One day... {open}

[greenlightning]

Hij negeerde het branden van zijn litteken. Het interesseerde hem niet. Voldemort riep maar zoveel hij wilde... Hij had er geen zin meer in.
Snake zat kalm op zijn schoot te spinnen en loerde met grote ogen op Draconics losse veter die heen en weer over de grond zwierde, aangezien Draconic zijn benen niet stil kon houden.
De doodskop op zijn arm brandde hevig en toch al minstends tien minuten. Zijn hart klopte in zijn keel en hij had kippevel, maar hij weigerde te gaan. Ondanks dat hij zich stoer voordeed, was hij allerlei excuses aan het bedenken om VOldemort te vertellen als hij eenmaal gevonden was. Niet dat die ze zou geloven. Die man wist alles... Als het tenminste een man was.

Draconic liet zijn hoofd op de rugleuning van de bank zakken en rolde licht. Hij was bang. Niet voor zijn eigen leven, maar voor dat van zijn familie. Toch was er iets - trots?- dat hem ervan weerhield om als een hondje weer naar Voldemort terug te kruipen. Hij had er geen zin meer in, om nog alnger te doen alsof hij trouw was. Hij had geen zin meer om te doen alsof hij de moordenaar van zijn zusje vereerde...

[robin]

Litha duwde de deur van de meisjes slaapkamer open, en liep de trap af naar beneden. Scypte was al beneden, ze aaide hem even over zijn kop en haalde een levend uisje uit haar zak. ''Yumm Scypte, muisje'' zij ze en ze glimlachte. Scypte pikte het muisje uit haar handen, en begon hem langzaam maar zeker op te eten. Litha keek smachtend toe hoe Scypte het muisje zijn ogen uitprikte, en hoe het muisje het uit piepte. Puur natuurlijk dacht ze. Ze draaide zich om, en hielt haar hoofd iets schuin.

In de kamer zat nog iemand, al had ze het niet verwacht. ''Draco!'' Riep Litha opgewonden nadat ze zag dat het inderdaad Draco was, Lita gaf hem een onverwachte –vriendschappelijke- knuffel. Ze glimlachte en liet hem los. ''Sorry, maar het is zo lang geleden'' Stamelde ze, en ze frunnikte wat aan een van haar plukken haar.

[greenlightning]

Snake had zijn blik van Draconics veter afgewend en staarde hongerig naar het muisje. Hij schrok dan ook toen Litha opeens op hen beiden afkwam. Mauwend sprong hij ervandoor en verstopte zich onder de bank.
Draconic schrok op uit zijn overpeinzingen en grijnsde toen. 'Litha!' Lachte hij en beantwoordde haar knuffel.
'Inderdaad lang neit gezien! Hoe gaat eht met jou? Wat heb je allemala gedaan? Ik was je al kwijt.'
Hij zei het alosof ze een dierbaar voorwerp was dat hij was verloren en nu eindelijk weer had terug gevonden.

[robin]

Litha glimlachte even, en haalde een muisje uit haar zak, deze plaatste ze op de grond neer ''ik vergeet je niet hoor'' ze keek even naar Snake die zich als een gek onder de bank verstopte. Ze kwam weer overeind en keek Draco even aan, ''eh-, met mij gaat alles goed, ik heb een prima vakansie gehad'' ''miste je me zo erg dan, zou het haast niet geloven'' zij ze grijnsend, ze nam plaats in een grote stoel tegen over hem.

[greenlightning]

Draconic lachte.
'Geloof het maar, want het is toch echt zo. Het is hier zo vreselijk leeg zonedr jou. Ik mis het leven dat je brengt. Je mag jezelf dan zo stil vinden... je aanwezigheid is genoeg.'
Hij knipoogde en rekte zich tevreden uit. Het voelde heel vertrouwd om hier met haar te zitten.
'Toch is eht erg jammer dat je Meera's concert hebt gemist. Het was geweldig. Zij was geelwedig en ik had het georganiseerd. Je hebt ook mijn grote verrassing gemist. Je ahd al die mensen meotyen zien kijken toen ik Rach ten huwelijk vroeg. Onbetaalbaar.'
Hij kon het niet vergeten. Hij widle dat eidereen wist wat Rachanna voor hem betekende. Daarom had hij het ook zo openlijk gedaan.

[robin]

Litha keek stomverbaast uit haar ogen, ''wat? ga je trouwen, sins waneer hoe-'' zij ze verbaast, ze lachte ''dat is echt zo vet dat wist ik niet eens, gefeliciteerd! dat had ik eigenlijk hellemaal niet verwacht-, volgens mij heb ik te veel gemist'' ratelde ze aan een stuk door. Ze haalde even adem, ''Echt gaaf!'' zij ze uiteindenlijk opnieuw, Litha hielt haar vingertoppen even door haar haar heen, ''ik hoorde dat meerca's concert héél gaaf was geworden, ach de volgende leuken dingen ga ik weer allemaal mee maken hoop ik'' zij Litha, ze glimlachte en hielt haar hoofd iets schuin ''dus waneer gaan jullie trouwen! heeft ze al een jurk? zoeken jullie nog bruidsmeisjes?'' opnieuw rattelde ze weer door, ze zat hyper op haar stoel en schoof wat met haar benen heen en weer.