|
|
Post by \\ Jess' on Jan 27, 2008 17:49:30 GMT 2
Ze lag op een bankje starend naar boven. Ze leek wel iemand die bezeten was. Ze zuchtte. Ze had haar leven anders voorgesteld. Tatyanna probeerde alles uit haar hoofd te zetten. Wat niet lukte. Ze had mensen pijn gedaan, en misschien moest ze maar echt niet mer leven. Ze kwam oevreind en staarde vooruit. Ze was nu zo breekbaar. Maar het boeide haar niks meer. Ze bleef maar staren. Toen ze er weer aan dacht dat misschien al haar vrienden zou verliezen kreeg ze tranen in haar ogen. Ze had geen zin meer om te denken. Helemaal nergens meer zin in. |
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jan 27, 2008 17:56:57 GMT 2
"Tatyanna?" Alex liep naar het bankje waar ze op zat. "Wat is er aan de hand?" Bezorgt keek hij haar aan, er waren volgens hem al teveel dingen gebeurd in haar leven die erg waren en wie weet was het nog erger geworden. "Vertel het maar, ik ben een luisterend oor" Hij legde een van zijn armen om haar heen nadat hij op het bankje was gaan zitten.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 27, 2008 20:14:06 GMT 2
Ze schrok op. Ze keek om. "Laat me niet meer zo schrikken" Zei ze zacht. "Niks gaat meer zoals het hoort te gaan" Mompelde ze met een brok in haar keel. Ze keek hem aan. "Ik reageer alles af op een ander, terwijl die woede voor hem bedoeld was" Zei ze zachtjes. Een traan rolde over haar wang. "En nu heb ik ruzie, met wie ik een band op wou bouwen. En dat is mijn eigen schuld" Ze begroef haar gezicht tegen zijn lichaam.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jan 28, 2008 18:05:41 GMT 2
"Maar je zit in een moeilijke tijd, dat begrijpen ze toch ook wel?" Hij liet haar rustig haar gang gaan. Ze had op dit moment wel iemand nodig die haar steune. "Het komt wel weer goed en de woede kan je ook africhten op mij, daar kan ik goed tegen hoor! Ik ben een bokspaal geweest vroeger" Alex probeerde iets om haar op te vrolijken maar wist niet of dit wel zou helpen.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 29, 2008 18:16:19 GMT 2
"Zo te zien niet" Ze keek hem even aan. Daarna schudde ze haar hoofd. "Ik moet me kunnen beheersen. En het niet op iemand anders af reageren." Snikte ze. Ze bleef hem aankijken. Ze veegde haar traan weg. "Bedankt dat je er voor me bent" Fluisterde ze.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jan 29, 2008 18:55:40 GMT 2
Alex glimlachtte "Weetje, daar zijn vrienden voor" In ieder geval vrienden die alles wel wouden aanhoren of het leuk nieuws of slecht nieuws was. Maar al helemaal om mekaar te troosten in vervelende situaties.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 29, 2008 21:54:19 GMT 2
Ze glimlachte een beetje raar. Ze kon niks uitbrengen. Ze was gewoon blij dat hij er was. Dat gaf haar nog een goed gevoel. "Je wee tniet hoeveel je voor me betekent hebt, en nog steeds voor me betekent" Ze haalde diep adem. "Kunnen we een stukje wandelen. Misschien helpt dat?" Ze keek hem vragend aan.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jan 30, 2008 19:05:57 GMT 2
'Is goed" Alex stond rustig op en wachtte totdat Tatyanna ook op zou staan. Het voelde goed om te weten dat hij veel voor haar betekende. "Waar wil je als eerste heen? Welke kant bedoel ik dus" Soms kon hij vrijwel onduidelijk zijn maar op de een of andere manier begrepen sommige mensen hem daarom juist.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 31, 2008 14:10:29 GMT 2
Ze volgde zijn beweging en stond dus ook op. Ze haalde haar schouders op bij die vraag. "We lopen wel gewoon die kant op" Ze wees rechtdoor. Ze pakte zijn hand om hem iets mee te trekken en liet zijn hand weer los. Ze grinnikte. "Sorry" Ze ging met een hand door haar haar en keek hem aan.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jan 31, 2008 17:59:29 GMT 2
Alex kijkt even naar zijn hand en glimlacht lichtjes "Maakt niet uit, dus rechtdoor heb ik begrepen" Na haar woorden en doordat ze hem een stukje meetrok. "Was elke dag een rotdag tot zelfs vandaag?" Vragend kijkt hij haar aan, maar met een uiterst serieuze blik.
|
|
