|
|
Post by CherryOnTop on Apr 7, 2008 18:28:00 GMT 2
"Waarom ging je weg?" mompelde Tom zachtjes. Hij had zichzelf beloofd niet veel eraan te denken, aan Shirie's vertrek. Een reden wist hij niet of misschien was hij die al vergeten. Het enige wat hij zich nog goed kon herrineren was haar gezicht. En het enige wat hij had van haar was de ketting om zijn nek. Die nooit meer was afgegaan na het krijgen ervan. Hij slenterde over de zandpaden met een tweede herinnering van haar. De pet die ze helemaal had bewerkt voor hem, de outfit was in bijna dezelfde kleur zoals hij elke outfit matchte.
Alleen lette hij nu niet meer op waar hij liep. Steentjes wegschoppend die maar enkele centimeters verderop belandde en langzaam weer weggestrapt werden zonder scade aan te richten. Tom zuchtte nogmaals. "Waarom...?" mompelde hij weer.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Apr 7, 2008 19:42:24 GMT 2
'Tom!'
Haar voetstappen werden gedempd door het zand van het pad, terwijl ze voortrende. Ze had geen idee waar hij was. Hij was heir ergns, ze had hem zien lopen terwijl ze naar Perkamentus' kantoortje liep. Hij moest hier nog ergens zijn, dat moest! Ze kende hem, hij zou niet gewoon even lopen en weer omkeren.
De bosjes en bomen schoten alngs haar heen terwijl ze voortrende. Ze had hem veel te vertellen en nog meer uit te leggen. Hoe had ze kunnen vergeten hem te waarschuwen? Hoe had ze hem niet kunnen uitnodigen? Ze snapte zichzelf niet meer.
Hoofdschuddend, met ene lach op haar gezicht sprong ze over een omgevallen boom heen en bleef staan. Ze keek uit over een iets lager stuk. Haar hart sprong op toen ze Tom zag lopen.
'Tom!' Gilde ze, met overslaande stem. Ze had hem gemist...
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Apr 8, 2008 15:28:46 GMT 2
Tom keek op, hoorde hij zijn naam? Maar het kon ook verbeelding zijn. Eerst slofte hij nog een aantal passen verder voordat hij zich toch omdraaide om te kijken wie of wat zijn naam had geroepen. Daar zag hij Shirie, die rennend op hem af kwam. "Shirie?" vol ongeloof keek hij naar haar voordat hij bedacht dat het haar echt was. "Shirie!" Een glimlach verscheen meteen op zijn gezicht.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Apr 8, 2008 20:40:01 GMT 2
Shirie had het gevoel alsof ze op lucht liep. Alsof het zand gestopt was met haar tegen te werken. Misschien was ze gewoon te blij om Tom weer te zien, of misschien lag hier een minder dikke laag zand. Ze wist eht niet en het intersseerde haar ook vrij weinig. Ze wilde gewoon zo snel mogelijk naar hem toe.
De laatste anderhalve meter sprong ze op hem af en sleog haar armen om hem.
'Tommietomsel!' Zei zei lachend, terwijl ze haar gezicht in zijn hals verstopte. Haar ahrt ging tekeer als een gek, maar niet van het rennen.
'Ik heb je zoveel te vertellen en uit te leggen.'
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Apr 9, 2008 16:18:32 GMT 2
"Tommietomsel? Dat is nieuw voor me" zei Tom lachen voordat hij zijn armen ook om haar heen sloeg. "Ik denk dat je dan heel veel hebt uit te leggen, maar ik zal luisteren en uiteindelijk iets vragen als ik iets niet snap. Wat heb je me allemaal te vertellen?" Aangezien Shirie haar gezicht in zijn hals verstopte kon hij enkel weten dat ze hem wel verstond. Hij had na haar korte knuffel-aanval nog net zijn evenwicht kunnen bewaren. Ook zijn sombere humeur was gewoon op een slag verdwenen toen ze hem knuffelde.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Apr 12, 2008 20:00:15 GMT 2
Shirie liet hem alchend half los en keek hem aan.
'Nou kijk. Ik weet dat ik plotseling verdween, maar dat kwam omdat ik neit verwacht had langer dan een dag weg te zijn. Ik had namelijk een oefenwedstrijd, gevolgd door een echte wedstrijd tegen België de dag erna. Dus ik zou verblijven in een hotel in Belgie om daarna terug te komen en je verrassen emt de uitslag. We hebben gewonnen trouwens, mocht je dat niet hebben gehoord.'
