|
|
Post by » Aline. on May 17, 2007 17:50:36 GMT 2
Chloë was het zat dat Ryanne haar als oud vuil behandelde. Alsof ze tien keer beter was dan Chloë. Oké, ze was al langer dooddoener, maar dat gaf haar nog geen reden om zo te doen. 'Ja, dat zei je wel! En ik ben heus niet blind hoor! Natuurlijk heb ik dat wel gezien! Wat denk jij wel niet van mij?! Kom op, ik ben je beste vriendin! Als je zo doorgaat, dan....' Chloë zocht naar woorden. Plotseling viel haar iets in. Thomas en Ryanne hadden ruzie, en er waren maar weinigen die aan Ryanne's kant stonden. Sterker nog, Chloë wist dat zij de enige was die voor Ryanne had gekozen. 'dan kun je mijn hulp wat betreft Thomas wel vergeten,' siste ze. Daarna ging ze weer recht zitten en nam nonchalant een slok van haar borrel, alsof ze hier een alledaags gesprek hadden.
|
|
|
|
Post by admin. on May 17, 2007 17:58:32 GMT 2
"Dan ben je de enige- Merk je dan niet dat niemand- geen enkele Dooddoener op school- merkt wat dit betekend?! Denk je nou echt dat ik dat niet weet?! Laat me maar lekker stikken! Ik kan heus wel zonder jou, als je denkt van niet!" siste Ryanne. Ze keek nijdig naar Chloë, en besloot het teken op haar pols aan te raken. Maar niet hier. "En nu gaan we naar het krijsende krot" ze schoof haar stoel naar achteren, stond op en beende de zwijnskop uit, zonder op CHloë te letten/
|
|
|
|
Post by » Aline. on May 17, 2007 20:10:17 GMT 2
'Waarom commandeer je me altijd zo?!' schreeuwde Chloë haar boos achterna. Ze was het helemaal zat met haar beste vriendin; dat Ryanne niet altijd even aardig was, wist ze allang, maar zo gemeen als vandaag was ze nog niet veel vaker geweest. Chloë kon er zo even ook geen oplossing voor bedenken. Ze besloot het gedrag van haar nicht op de break-up met Thomas af te schuiven en haar te vergeven. Ze nam de laatste slok van haar borrel en schoof daarna haar stoel naar achteren. Ze keek even besluiteloos naar de deur van de Zwijnskop, waar Ryanne was verdwenen. Ze was er nog niet helemaal van overtuigd of ze Ryanne wel achterna wilde gaan, maar ze wilde ook voor geen goud haar lessen in de drie spreuken missen. Daarom zette ze zichzelf in beweging en liep achter Ryanne aan. Ze haalde even diep adem en deed de deur van de Zwijnskop open. Nog steeds voelde ze allemaal ogen op zich gericht. Ze wierp even een nijdige blik achterom, en de meeste mensen wendden hun blik weer af. Daarna stapte Chloë naar buiten. Ze zag Ryanne niet; ze vermoedde dat die al naar het Krijsende Krot toe was.
{vervolg in het Krijsende Krot}
|
|
