|
|
Post by admin. on Jul 4, 2007 17:15:52 GMT 2
Geïrriteerd liep Chantal de grote zaal binnen, waar ze aan de tafel van Ravenklauw neerplofte. "De leukste dag van de eeuw" mompelde ze, voornamelijk tegen zichzelf. Waarschijnlijk had niemand het verstaan, aangezien je slechts enkele letters op ving.
Ze zuchtte, drukte haar handen tegen haar slapen en vocht tegen haar tranen. Woede stroomde door haar aderen, door de 'ruzie' met Manuel, maar gelijk verdriet. Mischien ook wel een tikkeltje... liefde? Ze schudde haar hoofd bij deze gedachte en schepte nijdig wat te eten op haar bord.
{eten}
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 4, 2007 17:19:50 GMT 2
Door de woede at hij heel veel. Iets teveel want hij werd misselijk, hij voelde zich opeens naar, omdat hij van de woede gewoon Chantal pijn had gedaan hij zag haar binnenlopen en keek toen weer naar zijn bord. ''Lekker eten' Zei hij terwijl hij het niet eens geproefd had door het snelle eten.
Hij staarde afwezig naar zijn bor en zuchtte, moest echt alles zo gaan? Of was dit gewoon de eerste ruzie. Het was gewoon omdat zíj zo chagerinig was, en niet hij.
|
|
|
|
Post by admin. on Jul 4, 2007 18:06:32 GMT 2
Even staarde ze naar haar bord, maar ze wist nu al dat ze niks binnen zou krijgen. Anders zou het er net zo hard weer uitkomen.
Ze schoof haar bord naar voren, en zuchtte. Nog steeds vocht ze tegen haar tranen, al leek het moeilijker te worden. Een stukje verderop hoorde ze Manuel.
Heb je hem ook weer, dacht ze, waarna ze al meteen spijt kreeg van deze gdachte. Ze weerstond de verleiding om met haar hoofd op tafel te slaan. Doe normaal, negeer hem als hij je aanspreekt, doe gewoon niks, hield ze zichzelf voor, terwijl ze diep inademde. Het is Manuel maar. Voor gisteravond kende je hem toch ook al? Doe normaal- kalm.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 4, 2007 18:09:28 GMT 2
Hij schoof zijn bord weg en liet zijn hoofd op de tafel vallen terwijl je een luide bonk hoorde. MAar wat boeide hem dat. Hij voelde zich klote, naar en nog steeds pissig. Maar hij had spijt, hij had zijn liefde (Whehe) pijn gedaan. HIj zuchtte en sloeg nog een ker met zjin hoofd op tafel terwijl je weer een bonk hoorde.
Hij zou zo maar naar de les gaan, waar hij toch niets dee domda thij toch met zijn gedachte bij Chantal zou zijn. Hij sloeg weer met zjin hoofd op tafel terwijl hij vloekte. Daarna deed hij snel een amen en een kruisje terwijl hij zijn kop nu wel voelde.
|
|
|
|
Post by admin. on Jul 4, 2007 18:19:34 GMT 2
Chantal zuchtte, en voelde haar tranen opkomen. Houd je in, houd je in, hield ze zichzelf voor. Haar voornemens hielpen echter niet, en al snel verborg ze haar gezicht in haar armen. Een ellende overspoelde haar, als een kille mist. Onhoorbaar snikte ze.
"Ik haat hem- ik háát hem" mompelde ze.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 4, 2007 18:21:53 GMT 2
Hij stond op en viel haast over het bankje. Daarna zocht hij zijn evenwicht weer terwijl hij weer recht stond en zijn tas die verderop lag pakte. Hij hoorde zwadderaar schreeuwen maar negeerde het. Het enigste wat hij nog wou, is naar zijn les en even nergens aan denken. ''Bedankt trouwens'' Zei hij toen hij langs Chantal liep. Hij keek weer naar voren terwijl hij zuchtte.
|
|
|
|
Post by admin. on Jul 4, 2007 18:31:30 GMT 2
Chantal verstijfde bij het horen van Manuel's stem, stond op en liet hierbij bijna de bank omvallen. Nijdig liep ze de grote zaal uit, terwijl ze haar tranen wegveegde.
"Voorspellend rekenen. Met Manuel. Gezellig" mompelde ze, terwijl ze de trap opliep.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 4, 2007 18:37:22 GMT 2
Hij hoorde achter hem voetstappen maar negeerde het. Hij liep het lokaal van voorspellend reknen in en ging zitten.
|
|
|
|
Post by admin. on Jul 4, 2007 18:38:10 GMT 2
Ooc: En het staat allemaal al bij.... (wie raadt dit niet?) voorspellend rekenen, verdieping 7 XD
|
|
