|
|
Post by Merel on May 13, 2007 14:35:59 GMT 2
Rachanna pakte Draconic's hand en liep naar het meer toe. Hier konden ze even alleen zijn. Het Gala was een beetje misgelopen. 'Bedankt Ryanne.' Dacht ze bij zichzelf. Ze snapte echt niet wat haar bezielde. In het openbaar zulke vloeken uitspreken! Zij en Draconic waren weggegaan uit de Grote zaal om maar even geen problemen te krijgen. Ryanne was nu eenmaal haar vriendin, Toch klopte er iets niet. Dit was niets voor Ryanne. Ze drukte deze gedachte even weg. Dat was een zorg voor later. Nu was ze alleen met Draconic. Ze voelde zich warm van binnen. Ze ging aan de rand van het meer zitten, en gaf een zacht rukje aan zijn arm. Ze hoopte dat hij even naast haar kwam zitten. Ze wou wel even rustig met hem kunnen praten, zonder al die andere mensen erbij.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 13, 2007 15:13:38 GMT 2
Draconic haalde diep adem en sloot zijn ogen. De wind blies door zijn haar, maar leek niet instaat het in de war te brengen. De maan was halfvol en werd weerspiegeld in het meer. Een heel romantische avond. Er was geen wolkje aan de lucht, de hemel was bezaaid met steren. Hij opende zijn ogen en keek naar Rachanna. 'Het is hier minder bedomd dan buiten en als je goed lusiterd kan je de muziek zelfs horen.' Hij was stil, maar er klonk geen muziek. 'Hoor je?' Hij glimlachte naar haar. Eindelijk alleen...
|
|
|
|
Post by Merel on May 13, 2007 15:39:21 GMT 2
Rachanna luisterde. Ze hoorde niks. "Ik zal wel doof zijn, maar ik hoor niks." zei ze flauw. Of verdoofd. Dacht ze. Ze legde haar hoofd op zijn schouder. Dit was het dan. De avond van haar dromen, samen met Draconic. Ze tuurde over het meer. Het was een prachtige avond, helder, vol sterren. Ze zuchte van blijdschap. Voorzichtig zocht ze zijn hand. Toen ze deze vond pakte ze hem stevig beed. Het liefst liet ze hem ook nooit meer los.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 13, 2007 19:55:16 GMT 2
Terry trok haar dicht tegen zich aan. 'Hoor je het echt niet? Goed luisteren.'
Even zweeg hij, toen begon hij zachtjes te zingen.
'No matter how hard you run.
No matter how good you hide,
There are things you can deny.
No matter what you've done,
no matter how hard you tried,
You're always here under the sky.
You're the one.
The one I dream of
You're mine,
because I can't get enough
You're here,
because...'
Hij stopte met zingen. Kalm staarde hij voor zich uit.
|
|
|
|
Post by Merel on May 13, 2007 20:20:48 GMT 2
Rachanna luisterde, ja nu hoorde ze het ook. Ze luisterde naar Draconic. "Je zingt mooi." Zei ze zacht. Ze bleef even luisteren. Ze sloot haar ogen, en liet haar gedachten even de vrijeloop gaan. Ze dacht aan vele dingen, Draconic, Ryanne en Thomas, Het GAla, en nog meer. Na een tijdje hoorde ze dat er een ander nummer klonk. Deze kende zij. Dus nu zong zij zacht:
Nobody's gonna love me better
I'm must stick with you
Forever
Nobody's gonna take me higher
I'm must stick with you
You know how to appreciate me
I'm must stick with you
My baby
Nobody ever made me feel this way
I'm must stick with you
Ze zong het zacht en fluisterend. Zo dat alleen Draconic en zij het konden horen. Niet dat er nog andere waren, maar toch.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 13, 2007 20:41:56 GMT 2
Draconic keek op. Hij glimlachte. Wat was ze mooi... Hij streelde zacht haar gezicht en streek een pluk haar achter haar oor. 'Jij zingt anders een stuk beter dan ik. '
Hij keek weg. Niet te lang naar haar kijken... Hij voedle te veel behoefte om haar een kus te geven, om dat te ondrukken, dus gaf hij er eentje, zacht op haar voorhoofd. Toen keek hij weer op. Zijn ogen straalden, dat kon neit anders. De sfeer was perfect.
|
|
|
|
Post by Merel on May 14, 2007 8:30:18 GMT 2
Rachanna grinnikte zachtjes. Ze schoof nog wat dichter naar hem toe, en een arm om zijn middel. Ze keek naar hem. Hij was echt om op te eten. Zijn ogen, zijn haar , zijn, zijn, alles.. Geweldig gewoon. Dacht ze met een zucht van verrukking. "Je ziet er prachtig uit." Zei ze nogmaals. Ze moest zich inhouden hem niet te zoenen. Straks, dacht ze. Haar jurk werd een beetje vies, niet dat het haar iets kon schelen.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 14, 2007 17:38:35 GMT 2
Draconic gaf haar nog een kusje op haar voorhoofd. Het duurde seconden lang, voor hij die beindeigde. 'Je ruikt lekker,' zei hij zacht. Moest hij zeggen hoe mooi hij haar vond? Wist ze dat nog niet? Moest hij haar vertellen wat hij voor haar voelde? Hij was Terry gewend, zij was zijn laatste. Ze was uitdagend, spontaan en enrgens bang voor. ze nam graag de leiding. hij moest terug denken aan de meisjes daarvoor. Hoe zat dat? Had hij hen gewoon gekust? Romantisch, teder of gewoon... lief?
Hij wist eht niet. Een gevoel van onzekerheid borrlede in zijn maag.
|
|
|
|
Post by Merel on May 14, 2007 17:43:11 GMT 2
Rachanna werd helemaal warm vanbinnen. "Dankje." zei ze. Ze was blij dat het donker was, zo kon Dracoinc niet zien dat ze vuurrood was geworden. Ze was erg blij. "Weetje," Begon ze. Ze was dit niet echt gewend. Ze had eerder een vriendje gehad, maar dat was zo anders, veel minder romantisch, lang niet zo lief... "Je bent echt een schat.." zei ze zacht. Ze voelde zich veilig, alsof ze de hele wereld samen aankonden. Zou ze? Zou ze het drufen?
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 14, 2007 21:21:53 GMT 2
Draconnic lachte zacht. 'Dat hoor ik ook niet vaak.' Hij aaide opver haar gezicht, leunde naar achter en keek naar de sterren. 'Ze zijn zo mooi,' zei hij, doelend op de sterren boven hem,' als ik kon zou ik je er een geven. Dan zou iedereen je zien stralen, net zoals ik je zie. Al weet ik neit zeker of ik dat wil. Wat als nou opeens de jongen van je dromen komt en je ziet? Zolang ik je verstop achter mijn rug, kan niemand je van me afpakken.'
Hij grinnikte en trok haar nog ietsje tegen zich aan.
|
|
