Look who's back...

[greenlightning]

Kip, brood, soep, vis, taart, boterbier.... zodra de huiselfen hem ahdden gezien hadden ze hem regelrecht naar de grote zaal gestuurd en kwam de ene gang na de andere binnen.
Miquel klaagde niet. Hij schrokte alles met smaak naar binnen. Nu pas voelde hij hoeveel honger hij eigenlijk had...
Het smaakte allemaal heerlijk. De elraren die hem waren tegengekomen hadden hem ondervraagd, maar hij had elke keer hetzelfde geantwoord: 'Eerst eten, dan praten! Tegelijk is onbelefd volgens mijn pa.'
Dus leiten ze hem met rust. Hij was inderdaad wat aan de magere kant geworden. Tijd om weer t gaan trainen.
Maar eerste eten!

'Als je alles zo naar binnenschrokt,dan komt het er straks in eht zelfde tempo weer uit. Dat weet je toch?'
Miquel verslikte zich bijna. Hij liet allees los zodat hij zijn zus in ijn armen kon opvangen. Hij voelde de tranen over zijn blote schodeurs lopen. Liefdevol streelde hij door haar haren. 'Het is al goed, Tora. Rustig maar, ik ben hier, en ik blijf zodat je me straks in alle rust kan vermoorden.'
Tyra lachte en liet hem los. De tranen liepen over haar wangen terwijl ze hem aankeen met een stralende lache n nog starlender groenen ogen.
'Ik was doodongerust over je...' Haar stem was zwak. Miquel glimlachte en aaide over haar hoofd. Hij nam een kippenpoot en rijkte die naar haar. Zelf nam hij er ook een. 'Eerst eten.'

[CherryOnTop]

Langzaam liep Tifa ook de grote zaal in, ze keek naar de omhelsing die even gaande was geweest tussen Miquel en Tyra. Ze besloot dat ze niet bij hun ging zitten omdat ze een hoop bij te praten hadden. In plaats daarvan ging ze een eindje van hun af zitten met een schoolboek. Een gemiste overhoring moest ze de volgende dag nog inhalen. Miquel was weer terug en dat was belangrijk, voornamelijk voor Tyra. Eventjes glimlachtte ze, toch wel blij dat alles weer goed was gekomen tussen haar vriendin en haar broer.

[anneloes]

Alette kwam de zaal binnen en ging zitten. Ze had honger en ze gingen zo eten. Maar voordat ze dat gingen doen kon ze nog snel even een brief schrijven aan haar ouders wat er de afgelopen week zoal was gebeurd en wat er gebeurd was tussen haar en Tess.

Langzaam maar zeker stroomde de zaal vol. Iedereen was klaar om te gaan eten.

[nilou]

Jake,een jongen van ongeveer 16 of 17 stapte de grote zaal binnen.Hij ging zonder dat hij het doorhad naast Alette zitten en keek de zaal rond.Hij zag Tess niet."Kust veilig" zei de stem in Jake's hoofd.Jake kee naar Alette en herkende haar van ergens hij wist alleen niet meer van waar of wat.
Jake wachtte totdat het eten kwam.Hij had best wel honger.

[anneloes]

Hee, hallo. Ken ik jou niet ergens van? Alette keek Jake eens onderzoekend aan.Eeehhmm...Ben jij niet het vriendje van Tess ofzo?Ene Jake? Alette rolde voor de zekerheid maar haar rol perkament op waar ze net vanalles op had geschreven over Tess en Jake. Ze keek hem nog een keer aan. Ze wist het nog niet helemaal zeker of hij het nou was.