|
|
Post by admin. on Jan 25, 2008 16:10:56 GMT 2
Met een bonk kwam Jayson's hoofd op tafel, waardoor hij wakker werd en overeind schoot. `Ja, meneer Abbot, het zou ook fijn zijn als U even oplette! Dankuwel,` snauwde professor Anderling. Jayson keek even versuft om zich heen, naar het bord, en besefte dat hij midden in de les zat. `Jaja, ik let al op` Chagerijn, dacht hij er achteraan. Anderling zuchtte even geïrriteerd en liep terug naar het bord.
`Oké, nu we de theorie allemaal hebben overgenomen, kunnen we met de praktijk beginnen. Wie wilt er als eerste? Abbot?` Jayson keek verbaasd naar Anderling, aangezien hij geen idee had wat ze precies gingen doen. geïrriteerd zuchtte hij. `Ik heb net niet opgelet, dus hoe moet ik het dan hemelsnaam weten?` [/size] |
|
|
|
Post by » Aline. on Jan 26, 2008 17:56:53 GMT 2
Taylor keek grijnzend naar zijn tweelingbroertje. Hij was allang blij dat Jayson kennelijk dacht dat Anderling het tegen hem had, zodat hij niet als eerste hoefde. Al had hij slechts flarden opgevangen van haar verhaal, had hij wel door dat hij het absoluut niet zou kunnen. Maar goed, dat gold in zijn geval voor de meeste dingen die ze deden bij Gedaanteverwisselingen.
'Abbot! Je zorgt maar dat je het weet!' siste Taylor in Jaysons oor, in een vrijwel perfecte imitatie van Anderlings strenge, snerpende toon. Hij ging weer verveeld zitten en bladerde wat in zijn boek, afwachtend wat Anderling zou doen.
|
|
|
|
Post by admin. on Jan 29, 2008 19:51:10 GMT 2
Jayson gaf zijntweelingbroer een flinke stop in zijn maag, grijnsde en keek onschuldig naar Anderling. `U kunt zeggen wat U wilt, maar U weet dat ik nooit oplet.` zei hij luchtig. `Nooit niet. Nu dus ook niet. Het enige probleem is dat U het elke keer weer probeert. Misshien is opgeven een optie?` Koeltjes haalde hij zijn schouders op en sloeg een pagina van zijn boek om, alsof Anderling hem nooit aangesproken had.
|
|
|
|
Post by » Aline. on Feb 17, 2008 16:42:02 GMT 2
Wat Taylor verwachtte, gebeurde. Anderling keek Jayson woedend aan en schreeuwde: 'Abbot! Niet zo'n grote mond! U blijft morgen na. En u zult er zijn, hier, in dit lokaal!' Om haar woorden kracht bij te zetten wees ze ferm op de grond onder zich. Daarna wees ze op de deur van het lokaal. 'En nu kunt u wegwezen!'
Taylor trok een wenkbrauw op en keek opzij naar zijn broertje. Hij gaf hem lichtjes een duwtje tegen zijn schouder, om hem duidelijk te maken dat hij maar beter kon doen wat Anderling zei. Daarna ging hij weer recht zitten - althans, wat hij recht noemde. Hij zakte een beetje onderuit in zijn stoel en keek verveeld naar Anderling.
|
|
|
|
Post by admin. on Feb 17, 2008 19:31:52 GMT 2
jayson knikte, met een brede grijns op zijn gezicht. 'Daar aaste ik op, nu heb ik lekker een uur vrij,' fluisterde hij tegen zijn broertje, waarna hij zijn tong uitstak en naar Anderling keek. Kort haalde hij zijn schouders op en toonde een spottende uitdrukking. 'Ik ben al weg, hoor! Maar morgen moet ik al nablijven voor Sneep, weet U, en overmorgen voor Zwamdrift. Vandaag moet ik schoonmaken voor Vilder, over-over morgen ook en dan nog een tijd. Sorry!' Dat van Vilder was niet helemaal waar - maar hij wist dat er een kans bestond dat Anderling het geloofde.
