Anne, un lettre pour toi

[Krista -]

Evan had heel lang geaarzeld voordat hij deze brief uiteindelijk op de post schreef. Sterker nog, hij had hem een stuk of 20 keer opnieuw geschreven omdat hij niet wist wat hij tegen Anne moest zeggen, of hoe hij het moest vragen. Uiteindelijk had hij de brief verfrommeld, hem toch weer glad proberen te strijken en hem vervolgens op de post gedaan.

Hoi lieve Anne,

Ik zat te denken, binnenkort is er weer een gala, en misschien heb je zin om met mij te gaan? Ik zou het wel leuk vinden.
Ik heb de laatste tijd niet zo veel van me laten horen, dat spijt me, maar misschien kan ik het goed maken. Stuur je iets terug?

Groetjes, Evan

[admin.]

Anne was net van plan op te staan, toen ze ee uil naast zich horen. Ze glimlachtte, haalde voorzichtig het briefje van zijn poot en aaide hem even over zijn kop, voordat ze het briefje opende. In enkele seconden las ze het, waarna ze gewoon weer overnieuw begon. Een lichte glundering kroop over haar gezicht. In enkele seconden had ze een veer en inkt uit haar zak gevist, en krabbelde wat op de achterkant.
Lieve Evan,
Natuurlijk wil ik wel gaan[/i]
Nee, streep erdoor. Te simpel. Ze zuchtte en ging verder.
Lieve Evan,
Met jou naar het gala? Natuurlijk! En het maakt echt niet uit, hoor, ik ben zelf ook heel erg druk geweest. Een opkikkertje kan ik wel gebruiken ^^

Liefs, Anne
[/i]

Tevreden keek ze er overheen, rolde het op en bond het op de poot van de uil.

[Krista -]

Evan was vrij blij met dit antwoord geweest en had eerst druk door de jongensslaapzaal gebanjerd, totdat hij tot het idee kwam dat het misschien wel handig was om ook iets terug te schrijven.

Top Anne,
Gezellig, jij en ik. Dan zie ik je nog wel denk ik? [/i]

[admin.]

Top Anne? Ze deed moeite om niet in lachen uit te barsten. Evan wist het ook weer zó leuk te brengen. Snel krabbelde ze wat neer en gaf het aan de uil.

Jup ^^ Waar afspreken? Leerlingenkamer?
Anne[/i]