomen was, en zag toen Tim voor een van de ramen zitten. Natasha rolde met haar ogen en keek toen weer naar haar vinger, waar nog steeds bloed uit op kwam wellen. Ze had op dit moment geen behoefte aan leedvermaak van Zwadjes.
Ze keek dan ook verbaasd op toen hij haar goede raad gaf, in plaats van dat hij een gemene opmerking naar haar hoofd slingerde. 'Die witte van rechts?' herhaalde ze vragend. Ze liet haar blik door de uilenvleugel gaan en zag inderdaad een witte uil zitten, die er vrij rustig uitzag. Natasha wierp nog eenmaal een enigszins wantrouwende blik in de richting van Tim en liep toen op de uil af. Ze bond de brief aan een pootje, wat wonder boven wonder in één keer goed ging. Een glimlach verscheen op haar gezicht toen de uil zijn pootje - mét brief - weer terugtrok. Natasha stak haar hand uit naar het dier, waar hij vervolgens op klom. Ze leidde hem naar één van de ramen en liet de uil wegvliegen. Ze keek hem nog een eindje na, haalde diep adem en liet haar schouders toen weer zakken.
Natasha draaide zich om naar Tim en grijnsde even. 'Dankje,' zei ze. Ze had eigenlijk niet verwacht dit ooit tegen hem te zeggen en het ook nog te menen. 'En die vinger - tja.' Natasha grinnikte even en hield haar vinger voor zich. Het bloeden was inmiddels gestelpt, maar de wond zag er desondanks niet helemaal gezond uit. Ze haalde haar schouders op en nam zich voor straks maar even bij de ziekenzaal langs te gaan. Zo'n haast zou het niet lopen, als ze er al een infectie aan opliep.
'Wat doe je hier?' vroeg ze vervolgens aan Tim, zonder een bepaalde toon aan haar stem te geven. Ze wilde niet gemeen tegen hem zijn, maar was op dit moment ook niet in een bui om erg aardig te doen tegen mensen die ze nauwelijks kende. Bovendien vond ze het niet zo'n prettig idee dat Tim haar al een hele tijd hadden kunnen zitten bekijken, terwijl zij zo sentimenteel deed met een brief. Natasha wendde haar blik af van hem en keek onverschillig de ruimte rond.