|
Post by greenlightning on May 7, 2007 18:08:47 GMT 2
Terry snoof. 'Als we geen punten meer hebben hoef ik me daar ook geen zorgen over te maken. Mijn oom had gelijk over u. U bent een onwaardig schepsel en zelfs nog een zonder puur bloed. U praat te veel en met te veel eigendunk. Eigenlijk stelt u niks voor. Wacht maar, over een poaar jaar ben ik hier weg. Hoop me dan neit meer te treffen.' Terry's stem was laag als het grommen van een kat. Ze wierp een minachtende blik op Ryanne. 'Vroeger wist je nog eens hulp te warderen. Ga zo door Ryanne, je wordt al ent zoals je vader!' Ze draaide zich om en liep zodner opm te kijkenw eg. Dat was het laatste wat ze als vriendin tegen Ryanne had gezegd. Daarna was er geen vriendschap meer geweest.
|
|
|
Post by ruka on May 7, 2007 22:13:12 GMT 2
Hunter keek drijgend naar Sneep, 'Luister, hij kan je die bevelen wel geven, maar hij heeft er zelf niks aan' zei Hunter kil, 'Dus ik denk dat Voldemort je dit niet heeft beveelt' zei hij er rustig achteraan, 'Laat haar nu gewoon met rust' zei hij boos. Hij stak zijn hand uit naar Ryanne, dat ze zichzelf omhoog kon hijsen.
|
|
|
Post by admin. on May 8, 2007 18:50:20 GMT 2
"Ga het de Heer zelf maar vragen, als je me niet gelooft. Als je zou luisteren, zou je horen dat Hij zijn leger sterker maakt, en daar mensen dus kracht voor moeten krijgen" snauwde Sneep. Ryanne keek Hunter wantrouwend aan. Die ogen had ze eerder gezien, maar niet bij hem... Plots schoot het haar binnen. Één van de keren dat ze verslag had gedaan aan Voldemort, had ze die ogen gezien...
|
|
|
Post by ruka on May 8, 2007 21:40:36 GMT 2
'Ag, je maakt een leger niet sterker door iemand te martelen' schreeuwde Hunter boos. 'Je moet het dan slim aanpakken' mompelde hij er rustig achteraan en Hunter keek even naar Ryanne. Hij keek haar vragend aan, maar keek toen weer met een dreigende blik naar Sneep.
|
|
|
Post by ruka on May 24, 2007 0:04:52 GMT 2
'Geloof me, als je haar aan mij overlaat word ze sterk' zei hij kil. Hij wou haar helpen, maar hoe wist hij nog niet, maar hij liet niemand gemarteld worden.
|
|
|
Post by admin. on May 24, 2007 11:30:44 GMT 2
Ryanne stond op, veegde het stof van haar gewaad en wierp Hunter een valse blik toe. "Ik kan het zelf wel aan, omdat ik een meisje ben ben ik nog niet zwal!" siste ze. Ze draaide zich om en liep kwaad weg, een verbaasde Sneep achterlatend.
|
|
|
Post by ruka on May 24, 2007 17:30:30 GMT 2
Hunter keek naar Ryanna. 'Nou!, nou wat kon je het aan' schreeuwde Hunter sarcastisch. 'Je had je moeten zien liggen, ben me maar weer lekker dankbaar, dat ik je geholpen heb' zei hij en keek naar het buisje, die hij nog steeds omhoog had, het bloed borrelde een beetje. Hij vroeg zich af hoe dat kon.
|
|