Wat nu?

[» Aline.]

Verdoofd dwaalde Chloë door de gangen van de school. Ze wist niet waar ze heen wilde, ze wist niet óf ze wel ergens heen wilde. Ze wilde alleen zijn, met niemand hoeven te praten, niets hoeven te doen. Ze slenterde langs de meisjeswc, en zonder er bij na te denken duwde ze de deur daarvan op en liep naar binnen. Ze zonk ineen tegen de muur aan, en begroef haar gezicht in haar handen. Ze voelde de warme tranen over haar wangen, op haar handen lopen. Niet huilen Chloë, niet huilen! zei ze tegen zichzelf, maar toch kon ze de tranen niet tegenhouden. Ze wenste vurig dat er niemand binnen zou komen die haar hier zo zou zien. Vooral niet een Griffoendor. Die zou meteen zonder pardon een vloek op zijn dak krijgen, dat wis Chloë wel.

Ze snikte. Haar beste vriendin. Haar beste vriendin! Ryanne, ze was weg, voor altijd. Voor altijd in Azkaban. Azkaban, die verschrikkelijke tovenaarsgevangenis, waarover verhalen de rondte deden die je bijna misselijk maakten. Al had Chloë de stille hoop, ze wist wel dat Ryanne nooit zou kunnen ontsnappen. Chloë herinnerde zich dat een aantal van haar vrienden uit Zwadderich bang waren geweest dat Ryanne hen zou verraden. Eerst was Chloë opgelucht geweest dat Ryanne dat niet had gedaan, maar nu neigde ze naar de gedachte dat ze liever in Azkaban zat dan hier, tussen al die stomme kinderen die haar beste vriendin naar Azkaban hadden gestuurd.

[Merel]

Mariël liep de Meidenwc binnen. Ze ging voor de spiegelstaan en keek naar zichzelf. Ze wist niet helemaal wat er aan de hand was. Het was wat raar. De heletijd had ze het gevoel gehad dat Ryanne weg moest, Zo ver mogelijk. Maar in de kerker wist ze het niet meer. Toen ze Ryanne zag, vond ze haar raar, zo anders dan dat ze ooit was. Ook toen Draconic er wat over zei, kreeg ze en nog leger gevoel in haar maag. Ze luisterde aandachtig en hoorde iemand Snikken. "Wie is daar?"Vroeg ze voorzichtig.

[» Aline.]

Chloë keek vershrikt op. Ze had helemaal niet doorgehad dat er iemand was binnengekomen. Snel veegde ze de tranen van haar gezicht, al kon ze het feit dat ze had gehuild niet verbergen. Ze schraapte haar keel en was net van plan om 'ik' te zeggen, toen ze het haardos van degene die de vraag gesteld had vanuit een ooghoek zag. Mariël! Waarom moest nou net zíj haar weer tegenkomen?

[Merel]

Mariël wachte op antwoord. Ze bekeek zichzelf nogsteeds in de spiegel. Haar gezicht stond grauw. Wat eigenlijk best raar was, als je nagaat dat Ryanne en vijand was. Toen ze na een tijd nog geen antwoord had gekregen keek ze rond. Ze wist zeker dat er iemand was. Na een tijdje zag ze iemand zitten. Het was Chloë! Ze wist niet waarom maar ze liep naar haar toe en ging tegen een van de hokjes tegenover haar staan. "Wat is er?" Vreog ze. Domme vraag maar ach.

[» Aline.]

Chloë keek Mariël aan, met dikke ogen van de tranen. Al had ze zich voorgenomen om de eerste de beste Griffoendor die zijn hoofd hier vertoonde te bedelven met spreuken, voelde ze absoluut niet de drang om een vloek op Mariël af te vuren. Ze keek het meisje voor haar alleen maar aan. Ze snoof en keek even opzij, waarnaar ze weer naar Mariël keek. 'Ryanne, ze-' begon Chloë, maar ze deed haar mond weer dicht. Ze keek opzij, zodat ze Mariël niet aan hoefde te kijken.

[Merel]

Mariël had al zo'n vermoede dat het over Ryanne ging. Chloë was nu eenmaal volgens haar haar beste vriendin geweest. Voor het eerst in haar leven begon ze medelij met een Zwadderaar te krijgen. Eigenlijk vond ze het wel gek dat ze niet meteen werd vervloekt. Ze liep naar haar toe en hurkte voor haar neer. "GEloof me, Ik vind het echt vreselijk voor jou en voor haarzelf." Zei ze. Ze zei niet dat ze het raar vond dat Ryanne het zo snel had toegegeven. Ze had het gevoel dat ze door iets veranderd was.. Maar dat hield ze even voor haar.

[» Aline.]

'Ze was mijn beste vriendin, verdomme!' barste Chloë plotseling uit. Ze snoof luid en probeerde een nieuwe stroom tranen tegen te houden, wat haar dit keer lukte. Ze knipperde een paar keer. Nog steeds had ze haar blik op de vloer voor de deur gericht. Langzaam draaide ze haar hoofd en keek recht in Mariëls gezicht.

[Merel]

Mariël keek terug. "Dat had ik allang begrepen."ZEi ze en bedacht wat ze nou moest zeggen om haar een beetje te troosten. Ze kon moeilijk zeggen dat ze het wel een beetje over zichzelf af had geroepen. Ze wist zogauw niks te bedenken en liet haar hoofd even hangen. "Ik kan echt niet begrijpen dat ze zomaar een Leerling naar Azkaban sturen." Zei ze met verbazing en een beetje met verdriet in haar stem.

[greenlightning]

Shirie klopte op de deur voor ze binnen kwam. Haar gezicht was uitdrukkingsloos, maar haar lichte bruine ogen hadden een donkere glans. Ze deed de deur achter zich dicht en leunde er tegen aan. 'Sorry dat ik jullie gesprek onderbreek, Chloë en...' Ze baalde dat ze Rachanna niet kende. Haar hart ging tekeer als een gek. Ze had moeite om zichzelf odner controle te houden.

[Merel]

(ps; tis Mariël die binnen is xD)