|
|
Post by greenlightning on Jul 7, 2007 22:13:57 GMT 2
Joey zat op de rugleuning van de bank. Hij was al omgekleed en glimalchte ontspannen, terwijl hij wachtte op Shirie.
Miquel stormde de jongensslaapzaal af. Zijn pak was zwart met rood gemengd. De broek was zwart, maar zijn overhemd was donker rood. De stropdas, die hij perse had moeten doen van Tyra, was ook zwart, met de rode initialen van zijn familie. Hij frunnikte er onzeker aan. Joey zag eht en barstte in alchen uit. Zijn broek was donker blauw. Zijn overhemd wit, de stropdas was lichtblauw en eht jasje ook heel donker blauw. Het jashe hing nochalant over zijn schouder.
Miquel keek even geergerd naar Joey, zag eht jasje en rende vleoekend terug naar de slaapzaal.
|
|
|
|
Post by Merel on Jul 7, 2007 22:17:17 GMT 2
Steve kwam rustig de trap afgelopen. Hij had een Donkerblauwe broek, bijna zwart aan. Zijn overhemd was lichtblauw/wit. Zijn Jack was ook weer donkerblauw. Hij had een blauw/zwarte stropdas om. Hij liep met een grijns naar beneden en ging zitte. Hij hoopte dat Tifa het mooi vond. "Hoi!" Zei hij tegen de andere.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 7, 2007 22:28:06 GMT 2
Joey stak zijn hand op als groet. Miquel rende opnieuw naar beneden, deze keer met het jasje onder zijn arm. De stropdas zat ook goed. Eindelijk. Hij keek naar Stee en begroette hem. 'Zo, nerveus?'
Joey schudde zijn hoofd en glimalchte.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 7, 2007 22:32:54 GMT 2
Carmen liep langzaam en aarzelent naar beneden. Ze voelde zich gespannen had het gevoel dat ze ieder moment ziek kon worden. Ze besloot maar niet te kijken wie er allemaal in de leerlingenkamer waren en gewoon door te lopen.
Haar jurk was donker rood en zat vast met een bandje om de linkerschouder en een vrij open rug. Ze had de ketting om die ze van Miquel had gekregen en zwarte handschoentjes. Ze had haar haar voor deze avond zelfs in de krullen gedaan.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 7, 2007 22:50:00 GMT 2
Miquel liet zijn jasje op de grond vallen. Joey lachte. 'Je meisje is een echte schoonheid, Mycaro. Zou je haar niet bij de hand nemen? Waar zijn je bloemen trouwens?'
Miquel keek hem vragend aan en besefte zich emt een schok, dat hij die idnerdaad neit had. Hij draaide zich om naar Carmen en liep maar naar haar toe. Hij was nogal nerveus. Blozend pakte hij haar hand vast en plaatste er een kusje op. Toen kuste hij haar op haar mond en glimalchte. 'Je ziet er beeldschoon uit.'
Het jasje lag vergeten op de grond.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 7, 2007 22:55:42 GMT 2
Carmen glimlachte verlegen naar Miquel en kreeg een blos op haar wangen door Joey. "Je ziet er ook geweldig uit." Normaal had ze gelachen om Miquel, maar dat kon ze nu niet opbrengen. Al was ze wel opgelucht dankzij Miquels reactie.
Ze liep de laatste treden van de trap af en keek toch de leerlingenkamer rond. Er waren nog niet zoveel mensen, tot haar opluchting.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jul 7, 2007 23:05:29 GMT 2
Evan keek naar Miquel en Carmen, zonder enige schaamte te kennen en wriemelde onrustig aan de stropdas die steeds strakker om zijn hals leek te gaan zitten. Waar bleef Anne?
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 8, 2007 12:43:44 GMT 2
Melia liep met een rechte rug de trap af naar beneden. "Goedenavond." Zei ze vrolijk tegen iedereen in de leerlingenkamer. Ze wierp even een blik op Carmen en Miquel en grinnikte toen. "Je hebt wat laten vallen." Zei ze tegen Miquel en liep weer door.
Carmen keek Saluka geergerd aan. Toen liep ze naar Miquels jasje en pakte hem op. Ze klopte hem even uit en liep terug naar Miquel. "Hier." Zei ze met een stralend gezicht.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 8, 2007 12:49:08 GMT 2
Elvira kwam achter Melia de trap aflopen. "Heej. Wat ziet ieddreen er netjes uit." begroette Elvira iedereen. Ze had er echt zin in. Ze ging zitten op de bank. Ze zou toch nog even op Mariel wachten had ze besloten.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 8, 2007 14:18:25 GMT 2
Joey knikte. 'Als ik ook maar door iemand wordt uitgelachen voor dit pak...' Hij doelde op Shirie. Ergens voelde hij zich eenzaam. Hij wensde nu, meer dan ooit, dat zijn vriendin hier ook was. Helaas....
Hij liet zijn gevoelens echter neit merken.
Miquel pakte het jasje aan en glimalchte verlegen. 'Ja, sorry. Ik ben, niet echt goed in dit soort dingen.'
|
|