|
|
|
|
Post by » Aline. on Feb 18, 2008 18:41:35 GMT 2
Anderling scheen haar aanpak van de Abbots over een geheel andere boeg gegooid te hebben en negeerde Jayson volkomen. Ze richtte haar aandacht op iemand anders in de klas en stelde diegene dezelfde vraag. Taylor keek naar zijn broertje en was eigenlijk best wel jaloers dat hij nu een uurtje vrij had en allemaal kattekwaad kon uithalen. Hij keek even naar Anderling en merkte dat ze niet oplette. Hij maakte gebruik van de gelegenheid, deed stilletjes zijn boeken in zijn tas en kroop onder zijn tafel door - ze zaten precies voor de deur, wat hem in dit geval zeker goed uitkwam. Geluidloos zei hij tegen Jayson om op te schieten en ging snel het lokaal uit. Op de gang keek hij om naar Jayson met een grote grijns op zijn gezicht.
|
|
|
|
Post by admin. on Feb 19, 2008 19:19:14 GMT 2
'Klasse!' fluisterde Jayson, waarna hij zijn tong uitstak naar zijn broertje. Terwijl een brede grijns zijn gezicht sierde, rende Jayson de gang over. 'Tijd voor een skateboard!' ditmaal fluisterde hij niet - hij schreeuwde zelfs. Stiekem hoopte hij dat Anderling het zou horen, maar trok zich er niet veel van aan toen hij haar het lokaal niet uit zag komen.
'Op naar de hal!' met een lach rende hij verder, terwijl zijn gedachten alweer bij zijn skateboard waren. Hij had het diezelfde ochtend in de hal gelaten, wetend dat hij hem pakken kon zodra hij tijd had.
|
|
|
|
Post by » Aline. on Feb 19, 2008 19:23:49 GMT 2
Taylor stak lachend zijn duim op naar zijn broertje, maar deed iets voorzichtiger om niet gehoord te worden door Anderling. Hij hoopte de schijn op te houden dat hij nog altijd in de les aanwezig was, al zou ze het waarschijnlijk snel genoeg merken. Met een brede grijns op zijn gezicht rende hij achter Jayson aan, met het fijne vooruitzicht om een uurtje te kunnen doen wat ze zelf wilden. Hij haalde Jayson op een gegeven moment in en sprong bijna bovenop zijn broertje, of duwde hem in ieder geval deels opzij, en rende daarna snel verder. Over zijn schouder schreeuwde hij: 'Wie het laatst in de hal is, is een Dreuzel!'
|
|
|
|
Post by admin. on Feb 19, 2008 19:30:43 GMT 2
Jayson stak zijn tong uit, dook en greep in zijn duik Taylor's enkel, om hem daarna flink achteruit te trekken. Het werd ze wel vaker verteld dat ze voorzichter moesten zijn, maar Jayson trok zich er nooit zoveel van aan. het ging tenslotte toch om de lol?
'Ik ebnw el de laatste die een dreuzel is,' om zijn woorden bij te staan trok hij zijn toverstok en mompelde een simpele spreuk, waarbij de vloer gladder werd.
|
|
|
|
Post by » Aline. on Feb 21, 2008 20:32:51 GMT 2
'Valsspeler!' schreeuwde Taylor, al lachte hij zo luid dat zijn uitroep niet erg veel indruk zou maken. Hij krabbelde snel overeind en gleed bijna meteen weer uit over de gladde vloer, maar wist zich staande te houden. Hij snelde achter Jayson aan, ondertussen zijn toverstok trekken. Hij wees hem op de grond voor Taylor en zorgde dat er een groot obstakel voor hem kwam te staan, maar wel zo, dat hij hem waarschijnlijk over het hoofd zou zien en er over zou struikelen.
|
|
