|
|
Post by greenlightning on May 6, 2007 20:35:52 GMT 2
Terry en Seth waren de winkel uit geslopen. Het was veel te druk daarbinnen geworden. Ze zou straks nog wel terug gaan voor iets dat ze kon kopen voor Danny. Maar nu even niet. Nu wilde ze gewoon samen met Seth zijn.
Het krijsende krot was een eind van hen af. Het was stil. Het zou moeten krijsen, als je de naam hoordde, maar dat deed het niet. Terry ahd gehoord over het ware verhal van het krijsende krot. Een leerling die weerwolf was, had daar moeten vernaderen en had heel veel lawaai gemaakt.
Het meisje rilde. Ze moest er niet aan denken... een weerwolf te zijn.
|
|
|
|
Post by nouan on May 6, 2007 20:39:20 GMT 2
Seth liep rustig mee. Langzaam kwam het krijsende krot in het zicht. Nu maar hopen dat Malfoy en zijn maatjes ze niet zouden volgen.
"Is er iets?" vroeg hij aan Terry, hij had gezien dat ze rilde.
Het krijsende krot was niet meer dan een oud huis. Hij was er eens binnen geweest, maar alleen het gekraak gaf het spookachtige effect.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 6, 2007 21:36:54 GMT 2
'Een beetje,'gaf Terry toe,' Ik dacht eraan, hoe erg het moet zijn, als je een weerwolf bent. Het lijkt me vreselijk. Ik ben zo blij dat ik nu kan veranderen ion een panter, zo vaak als ik wil en wanneer ik maar wil... stel je nou voor dat je dat neit kan bepalen?'
Tegelijk moest ze aan Draconic denken. Ze wist neit waarom. Welke link kon ze leggen tussen hem en veranderen tegen je wil in? Ze had geen idee.
|
|
|
|
Post by nouan on May 7, 2007 8:07:33 GMT 2
"Dat is waarschijnlijk ook erg." Zei Seth. Hij keek even naar de stroom leerlingen die angstig voorbijliep door de uitstraling van het huis.
Hijzelf zou er ook nooit meer naar binnen gaan.
""Laten we even gaan zitten Stelde hij voor
(laat draco nou komen xD)
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 7, 2007 21:31:47 GMT 2
(okeej, best best)
Terry knikte. Ze ging zitten en toen Seth ook zat, leunde ze lekker tegen hem aan. Hij was warm en zacht, ondanks dat hij gespeird was. Ze was vergeten hoe fijn een vriendje voelde...
Takken kraakte. Vanachter de bomen keek Draconic toe. Hij snauwde iets, maar zo zacht dat hij neti te horen was. Hij zou zijn moment afwachten...
|
|
|
|
Post by nouan on May 7, 2007 21:48:42 GMT 2
Seth's blik schoot even de richting van de bomen op. Hoorde hij nou het gekraak van takken? Ach, het was vast een dier (een heel moordlustig dier xD). Hij liet Terry gewoon tegen zich aanleunen en kneep zijn ogen een paar seconden dicht, dat deed hij altijd op fijne momenten. Het landschap was mooi op dit moment, maar het krijsende krot bedervde het op de een of andere manier.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 7, 2007 22:23:57 GMT 2
Terry bleef een tijdje liggen, toen keek ze half naar hem op. 'Ik heb het koud,' zei ze en kneep een oog dicht. De zon was lekker warm, maar de wind was koud. Ze ahd voor eht eerst sinds weken weer een rokje aangetrokken en was zonder jas weggegaan. Ze ahd het neit heel koud, maar wel genoeg.
Draconic zakte door zijn knieen heen. Vroeger hadden hj en Terry anderen zo bespied. Dat was leuk...
|
|
|
|
Post by nouan on May 7, 2007 22:32:58 GMT 2
Seth haalde trok zijn jas uit en gaf die aan terry. "Trek hem maar aan, dan zul je minder last hebben van de kou" Zei hij. Hij had het zelf niet snel koud, helemaal niet zelfs.
Setah sloop rustig door de struiken vlak bij het krot. Ze had Draconic zien wegglippen en wou hem wel eens goed te grazen nemen. Na een 5tal minuten stond ze een heel stuk achter hem, maar sichtbij genoeg om hem flink te laten schrikken, ze had geleerd zo geruisloos mogelijk te sluipen, je kon geen takje horen kraken.
"Expecto patronum" Mompelde ze zacht, tijdens het denken aan haar gelukkigste herinnering.
Een zilverachtige tijger kwam uit de punt van de toverstok en ging achter Draconic 'Staan'. Eenmaal daar liet ze het beest hard in zijn oor brullen, zelf glipte ze snel achter een boom, klaar om een tegenvervloeking uit te spreken.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 7, 2007 22:36:57 GMT 2
Een schreeuw deed Terry opschrikken. De jas, die ze met een liefdevolle glimlach ahd ontvangen en haar vriend met een kus had bedankt, viel van haar af. Het was een mannenstem. Ze ekdne die stem maar al te goed!
Draconic draaide zich om. Hij grimaste bij het zien van depatronus. Met een sweip van zijn toverstok pofte eht uit elkaar in allemaal kleine lichtgevende deeltjes. Toen zag hij Setah. Zijn gezicht klaarde op. 'Schatje!' Hij glimlachte zijn mooie tanden bloot en stak nonchalant de stok terug in zijn broekzak.
Terry deed een stap achteruit naar Set. 'Misschien emtoen we weggaan,'fluisterde ze.
|
|
|
|
Post by nouan on May 7, 2007 22:42:21 GMT 2
"Hoeft niet" Zei Seth rustig. "Zo te zien heeft hij mn zusje ontdekt, en die weet wel wat te doen met arrogante zwadderaars" Grinnikte hij.
"Noem me geen schatje, kwijlbal" Zei Setah kalm terwijl ze ietsje achteruitliep.
"Wat is dat voor groens tussen je tanden? ieuwl.." Ze wist dat Draconic een ijdeltuit kon zijn.
Rustig liet ze haar patronus verdwijnen, in haar hoofd maakte ze plannen voor een nieuwe spreuk.
|
|
