|
Post by admin. on Jan 20, 2008 18:46:25 GMT 2
Het geluid van skateboardwieltjes op marmer galmde door de lege gang, afkomstig van Jayson's skateboard. Hij grijnsde, sprong van het board af en pakte deze met beide handen vast. Met een zacht gegrinnik haalde hij zijn rugzak van zijn schouders en opende deze. Hier stopte hij zijn skateboard in - wat er tevens een stuk uit bleef steken - sloot hem weer en nam hem op zijn rug.
Kort keek hij om zich heen. De hal is... Verlaten. Met een grijns rende hij richting de trap en keek even over zijn schouder, waarbij hij tegen een paal aanknalde. [/size]
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jan 20, 2008 18:50:11 GMT 2
Net op dat moment kwam Shinami de hal in gelopen nadat ze een soort klap hoorde. Haar blik was gericht op een jongen die waarschijnlijk even niet had opgelet. De laarzen van haar hakken maakte zachte tikkende geluidjes tot ze naast hem stilstond. "Is alles in orde met je? Die klap was niet bepaald zacht"
Een bezorgde glimlach stond op haar gezicht terwijl ze hem een beetje onderzoekend aankeek. Ook zij had opgemerkt dat de hal leeg was op hun twee na op dit moment. "Moet je niet iets kouds erop leggen?' Nog steeds was de bezorgde glimlach niet weg, niet todat hij iets zou zeggen dat leek op 'het gaat wel'
|
|
|
Post by admin. on Jan 20, 2008 18:55:01 GMT 2
Jayson wreef even versuft over zijn neus, keek naar de paal alsof hij wou zeggen 'kijk toch uit!' toen hij Shinami zag. Even schrok hij, maar grijnsde daarna. 'Ik heb wel ergere ongelukken gehad,' zei hij met een grijns, waarna hij zijn schouders ophaalde en zijn mouw oprolde. Een litteken op zijn elleboog werd zichtbaar.
'Auto,' zei hij luchtig, alsof dat alles zou verklaren. Opnieuw haalde hij zijn schouders op en grinnikte. 'Dan maakt zo'n paaltje niks uit, [/size]
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jan 20, 2008 18:59:15 GMT 2
Ze grinnikte "Je hebt wel gelijk, een paaltje is niets vergeleken met een auto" Haar blik ging naar het skateboard in zijn rugzak. "Zozo, je skateboard dus, kan je mij dat leren?' Lange tijd had ze het geprobeerd maar kon haar evenwicht niet bepaald bewaren.
'Ik ben Shinami Ziyeni en wie ben jij als ik dat mag vragen?" Het leek alsof ze voetstappen hoorde ergens ver achter zich maar toe ze achterom keek zag ze niemand.
|
|
|
Post by admin. on Jan 20, 2008 19:08:36 GMT 2
'Ik kan iedereen leren skateboarden,' zei Jayson met een grijns. Even ging hij rechtop staan om ouder te lijken, maar dit had weinig zin.
'Jayson. Jayson Abbot. Waarschijnlijk ken je mijn tweelingbroer wel, Taylor Abbot. Die is bekender als mij, tenzij je het over problemen hebt... Dan ben ik bekender.' zei hij grijnzend. Opnieuw haalde hij zijn schouders op en haalde een hand door zijn krullende haar. 'En over dat leren skateboarden, dat kan altijd.' [/size]
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jan 20, 2008 19:33:16 GMT 2
Voor enkele secondes dacht Shinami na, ze kende de namen wel en had ze eens gezien van gezicht behalve dan Jayson die voor haar stond. "Dan ben jij een troublemaker net zoals Tom kaulitz, een vriend van mij, hij is een ehm.. soort van skater, alleen de looks dan hé"
Nogmaals dacht Shinami na maar schudde daarna haar hoofd "Weet je echt zeker dat je straks geen grote buil op je hoofd hebt?' Ze was zelf eens tegen een boom aangeknald en geroepen dat die moest uitkijken tot ze zag dat het een boom was. Dat was geen slimme actie.
|
|
|
Post by admin. on Jan 20, 2008 20:52:44 GMT 2
'Tom Wielitz? Wat is dat nou weer voor een naam.' zei Jayson verward, waarna hij een wenkbrauw optrok. 'Heb hem nog nooit gezien, eigenlijk. Niet dat ik heel veel mensen zie, die niet skaten.' Hij grinnikte even en keek naar de paal. Normaal zou hij er woedend tegen aan hebben staan trappen, maar dat besloot hij niet te doen.
'Ook al heb ik een buil op mijn hoofd, dan zit ik daar niet mee. Ik zit altijd onder de schrammen en plijsters, en vroeger ging mijn moeder altijd meteen de verbanddoos pakken om alles te verzorgen. Mijn vader doet dat nooit, want die weet dat het toch geen nut hefet.' zei hij grijnzend, waarna hij even naar het plafond keek. Sinds zijn moeder's dood praatte hij altij vol lof over haar, waardoor redelijk vaak van hem werd gedacht dat hij een typisch moederskindje was. [/size]
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jan 21, 2008 17:38:53 GMT 2
"Kaulitz" verbeterde ze hem lachend. "Dus je was en bent een persoon waarbij een klein ongeluk al in het kleinste hoekje zit" Ze was weer rechtop gaan staan en glimlachtte.
Zelf had ze haar ouders voor korte duur gekend, tot iets dat was gekomen waar ze het liever niet meer over had. En dat punt was dat ze blind was geweest. "En je was op weg naar?' aangezien hij bij de trap stond.
|
|
|
Post by admin. on Jan 21, 2008 20:33:03 GMT 2
`Ehm, ja zoiets, ja,` zei Jayson een beetje verward. Hij haalde even zijn schouders op en grijnsde, met een schuine blik op de trap. `Eigenlijk was ik op weg naar Taylor, maar ik weet eigenlijk helemaal niet waar hij is. Voor hetzelfde geld zit hij ergens in de leerlingenkamer van Zwadderich, weetikveel. Alhoewel- dat is meer iets voor mij.` met een grijns peuterde Jayson aan een los draadje van zijn trui. `Ook al mag ik daar niet komen en krijg ik elke keer straf, het is wel leuk.` [/size]
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jan 22, 2008 16:30:51 GMT 2
"Dan zal ik als ik jou was hem maar zoeken, straks kan je hem helemaal niet meer vinden" Ze wierp een blik op haar horloge "Ik moet gaan, heb zometeen les en daar wil ik liever niet bij telaat komen" Shinami glimlachtte nog eventjes en begon toen de trap van de hal op te lopen. "Ow, je moet wel bij de kerkers wezen hé als je denkt dat hij daar zit"
|
|