|
|
Post by Krista - on Jun 29, 2007 15:07:14 GMT 2
Florian had zijn aandacht inmiddels gefocust op zijn broodje, en keek geïrriteerd op toen er achter hem een ongeduldig geluidje werd gemaakt. Hij draaide zich om en keek met dichtgeknepen ogen naar Meija, mompelde wat en draaide zich weer om.
Meija had op haar beurt op precies dezelfde manier teruggekeken. Daar waren ze tweeling voor, en schoof aan tafel. "Wat doe jij hier?" zei ze bot, op een manier waarop duidelijk werd dat ze het niet leuk vond dat Florian hier was komen zitten. "Je hebt toch je eigen tafel?"
|
|
|
|
Post by melien on Jun 29, 2007 15:31:29 GMT 2
Sara huiverde. Wat een sfeer. "Hij doet aan intergratie Meija." zei ze terwijl ze zich omdraaide naar Meija. Ze glimlachte naar haar. Het moest hier een beetje opgevrolijkd worden.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jun 29, 2007 15:36:44 GMT 2
"Nou, dan kan híj dat ook ergens anders doen" zei Meija bot, en slaakte een zucht toen ze zag dat de enige plek die nog vrij was en bij dit groepje was, naast haar broer was.
"Denk je dat ik het zo leuk vind om jou te zien?" zei Florian met een grijns en schudde zijn hoofd "Ik wil ook gewoon rustig eten"
|
|
|
|
Post by melien on Jun 29, 2007 16:37:31 GMT 2
"Wat is er in hemels naam aan de hand tussen jullie twee?" vroeg Sara. Ze wachtte nog steeds op een antwoord van Manuel, maar die deed tenminste min of meer gezellig. WAt je van Meija niet kon zeggen.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 29, 2007 17:05:39 GMT 2
Hij volgde het gesprek niet meer dus pakte zijn bord en ging tussen andere mensen inzitten. iets wat hij anders nooit deed. Maar ze deden, vaag tegen hem. Prak! Prak! Hoorde je terwijl Manuel zijn bord goed fijnprakte. Nog maar één hap, hij had nog maar één hap op. Nouja, pech dan als hij geen hongen had, pech dan.
|
|
|
|
Post by melien on Jun 29, 2007 17:10:39 GMT 2
Sara keek verbaasd op. Ze legde haar broodje neer. "Ik ben zo terug." zei ze tegen de anderen en stond op. Ze liep richting Manuel en bleef achter hem staan.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 29, 2007 17:12:58 GMT 2
Zacht ging hij door met het prakken van zijne ten terwijl hij, het meisje wat Sara heette, probeerde te negeren. Nu zou er wel weer iets gebeuren. Manuel, waarom doe je altijd zo iets doms Sprak hij in zichzelf terwijl hij naar zijn bord staarde.
|
|
|
|
Post by melien on Jun 29, 2007 17:16:13 GMT 2
"Schuif eens op." zei Sara tegen de eerstejaars die naast Manuel zat. Deze deed dat dan ook. Ze ging op het stukje bank zitten dat vrij was gekomen. "Wat is er?" vroeg ze aan Manuel. Ze snapte het niet. Wat was er toch aan de hand? En vooral: waarom was hij zomaar weggelopen. Ze keek hem vragend aan en legde een hand op zijn arm.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 29, 2007 17:22:34 GMT 2
Hij schrok van de woorden die ze zei en bleef gespannen nar het bord straen. Hij liet zijn vork vallen en deed zijn haar achter zijnoor. Weer schrok hij van de hand op zijn arm. ''Nada'' Anwoorde hij in het Spaans. Dat was het handigste. Niemand kon Spaans, of haast niemand. Hij zuchtte en nam met tegenzin een hap.
|
|
|
|
Post by melien on Jun 29, 2007 17:28:12 GMT 2
Sara lachte. "Of je nou Spaans tegen me spreekt of niet, ik zal je toch niet met rust laten voordat je weer wat vrolijker kijkt." zei ze op een lacherige toon maar ze meende het. Ze keek hem afwachtend aan en liet haar hand gewoon op zijn arm.
|
|
