|
|
Post by Krista - on May 11, 2007 16:36:29 GMT 2
Thomas stond nog een paar minuten onbewegelijk naast het lijk van de vrouw, maar bedacht zich toen dat hij hier niet moest zijn, niet hoorde te zijn. Hij mocht hier niet zijn als ze over een paar uur het lijk van de vrouw zouden vinden.
Haastig kwam hij overeind en strompelde langzaam richting de ingang van zweinstein.
|
|
|
|
Post by admin. on May 11, 2007 16:38:41 GMT 2
"Mooi" siste Ryanne. Ze rende naar de vrouw, pakte haar ijskoude pols, concentreerde zich op de wei in de verte en sloot haar ogen. 10 seconden later stond ze er, met de vrouw op de grond. Haar toverstok richtte ze op de maag van de vrouw. "Diffendo" makkelijk, maar de spreuk was sterk genoeg om de baby eruit te snijden. Juist op dat moment verscheen Voldemort.
|
|
|
|
Post by Krista - on May 11, 2007 16:43:27 GMT 2
Toen Thomas wegliep had hij geen idee meer wat er afspeelde bij het krijsende krot, want hij weigerde achterom te kijken. Toch begon zijn teken opeens fel te branden, waardoor hij naar adem snakte. Hij kan je niks maken, je hebt het gedaan zei hij tegen zichzelf en liep hard door.
|
|
|
|
Post by admin. on May 11, 2007 16:47:59 GMT 2
"Sneep? Waar is Fleedger?" fluisterde Voldemort kil. Ryanne knikte richting het krijsende krot, waar Thomas net weg liep. Voldemort legde zijn ahnd op Ryanne's schouder en liep richting Thomas. Ryanne grijnsde.
|
|
|
|
Post by Krista - on May 11, 2007 17:01:31 GMT 2
Thomas had het gevoel dat iemand achter hem aan liep en versnelde zijn pas. Hij wou zo snel mogelijk weer op school schijn.
|
|
|
|
Post by admin. on May 11, 2007 17:02:49 GMT 2
"Fleedger!" snauwde Voldemort. Hij bleef staan, zijn gewaad achter hem aan wapperend.
Ryanne keek grijnzend toe- Thomas had zichzelf zwak vertoont door over te geven; waarschijnlijk zou Voldemort kwaad worden. Thomas had haar genoeg aangedaan- het liefst zou ze hem neerschieten.
|
|
|
|
Post by Krista - on May 11, 2007 17:10:23 GMT 2
Thomas bleef stokstijf staan. Deze stem kende hij maar al te goed, alhoewel hij hem maar een keer had gehoord. Hij had het gevoel alsof iemand een emmer ijskoud water over hem heen had gegooid, en draaide zich langzaam om, en staarde in het gezicht van Voldemort.
|
|
|
|
Post by admin. on May 11, 2007 17:13:47 GMT 2
"WAT WAS DAT VOOR 'N SLAPPE VERTONING?" schreeuwde Voldemort kil. Ryanne grijnsde op de achtergrond- Dit was tè prachtig!
Voldemort leek ontevreden. Waarschijnlijk niet alleen om dit, maar ook omdat hij niet naar Ryanne had geluisterd- Ja, Ryanne had dat alles op het gala door gekregen van Voldemort. De eer was haar naar het hoofd gestegen, en ze deed alles om nog hoger te komen.
|
|
|
|
Post by Krista - on May 11, 2007 17:23:52 GMT 2
"Ik-ik" stotterde Thomas geschrokken terwijl het duistere teken op zijn arm nog steeds hevig brandde. Zenuwachtig deed hij een paar passen achteruig. "Sorry!" zei hij er haastig achteraan.
|
|
|
|
Post by admin. on May 11, 2007 17:25:07 GMT 2
"Sorry?! DAT IS GEEN TAAL VOOR EEN DOODDOENER!" schreeuwde Voldemort. Ryanne keek toe, het was een heerlijk gezicht. Op een of andere manier zàg ze iet sin Voldemort.
|
|