Ze straalde terwijl ze het vertelde. Haar eerste internationale wedstrijd en ze ahdden gewonnen! Het was zo'n kick geweest..
'We zouden eht gaan vieren, maar toen ik heel vrolijk het stadion uitliep,' ratelde ze verder' stond daar mijn moeder. Ja, mijn moeder, die me vertelde dat mijn tante de volgende week zou trouwen en dat ik haar eerste bruidsmeisje was! Dus ik moest meteen mee naar Cuba. Daar heb ik elke dag moeten reppeteren en dingen voor de bruiloft meoten regelen, voor mijn babybroertje zorgen, want die is pas vier, en al dat soort dingen. Mijn tante is gister getrouwd, maar dat was pas laat en ik mocht pas vandaag weer terug.'
Ze hapte naar adem en glimlachte liet naar hem.
'In alle opwinding was ik helemaal vergeten om je te laten weten dat ik weg was. Sorry!' Ze gaf hem een zachte kus op zijn mond en glimalchte.
{whahaha XD}
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Apr 14, 2008 15:03:12 GMT 2
"Dat is een heel verhaal, ik begrijp eruit dat jullie de wedstrijd hebben gewonnen, jij een bruidsmeisje was van je tante die getrouwt is, plus dat je allerlei huishoudelijke taken had zoals het verzorgen van je babybroertje" Tom glimlachtte eventjes, nu was alles duidelijk voor hem geweest. "Maar niet meer vergeten de volgende keer hé, ik dacht dat je me had verlaten want ik heb van niemand een reden gehoort" Hij knuffelde Shirie nogmaals, compleet blij dat ze terug was en alles voor nu al had uitgelegt.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Apr 14, 2008 18:32:49 GMT 2
Shirie knikte. Ze beantwoordde zijn knuffel en voelde zich gelukkig.
'Ik weet dat er een hoop vreemde dingen aan de hand zijn. Joey, mijn beste vriend, was met me mee, dus die was ook weg. Ik weet niet of hij het iemand heeft verteld... Maar Devon, vriend, die dacht dat zijn studie al begon. De idioot, een andere vriend kreeg het voor elkaar om uitgehuwelijkt te worden, zijn zusje werd meegesleept..'
Ze shcudde haar hoofd.
'Gekkenhuis. Maar goed, ik beloof, volgende keer zal ik het je laten weten. Volgende keer heb ik ook vrijkaartjes voor jou en die gekke broer van jou.'
Ze knipoogde naar hem. Het was fijn om terug te zijn, al merkte ze wel weer hoe erg ze haar thuis ahd gemist. Het was hier koud en kil... maar heir waren wel de mensen die van haar hielden.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Apr 14, 2008 18:52:09 GMT 2
Tom grinnikte "Dan zal ik Bill wel mee moeten slepen denk ik, die zit nog steeds in zijn eenzame periode, maar hij is al wel wat vrolijker dan laatst" Hij glimlachtte, nu hij erover nadacht was Bill de laatste tijd enkel wat vrolijker geworden. Misschien was hij blij om vrijgezel te zijn al betwijfelde hij het zelf. "Ik heb nu een heel maf liedje in mijn hoofd" Hij schudde nu lachend zijn hoofd. "Deal, maar dan moet je wel alles van te voren regelen hé"
|
|
|
|
Post by greenlightning on Apr 14, 2008 21:41:21 GMT 2
Shirie lachte en vloog hem opnieuw om de hals.
'Is goed. Ik zal wel helpen emt hem op te vrolijken. Wacht..' Ze leit hem los en staarde hem verbijsterd aan. 'Dacht jij soms ook dat ik weg was gegaan en het uitwas...' Ze kon het zich eigenlijk neit voorstellen, maar zodra ze het zei, wist ze dat ze gelijk had. Ze sleog haar armen over elkaar, schudde haar hoofd en probeerde hem vermanend aan te kijken, maar er speelde ene glimalch om haar lippen.
'Tommeltomseltommibomie,' zei ze, zonder te l;achen, al voelde ze wel een lachstuip aankomen. 'Foei. dacht je echt dat je zo makkelijk van me afkwam? Het is je nog steeds niet gelukt, dus ik vrees dat je niet meer moet denken dat ik zomaar weg zou gaan. Als ik het uit zou willen hebben, dan zou ik je dat wel hebben gezegd. Puh.'
Ze stak haar tong naar hem uit. Van binnen had ze de grootste lol en voelde zich ook helemaal neit schuldig, al zou dat eigenlijk wel zo aardig zijn geweest.
|
|
