|
|
Post by Merel on May 24, 2007 16:10:53 GMT 2
Mariël keek verbaast naar Charlotte. Wat erg! In eens kreeg ze een nog grotere haat voor de familie sneep als dat ze al had. Ze had zin om zo naar haar toe te rennen en haar, nouja iets aan te doen. Maar als ze de Crucio vloek kende. Ze rilde. "Wat vreselijk voor je zeg." Zei ze uiteindelijk maar.
|
|
|
|
Post by » Aline. on May 24, 2007 16:12:49 GMT 2
Charlotte schudde licht haar hoofd. 'Geen idee. Maar eigenlijk verbaast het me niets dat ze hem kent. Ik heb het niet tegen Perkamentus gezegd, maar-' Charlotte aarzelde even, 'ze heeft Imperio ook gebruikt,' vervolgde ze. Ineens trok ze wit weg. Ze herinnerde zich dat ze Ryanne een klein konijntje had zien doden, met de Avada Kedavra vloek. Ze draaide zich langzaam naar Anne om. 'Ze kent... dé vloek,' bracht ze langzaam uit. Door de schrik hoorde ze Mariël nauwelijks. Ze wilde niet weten wat Ryanne allemaal kon doen en had gedaan.
|
|
|
|
Post by admin. on May 24, 2007 16:32:29 GMT 2
Anne wist geen woord uit te brengen. Ze was bang, maar woedend tegelijk. Hoe kon ze! Hoe kon Ryanne dit haar vriendin aan doen- hoe kon ze!
"maar- hoe? Ik bedoel- ze is toch geen dooddoener hè?" piepte ze uiteindelijk. "Dat kan toch niet? Of - is iedereen in Zwadderich er één?!"
|
|
|
|
Post by » Aline. on May 24, 2007 16:43:18 GMT 2
Het werd Charlotte allemaal een beetje te veel. Dooddoeners, hier op school? Heel Zwdderich?! Dat was moeilijk te geloven. Toch wees alles erop dat Ryanne inderdaad een dooddoener zou zijn.
'Maar dat betekent dat-' Charlotte hield midden in de zin op. Ze keek haar vriendin aan.
|
|
|
|
Post by admin. on May 24, 2007 16:48:32 GMT 2
Anne zocht naar woorden. Als er werkelijk een aantal dooddoeners op school zaten, dan hadden ze problemen. Grote problemen.
"LAAT ME LOS!" galmde door de ziekenzaal. Perkamentus, Anderling en Droebel wandelde naar binnen, gevolgd door Ryanne die vast zat. Nog geen 10 seconden later kwam ook Sneep buiten zinnen binnen.
"LAAT LOS ZEG IK JE!" schreeuwde Ryanne opnieuw. De magische banden de haar polsen verbonden op haar rug liepen richting Droebel's handen. Anne staarde verbaast naar Ryanne.
|
|
|
|
Post by » Aline. on May 24, 2007 16:53:24 GMT 2
Eerst schrok Charlotte op van het geschreeuw. Maar toen ze zag wie daar aankwam, en hoe, kon ze een lach niet onderdrukken. Ze grijnsde gemeen naar Ryanne, en bedacht dat dit waarschijnlijk het leukste was wat ze in haar hele leven had gezien. Op dit moment tenminste wel. Ze keek Ryanne recht aan. Ze kon haar nu toch niets maken, dus deed Charlotte ook niet voorzichtig.
|
|
|
|
Post by admin. on May 24, 2007 16:58:51 GMT 2
"LAAT ME LOS! IK- Páp! DIT KUN JE NIET MAKEN PERKAMENTUS-DROEBEL! DIT KAN JE NIET! JE KAN NIET ZOMAAR IEMAND NAAR AZKABAN STUREN, OF VAN SCHOOL. DAN KÁN JE NIET ZOMAAR!" gilde Ryanne. SNeep stond toe te kijken; blijkbaar had hij voor het eerst geen woorden tegen Perkamentus en Droebel.
Anne zag Charlotte grijnzen, en schoot in de lach. Ryanne, die machteloos was? Mooier kon gewoon niet.
"...IK HEB NIKS GEDAAN! IK BEN ONSCHULDIG! HOE KAN IK HAAR NU MET DE CRUCIATUS-VLOEK VERVL-" Ryanne besefte dat ze zichzelf verklapt had. Dit kon niet anders. Niemand had haar hier van verteld.
|
|
|
|
Post by » Aline. on May 24, 2007 17:07:04 GMT 2
'Ha!' lachte Charlotte. 'Ja, Ryanne, je hebt jezelf verklapt!' Charlotte had nooit kunnen denken dat ze ooit zó blij zou kunnen worden van woorden die uit Ryanne's mond kwamen. Ze had zichzelf verraden, daar kon niemand meer omheen. Ze keek triomfantelijk naar Anne en wachtte geduldig af tot ze Perkamentus de woorden uit zou horen spreken die haar van school stuurden.
|
|
|
|
Post by admin. on May 24, 2007 17:10:40 GMT 2
"...Zoals ik al zei, Perkamentus, moet ze meteen van school" zei Droebel toen Ryanne eindelijk stil was. Integenstelling tot Ane's gedachte schudde Perkamentus zijn hoofd. "We houden een rechtszaak. Hier op school, met alle leerlingen erbij. Nee, geen tegensparaak Cornelis, we doen het zo. Ieder verdient een eerlijke kans- Net als Sirius Zwarts 20 jaar terug ha dmoeten hebben, voor hij stierf" zie hij. Anne keek hem verbaasd aan.
"Goed zo, Perkamentus. Dankuwel dat je mijn dochter nog een kans geeft" siste SNeep, al klonk zijn stem niet echt bedankzaam.
|
|
|
|
Post by » Aline. on May 25, 2007 14:35:43 GMT 2
Charlotte's mond viel open van verbazing. 'Maar-' begon ze, waarna ze haar mond weer sloot. De blijdschap die ze had gevoeld met het idee dat Ryanne van school gestuurd zou worden, was in een klap weggevaagd. Een rechtszaak? Rechtszaak?! Ze kon het niet geloven. Ze wílde het niet geloven. Charlotte wist zeker dat Ryanne op een manier wraak zou nemen op haar, als ze op school mocht blijven. En waarom zou er een rechtszaak komen als er geen kans was dat Ryanne mocht blijven? Charlotte schudde onopvallend haar hoofd. Het was niet eerlijk. Ze hoorde van school gestuurd te worden. Waarom maakte Perkamentus een uitzondering?
|
|
