even rustig gitaar spelen

[melien]

Aaron liep het school gebouw uit met zijn notenboek en zijn gitaar in handen. Hij was van plan om even gitaar te spelen. Misschien schoot hem nog wel een liedje te binnen. Hij liep richting het rozentuintje. Hij wilde even een rustig plekje hebben. Gitaar spelen kon hij overal maar of het ook rustig daar was was maar de vraag. Hij kwam bij het rozentuintje aan en zag meteen een heleboel leerlingen. Hij moest zuchten. Blijkbaar was het ook hier niet echt rustig. Hij liep rustig door tot ergens achterin waar het neit zo druk was. Daar ging hij met zijn rug tegen een boom zitten en begon zachtjes te spelen. Hij sloeg eerst een akkoord aan maar hoorde dat zijn gitaar vals klonk dus begon hij hem eerst te stemmen. Na een tijdje klonk de gitaar weer zuiver en begon hij eindelijk te spelen. Hij speelde het allereerste liedje dat hij ooit had geschreven, zonder dat hij het doorhad. Hij vond het fijn om met mooi weer in de vrije natuur gitaar te spelen. Telkens als hij gitaar speelde leek het alsof hij in een andere wereld was.

[Lisa ..]

Lili liep ook ergens in de rozenperk, maar het was te druk. Ze liep verder door naar achteren, gooide haar zwarte haar even over haar schouder en keek rond. Mensen waren leuk, gezellig vervelend, druk en vanalles tegelijk. Maar ze verlangde even naar wat rust. Haar oren vingen muzieknoten op, rustige gitaarklanken vulde haar gehoor. Een zwakke glimlach verscheen en met haar ogen zocht Lili waar het mooie geluid vandaan kwam. Toen ze Aaron in het oog kreeg, liep ze op hem af. 'Je kan mooi gitaar spelen.' zei ze tegen hem.

[melien]

Aaron schrok op. Hij had niet verwacht dat er iemand hier zou komen. En bovendien was hij zo in de muziek mee gegaan dat hij niemand had gehoord of gezien. Hij schonk Lili een glimlach en zei: "Dankje.". De laatste noten galmden nog even na. Zijn vingers bewoog hij niet meer over de gitaar. Hij wist niet wat hij nu moest. Hij wilde eigenlijk verder spelen maar wilde ook weer niet dat iemand het hoorde. Het mag dan wel mooi zijn, maar het was een oase voor hem alleen dat het gitaar spelen creeerde. Dat klonk lullig in zijn oren. Zachtjes en aarzelend begon hij weer te spelen. Dit keer een vrolijk deuntje van een kinder liedje.

[Lisa ..]

Lili lachde even zacht en kort. Aaron zag er duidelijk uit alsof hij geschrokken was, alsof hij uit zijn eigen wereldje was gehaald. ' Je hoeft niet bang te zijn dat het niet mooi is, dat is het juist wel' zei Lili tegen hem. 'Het maakt niet uit, je muziek verandert echt niet als je voor jezelf, 1 persoon of voor honderd man staat te spelen.' Het laatste was een beetje bedoeld op het stoppen van het eerste nummer. Lili liet zich op de grond zakken, zitten was beter dan staan.

[melien]

Aaron wist niet waarom, maar hij voelde zich min of meer op zijn gemak bij Lili. Het kinderliedje dat hij was begonnen te spelen was het eerste liedje dat hij ooit leerde om te spelen. LAter had hij er versies op gemaakt die gewoon overgingen naar een andere melodie. Ook dit keer ging hij over naar een andere melodie. Hij begon zachtjes mee te zingen, binnens monds. Hij was Lili alweer half vergeten.

[Lisa ..]

Lili bewoog haar hoofd zachtjes mee op de melodie van het liedje wat Aaron speelde. Ze keek hem even aan en vervolgens de andere kant van het rozenperk. Ze ging in plaats van zitten op haar rug liggen met haar knieën opgetrokken en legde haar armen onder haar hoofd. Ze bekeek de wolken een voor een terwijl ze naar de muziek van Aaron luisterde. Ze straalde wat positiefs uit, een uitdrukking die liet zien dat ze zich op haar gemak voelde.

[melien]

Toen het liedje was afgelopen keek Aaron naar Lili. Ze lag er lekker rustig bij. Blijkbaar voelde ze zich op haar gemak. Aaron groef diep in zijn herinnering. Hij en zijn vader hadden een keer een liedje geschreven. Hij was het blaadje alleen kwijt geraakt en verder had hij het nergens staan. Hij deed zijn best om het zich te herinneren. In de tussentijd was hij opgehouden met spelen.

[Lisa ..]

Lili draaide haar hoofd even richting Aaron met een vragende blik. De muziek was zo, zo, zo rustgevend. Ze zag hem denken. Ze keek weer naar boven, naar de lucht. Die leek zo klaar, alsof er nergens ter wereld iets slechts gebeurde. Was dat maar zo, helaas gebeurde dat wel, spookte er door haar hoofd. Morgen was trouwens die rechtzaak tegen Ryanne. Even schudde ze haar hoofd. Ze wilde nu even aan niks dneken.

[melien]

Aaron liet zijn hand zakken tot op zijn knie. In die beweging raakte hij echter de snaren aan en hoorde je een paar noten. Ze hadden niks met het liedje te maken wat hij zocht maar nu kwamen wel weer de noten van dat liedje boven water. Hij begon weer met spelen. Na de intro stopte hij weer. Hij moest even naar de woorden zoeken van het liedeje. Hij begon weer opnieuw en dit keer wist hij alles weer. Hij speelde het rustige liedje dat een vrolijke klank had. Toen het tijd was zette hij zachtjes in met zijn stem. Dit keer niet binnens monds. Hij was vergeten dat Lili daar lag en dus zong hij ook vrijuit. Niet zo hard dat iedereen het kon horen maar wel hard genoeg dat Lili het zou kunnen horen.

[Lisa ..]

Lili sloot haar ogen en liet haar gedachten de vrije loop. Ze dacht even aan Tiwe, aan haar vader. Toen schoot het beeld van haar moeder voorbij. Haar moeder, van wie zoveel hield, in een ziekenhuisbed, gekleed in witte sombere kleding met een bleke uitdrukking maar toch met die ene glimlach die ze haar gezin wilde meegeven. Ze voelde even een traan opkomen maar ze slikte hem weg. Ze opende haar ogen weer en bekeek de wolken weer. Haar hoofd bewoog zachtjes mee op de melodie en nadat hij klaar was zei ze:'Je kan echt goed gitaar spelen, en nog eens mooi zingen, doe je er meer mee behalve gewoon voor jezelf spelen?'