|
|
Post by robin on Nov 28, 2007 21:29:45 GMT 2
Litha glimlachte ''Sorry, ik wordt er echt niet bang van. In tegendeel zelfs'' Ze legde haar hand naast de toverstok die ze langzaam wegdrukte van haar gezicht weg. Deed twee stappen naar achteren. Zwaaide sierlijk met Charlotte haar boek langs haar ogen heen en weer, nogsteeds met de zelfte grijns. ''jammer- dat boeken'' ze opende het boek, en scheurde hem voor Charlotte haar ogen door twee. Liet de snippers langzaam van haar handen, naar de grond fladderen en bleef Charlotte aan kijken terwijl ze volgde:''zo makkkelijk kapot gaan''
|
|
|
|
Post by » Aline. on Nov 28, 2007 21:36:34 GMT 2
Chloë stak haar duim op naar Litha, nog steeds met dezelfde brede grijns op haar gezicht. 'Dat-' zei Charlotte, witheet van woede, '-had je nou niet moeten doen...' Ze keek Litha met toegeknepen ogen aan en haar arm met de toverstok, die ze uitgestoken hield naar Litha, trilde van woede. 'Levicorpus!' riep ze. Chloë had haar toverstok ook al weer getrokken en hield deze gericht op Charlotte.
|
|
|
|
Post by robin on Nov 28, 2007 21:42:34 GMT 2
Litha haalde in een simpele snelle beweging haar tovertok tevoorschuin ''Protogo'' mompelde ze. Zonder dat het echt duidelijk was of ze een spreuk uitsprak. ''Locomoter mortis'' Vuurde ze daarna af op Charlotte, ''Ik ben geen domblondje, voor als je dat denkt, en laat me niet snel verassen'' ''ach, Chloë'' begon Litha op een meelevende toon ''Ik neem al je plezier weg''
|
|
|
|
Post by Krista - on Nov 28, 2007 21:42:42 GMT 2
Evan was bijna bij het eind van de gang toen hij iemand levicorpus hoorde roepen. Hij had verwacht dat het een zwadderaar was maar zag Charlotte met uitgestoken toverstok. Hij zette grote ogen op en begon terug te lopen. "Hou op Charlotte" mompelde hij zwak naarmate hij dichterbij kwam, maar durfde het niet hardop te zeggen uit angst voor Chloë en Litha.
|
|
|
|
Post by » Aline. on Nov 28, 2007 21:49:21 GMT 2
Charlotte was te laat met een tegenspreuk en voelde hoe haar benen tegen elkaar plakten. Ze zuchtte geïrriteerd. 'Rictusempra!' was de volgende spreuk die ze op Litha af stuurde.
'Ja, zeg! Mag ik ook even?' zei Chloë, zogenaamd beledigd, maar een brede grijns op haar gezicht verraadde dat ze dat helemaal niet was. 'Oh, daar komt nog iemand,' zei ze vanuit haar mondhoek tegen Litha, zodat Evan haar niet kon verstaan. 'Zei je iets, Walters?' riep ze hem toe. 'Ik verstond je niet, Snaternix!' Bij het laatste woord maakte ze een zwiep met haar toverstok, die met een snelle beweging gericht was op Evan.
|
|
|
|
Post by robin on Nov 28, 2007 21:55:15 GMT 2
Litha schoot in de lach, het gevoel in haar buik. Het kietelde, op een irritante manier. Litha haar grijns stierf weg. Ze verzette zich tegen het irritante gevoel en hief haar toverstaf op Charlotte ''Paralitis!'' ''geen spreuken meer voor jou'' zij ze afkeurend met haar wijsvinger naar Charlotte gericht
|
|
|
|
Post by Krista - on Nov 28, 2007 21:56:33 GMT 2
Evan voelde hoe zijn tong zich vasthechtte aan zijn gehemelte en maakte een kokhalzend geluid en deinsde achteruit, met een lijkbleek gezicht. Hier had je het al, hij had gewoon weg moeten lopen.
|
|
|
|
Post by » Aline. on Nov 28, 2007 22:08:08 GMT 2
Chloë lachte gemeen toen ze Evan zag, en besloot dat hij zich wel zo snel uit de voeten zou maken dat ze zich niet meer met hem bezig hoefde te houden. Ze keek weer naar Charlotte, die opzij sprong terwijl ze een schildspreuk afvuurde, maar toch geraakt werd door de Lamstraal.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Nov 29, 2007 12:52:52 GMT 2
'Hebben jullie niks beter te doen dan mijn knuffel pesten?' Shirie wandelde op haar gemak de trap af. Ze wierp Litha een verveelde blik toe en daarna een verwonderde blik op Chloë.
'Kom op, dit is toch wel op te lossen zonder geweld? Ik moet er niet aan denken dat ik jullie uit elkaar moet halen.'
BRownspot, haar Cheetah rende nog voor haar de trap af en bestudeerde de mensen in deruimte ginteresseerd.
|
|
|
|
Post by robin on Nov 29, 2007 15:23:30 GMT 2
Litha trok haar wenkbrauw op naar Shirlie ''We gebruiken geen geweld'' zij Litha vervolgens kalmpjes met een zwakke glimlach op haar gezicht.. Ze richte een blik op de Cheeta, maar daarna weer op Chloë. ''Ach,'' Litha zuchte even, en draaide haar toverstok tussen haar vingers. Wende haar blik af naar de half verlamde Charlotte en glimlachte volmaakt. De pret was nog niet voorbij, maar net begonnen. Litha begon zich langzamer hand steeds beter naar haar zin te krijgen op zweinstein. En niet alleen omdat, ze een beetje kon dollen met mismaakte grifjes, maar ook de mensen om haar heen. Misschien, zou ze nu echte vrienden krijgen. Op een paar mensen na dan, maar ja. Je kan niet met iedereen vrienden zijn, sommige.. Die mensen gaan gewoon te snel, op de Litha af die ze zien, maar niet kennen.
|
|
