|
|
Post by Lisa .. on Dec 21, 2007 10:22:24 GMT 2
Alsof een zwart beeld kon draaien en je dan zo de weg kwijt was dat je helemaal gek werd. Iedere beweging deed zeer. Haar oogleden trilde en langzaam opende deze, ondanks dat het ongelovelijk zeer deed. Het felle licht van een van de lampen scheen in haar oog. Ze probeerde overeind te komen maar de pijnscheut zorgde ervoor dat ze weer terug viel.
'Je leeft nog!' Met een gelukkige blik kwam Sin aangehobbeld. Hij plofde neer naast het bed op een van de krukjes en pakte Macy's hand vast. Deze kneep met haar ogen en keek Sin vragend aan. 'Wat is er gebeurd? Wat doe ik hier?' fluisterde ze. Sin haalde adem en streek wat haar weg uit haar gezicht.
'Je bent waarschijnlijk vanacht aangevallen of zo iets. Waarschijnlijk toen je als kat rondzwierf in het bos ofzo. We hebben geen idee. - Macy onderbrak hem geschrokken. We? Wie zijn we?' - 'Ik en madame plijster. Ze weet niet van je, je was weer gewoon mens toen ik je vond. En toen heb ik je hierheen meegenomen. Je been zag er niet best uit. Maar het gaat al beter, denk ik.'
'Nooit gedacht dat jij ooit zoiets zou doen voor mij? Moet je niet naar anderen toe ofzo?' Sin haalde zijn schouders op. 'Ben al weg gek.' Met een lichte grijns ging hij staan en liep richting de uitgang van de ziekenzaal, daar waar Luke net binnenkwam.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 21, 2007 10:51:06 GMT 2
Ethan had via via gehoord dat er wat met Macy was gebeurd. Hij was zo snel hij kon hierheen gehold, en keek naar de mensen die binnen waren. HIj kreeg een rood hoofd en liep toen maar naar Macy haar bed toe. Het boeide hem niks dat het niet mocht. Hij keek haar alleen aan en keek naar Luke. Hij zuchtte diep. "Wat is er gebeurt?" Hij keek naar MAcy, en toen naar Luke. Zijn hart klopte in zijn keel.
Hij pakte haar hand vast en keek haar bezorgd aan. Hij blikte weer naar Luke. "Je leeft in ieder geval nog" Hij keek even onschuldig naar Macy maar keek toen weer serieus. Hij keek de kamer rond en toen weer naar macy. Hij had een raar gevoel in zijn maag. En bleef hij alleen maar naar Macy kijken.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Dec 21, 2007 15:15:25 GMT 2
Luke had nog niks gezegd maar zijn blik zei genoeg. Macy vond het fijn dat er steeds wel iemand was die ze kende, ze had het niet zo met ziekenhuizen of verpleegsters. Luke had nog geen idee van wat er aan de hand was, hij had Sin met Macy zien slepen en wilde weten of ze zijn steun nodig zou hebben. Hij zag Ethan en knikte alleen maar naar hem. Bij Macy glimlachde hij zwakjes en knipoogde. 'Ik hou Plijster wel even bezig.' En met een flauwe glimlach liep hij naar de verpleegster toe, die met een strenge blik op hen aan het aflopen was. 'Mevrouw! Moet u eens horen wat er bij ons thuis laatst is gebeurd! Mijn ...'
Macy had dankbaar gekeken naar Luke en blikte nu naar Ethan. Ze voelde zich meteen warmer en als ze aan een hartslagmeter had gelegen was deze vast gestegen. Zachtjes kneep ze in zijn hand. 'Gisteravond, was bij het bos en sindsdien weet ik helemaal niks meer. Sin zei dat er misschien iets was wat me had aangevallen ofzo. Maar het kan ook een ongelukkige val zijn.' fluisterde Macy vaagjes. Ze voelde een pijnscheut en wilde eigenlijk niet eens zien hoe haar been er aan toe was.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 22, 2007 13:59:57 GMT 2
Hij streek zachtjes over haar voorhoofd. "het komt goed, Madame Plijster is de beste" Hij grinnikte terwijl hij even omhoog keek. Daarna keekhij weer terug naar Macy. "Ik hoorde het via via, en ben meteen gekomen" Hij streek nu over haar hand heen. Ze zag er slecht uit.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Dec 22, 2007 20:52:26 GMT 2
Macy glimlachde. 'Dankje. Betekent best wel veel voor me.' fluisterde ze, je wist eenmaal maar nooit wie er naast je lag. Ineens besefde ze wat Ethan echt had gezegd. ['b]'Via via?'[/b] fluisterde ze, nu harder. 'Wie weten dan dat ik hier lig?' Ze had niet zo heel veel behoefte aan dat al de halve school het zou weten, ze zou onmogelijk tegen iederen kunnen volhouden 'gevallen' te zijn.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 22, 2007 21:07:05 GMT 2
Hij glimlachte terwijl hij over haar voorhoofd streek. Hij streek met zijn duim over haar hand. "Sin tgeen Luke, Luke tegen Emily. En Emily aan mij" Zei hij terwijl hij een stoel pakte. Dat zat wat beter. "Dus maak je geen zorgen lieverd" Hij knikte. "Owja, nu ik hier toch ben" Hij graaide in zijn zakken en haalde een ketting tevoorschijn. "Het is niks bijzonders, gewoon omdat het kerst in en omdat je mijn vriendin bent enzo" Hij kreeg rode wangen en liet het hangertje zien. Een hartje met Macy erin.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Dec 22, 2007 21:34:12 GMT 2
Macy was ondertussen iets overeind gaan zitten terwijl ze naar hem luisterde en af en toe knikte. 'Connectie's.' fluisterde ze. Haar mond viel een beetje open toen hij het hangertje tevoorschijn haalde. 'Wat.. wauw.' stamelde ze zachtjes. Ze slikte en keek even weg. Hij was zo lief, zocht haar meteen op als er iets was en zij kon niet eens vertellen waarom ze hier eigenlijk was. Zachtjes kneep ze in zijn hand.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 22, 2007 21:40:48 GMT 2
Hij knikte terwijl hij nog steeds naar haar keek. Hij pakte haar hand en hield die omhoog. Om het hangertje erin te doen. En haar hand te sluiten. Hij streek over haar rug. "Wat is er nou?" Hij keek met een glimlach naar haar. "Kom, ga liggen. Dat is goed voor je. Ik ga zo wel even bij Madame Plijster checken wat er met je is.' Hij keek haar vastbesloten aan, en dulde geen gemaar eigenlijk. HIj wou dat ze snel beter werd. Hij hield niet van mensen die pijn hadden.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Dec 22, 2007 22:01:28 GMT 2
Ze glimlachde, ze wist niets te zeggen. 'Dankje, denk ik.' Ze voelde dat ze iets moest blozen. Maar alsof ze geraakt werd door iets stak ze haar andere hand uit. 'Nee! Wacht!' Ze had geantwoord uit een reflex, nog niet wetend wat ze nu moest gaan zeggen. Ze moest het hem gewoon vertellen. Waarom deed ze het niet gewoon. Waarom kon ze Flora het wel vertellen maar hem niet.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 22, 2007 22:04:54 GMT 2
Hij ging weer rustig zitten. "Vertel het me" lfusiterde hij. Hij pakte haar hand weer vast. "Je kunt me vertrouwen, dat weet je" Hij grijnsde zwkajes. "Of wil je niet dat ik weg ga? Ik kan blijven, zolang je wilt. Voor jou doe ik alles" Hij grinnikte, maar werd toen weer serieus. Hij streek zachtjes over haar handen.
|
|
