|
|
Post by CherryOnTop on Mar 28, 2008 19:40:21 GMT 2
Vandaag was het een rustige dag, de zon scheen helder maar toch begon het alweer avond te worden. Alex stond met een camera in zijn handen voor hem raam van de noorder toren. Ondertussen wachtte hij op het moment voor de perfecte shot, die hij na enkele minuten ook vondt. Deze camera was een van de nieuwste maar wel typisch iets van dreuzels. Het ontspanner geluid van de camera gevolgt door de flits en de klik maakte duidelijk dat de foto gemaakt was. Na enkele keren een andere foto te hebben gemaakt besloot Alex voor nu het resultaat te bekijken.
De meeste foto's waren mooi, maar sommige gooide hij weg. Net toen de sterrenhemel tevoorschijn kwam stond hij weer op zijn plek. Dit was een van de avonden waar hij van hield, al mocht je hier niet wezen rond dit tijdstip. Alex begon nu foto's the maken van de sterrenhemel en de heldere volle maan van deze dag.
|
|
|
|
Post by admin. on Apr 1, 2008 18:13:23 GMT 2
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Apr 1, 2008 19:19:33 GMT 2
Alex begon de foto's terug te bekijken, telkens hoorde je een piepje als er eentje gedelete werdt. "Vandaag is het de ergste dag ooit als je leuke of mooie foto's wilt maken" mompelde hij bijna onhoorbaar. De camera van hand en broekzak voormaat legde hij neer in het stukje vensterbank. Hij merkte niet op dat er eigenlijk iemand was. Nu haalde hij een boekje uit zijn tas en een pen, weer iets dreuzels. Alles wat hij van dreuzels had, had hij gekregen. Maar dat kwam ook omdat zijn moeder dreuzel was en zijn vader een typische volbloed.
Hij schreef wat op in het boekje wat enkel als gekrabbel te horen was en stopte alles toen weer weg. Uiteindelijk stapte hij weg van het raam en pakte de camera op. Tot hij iemand zag "Oh, hallo daar"
|
|
|
|
Post by admin. on Apr 2, 2008 15:46:13 GMT 2
[/b] en staarde stug voor zich uit. Ze haatte het als ze op een plek kwam waar ze alleen hoopte te zijn, maar waar al iemand anders was. Ze haatte het werkelijk, en deed alles om het te ontwijken. Toch liep ze nu verder, klemde haar handen nog wat steviger om de gitaartasbanden en keek naar Alex, zijn blik ontwijkend. Oogcontact zou ze nooit zoeken, en zoveel mogelijk ontwijken, te bang dat ze een persoon plotseling van zijn goede kant zou zien. [/size][/ul] |
|
|
|
Post by CherryOnTop on Apr 2, 2008 19:14:58 GMT 2
Alex keek even vragend naar degene die daar stond maar haalde zijn schouders op. Hij merkte overduidelijk dat ze liever alleen wou zijn. Zijn ouders hadden hem verteld hoe je kon aanmerken hoe iemand zich voelde. Ditmaal had hij het wel onthouden.
"Ik neem aan dat je alleen wilt zijn?" vroeg hij rustig aan haar zonder ook maar echt een eerlijk of redelijk antwoord te verwachten. Daarstraks wou hij ook alleen wezen maar die tijd was al voorbij gestreken door het maken van foto's. De zelfontspanner van de camera ging uit en sloot zichzelf.
|
|
|
|
Post by admin. on Apr 8, 2008 15:12:36 GMT 2
[/b] begon ze aarzelend. 'Nha, ik ga wel ergens anders heen - jij was hier eerst,'[sorry, inspiloos  ][/ul][/sup] |
|
|
|
Post by CherryOnTop on Apr 8, 2008 15:24:16 GMT 2
"Dat hoeft niet hoor, ik ben al klaar namelijk" Hij liet de camera zien om haar te laten begrijpen wat hij bedoelde. "Ik maak graag foto's" Alex glimlachtte eventjes en zette de camera compleet uit voor de batterijen. Die mochten nog niet opraken, dan kon hij weer nieuwe gaan halen. "Ik ben Alex"
|
|
|
|
Post by admin. on Apr 11, 2008 17:27:09 GMT 2
'Cleo,' zei Cleo kalm, nog steeds niet helemaal op haar plaats. Ze duwde haar kaken wat verder op elkaar, beet zachtjes op haar tong, maar zorgde dat er van buiten niets van haar twijfels te zien was. 'Er zijn meer plaatsen op school-' mompelde ze, om duidelijk te maken dat ze heel makkelijk naar een andere plek zou kunnen gaan. Ze was dan wel bot, maar ze kénde genoeg manieren, die ze regelmatig gebruikte. Alex was hier als eerste geweest; zij had hém gestoord. Het was dus aan haar om weer te vertrekken.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Apr 11, 2008 18:06:15 GMT 2
Alex glimlachtte eventjes "ik neem aan dat je niet hier blijft omdat je denkt dat je me gestoord hebt?" vroeg hij. Misschien kwam dat er wat gestoord uit,maar het was maar een gok Hij borg zijn camera snel op in de tas die hij daarvoor om zijn schouder droeg. Maar hij had zoals op elke plek waar hij was geweest een foto achter gelaten. Niemand die wist dat ze van hem kwamen, hij was de enige die dat wist. Deze foto die hij had achter gelaten was er eentje van een zonsopgang. Hoe de bomen langzaam rood werden door de beschijning van de zon met uiteindelijk nog een deel maan en de kleinste sterretjes.
|
|
|
|
Post by admin. on Apr 12, 2008 10:08:01 GMT 2
Is hij helderziend? Leest hij gedachten? De raarste gedachten kwamen in haar op, op het moment dat hij alweer raadde wat ze dacht, of iets in die richting. 'IK héb je gestoord,' mompelde ze, waarna ze haar hoofd schudde en zich omdraaide. Ze had geen zin in een gesprek - dat had ze nooit - en al helemaal niet met iemand die haar bijna door leek te hebben.
|
|
][/ul][/sup]