|
|
Post by Lisa .. on Aug 22, 2007 8:55:46 GMT 2
'Hele trauma's aan overgehouden zeker?' Sin grijnsde. Zelf kwam hij er bijna nooit, vond het geen prettige plek om te zijn. Geef hem maar een gezellige leerlingenkamer of een plekje bij het meer. 'Is het eigenlijk mooi weer?'
|
|
|
|
Post by melien on Aug 22, 2007 10:48:09 GMT 2
"Geen idee." zei Sara. Max keek naar het raam. "Min of meer wel volgensmij." zei hij rustig. Sara kwam wel vaker in de bibliotheek, maar Max nooit. "De bieb kan best wel leuk zijn hoor." zei Sara glimlachend.
|
|
|
|
Post by » Aline. on Aug 22, 2007 11:53:35 GMT 2
Amber knikte. 'Tja, gelukkig werd ik even geholpen door iemand. Rommela stond alleen maar nijdig toe te kijken,' zei ze. Ze wierp ook een blik door het raam. 'Nouja, het regent tenminste niet. Dat is al heel wat,' merkte ze op.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Aug 23, 2007 8:17:39 GMT 2
Sin keek ook naar buiten. 'Niet goed genoeg weer om heerlijk ergens te gaan chillen.' Met die woorden kwam hij in beweging, raapte de op de grond gegooide boeken op en legde deze in een ver hoekje van de leerlingenkamer. 'Daar kunnen ze niemand tot last zijn.' grijnsde hij. 'Trouwens, Rommela en Plijster zijn echt van die maffe types, als je ze nodig hebt zijn of doen ze niks.'
|
|
|
|
Post by » Aline. on Aug 23, 2007 11:34:05 GMT 2
'Vertel mij wat,' zuchtte Amber geïrriteerd. 'Wat hebben ze jou dan geflikt?' vroeg ze aan Sin. Zelf had ze gelukkig nog niet zo vaak met Madame Plijster te maken gehad. Ze pakte haar schoolboeken en smeet die bovenop die van Sin, waardoor de hele stapel omviel. 'Woeps.'
|
|
|
|
Post by resego111 on Dec 16, 2007 16:40:35 GMT 2
Emma kwam de leerlingenkamer binnen met een stapeltje boeken op haar armen. Ze zag Amber en Sin zitten en begroette ze. Ze had beiden bijna niet meer gezien nadat ze haar botten was kwijtgeraakt en 3 maanden in de ziekenzaal had moeten liggen. Ze ging dus zonder verder iets te zeggen in een grote rode stoel voor de haard zitten en sloeg haar boek 'schilderijen der fabeldieren' open. Haar huiswerk was om de eerste twee hoofstukken ervan te leren. Ze kon haar gedachten er alleen niet goed bij houden. Ze sloeg het boek weer dicht en staarde een tijdje naar de dansende vlammen in de haard. Ze voelde de warmte op haar huid en ze voelde zich een beetje soezerig worden. Wat had ze dit al lang niet meer kunnen doen. Natuurlijk was er op de ziekenzaal wel een openhaard, maar het was een grote ruimte en de warmte raakte haar nauwelijk, zo ver stond hij van haar af.
Emma keek vanuit haar ooghoeken naar Amber en Sin. Met Amber had ze het in het begin nog wel goed kunnen vinden, maar ze was te verlegen om een gesprek tegen haar te beginnen. Ze hoopte eigenlijk dat Amber een gesprek tegen haar zou beginnen...
|
|
