|
Post by Madjic on Jan 5, 2008 21:05:15 GMT 2
Carmen lachte. "Hm, heel lief. Maar een bovenmenselijk niemand kan onmogelijk met een menselijk iemand zijn. Dus ik ben liever menselijk, dank u beleefd." Ty trok een pruillipje en keek haar met grote smeek ogen aan. "Alsje, alsje, alsjeblieft! Want ze zijn veels te klef! En geef toe, daarom blijf jij hier en je wilt ook niet bij een klef koppeltje ijn, tenzij je het zelf bent!"
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 9, 2008 15:22:25 GMT 2
Shirie kreeg een lachaanval van hem en aaide hem over zijn hoofd, al moest ze daarvoor wel haar arm uitstrekken. 'Ik geef je geen gelijk, maar vooruit. Nee, ik wacht hier, omdat ter en ik allebei een vriendje uit huffelpuf hebben. Maar blijf maar.'
Miquel grinnikte. 'Ik meen eht toch echt, of je het nou met me eens bent of niet.' Hij grijnsde naar Ty en stak zijn hand op. 'Dan zien w je later wel. Doei Shirie.' Shirie grinnikte. Miquel wilde niks levier dan weg zijn als Terry kwam.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 9, 2008 23:23:54 GMT 2
"JEEEJ!" Riep Ty en lachte. "Dank U schoonheid, u heeft mijn leven en mijn maaginhoud gered." Carmen lachte. "Okey, ik ga je niet proberen over te halen, je moet het zelf maar weten." Ze haakte in Miquels arm. "Eigenlijk vind ik het niet zo heel erg dat we alleen er naar toe gaan." Zei ze zacht en speels. "Want hij is vanavond veels te hyper."
|
|
|
Post by Krista - on Jan 13, 2008 13:16:32 GMT 2
Meral had haar haar los op haar schouders hangen en liep de leerlingenkamer in, waar het nog best wel druk was. Ze keek even over de hoofden van haar medegriffoendors en merkte dat ze er twee mistte. "Waar zijn Anne en Evan?". Vragend keek ze de anderen aan, misschien wisten zij waar ze waren.
|
|