|
|
Post by johanneke on Jan 3, 2008 14:27:33 GMT 2
Karl stond even perplex. Ze had ja gezegd, toch?Het ging zo snel dat hij het even niet meer wist. Hij zag Emma weglopen.''Hé Emma, hé, waar ga je heen?'' en nam een snel loopje achter haar aan. ''Betekent dit dus dat we er samen heen gaan?'' Karl vroeg het maar even ter controle. Hij liep nu achteruit om haar gezicht te zien. Misschien zat ze hem nu wel hard uit te lachen. Maar haar gezicht leek niet echt zo te zijn.
|
|
|
|
Post by resego111 on Jan 3, 2008 14:42:07 GMT 2
Emma stopte en keek Karl recht in zijn ogen aan. Ze glimlachte breed en zuchtte.
'Ja karl, het lijkt me heel leuk om met je naar het bal te gaan' .
Er viel een stilte terwijl Emma en Karl elkaar in de ogen aankeken. Het was geen pijnlijke stilte. Het was eerder een stilte waarbij honderden verbindingen zich legden tussen hun beidden gedachten.
Ten slotte vroeg Emma, toen ze haar zenuwen wat onder controle had weten te brengen 'Loop je een stukje mee met me naar de leerlingenkamer?'
|
|
|
|
Post by johanneke on Jan 3, 2008 18:58:55 GMT 2
''Graag.'' zei Karl en hij bood haar zijn arm aan. Hij kon niet geloven dat ze echt ja had gezegd. Hij had een enorme smile op zijn gezicht en was helemaal in de stemming. Niks zou zijn dag nog kunnen verpesten. Hij begon zich al zorgen te maken om zijn pak. Hij had geeneens een pak! wat moest hij doen zonder pak? En moest hij haar iets geven? Zo jah wat dan? Misschien bloemen. Maar van wat voor bloemen zou zij houden? Zo liep hij een tijdje nadenkend.
(zullen we een nieuw topic openen voor de kamer van Ravenklauw?)
|
|
|
|
Post by resego111 on Jan 4, 2008 13:03:08 GMT 2
(het gala is al begonnen he laten we daar heengaan...)
|
|
