There's no way to return, my dear [Niki&&Pete

[admin.]

Hoe beschreef je het? De zon scheen, de lucht was helder en er was geen wolkje te zien, en gelukkig was het bijna windstil. Sommigen zagen het als perfect buitenweer, en zaten nu buiten hun huiswerk te maken. Anderen irriteerden zich aan de zon en trokken zich terug in het duistere leerlingenkamer, verborgen in de kerkers van het kasteel. Pete echter niet. Hij mocht dan wel een Zwadderaar zijn, maar in de kerkers zou hij niet blijven. Zeker niet, vooral niet als het perfect vliegweer was. Zoals nu. Een brede glimlach sierde zijn gezicht dan ook, terwijl hij over de zandpaden liep. Het was perfect, alles was perfect, behalve de dingen die hij niet kon ontwijken. Eerstejaars ontweken hem nog steeds, dat wist hij. Hij was niet voor niets hoofdmonitor... Ach, in ieder geval waren er zat leuke meiden die nog met hem flirtten. Hij maakte zich totaal geen zorgen.

Grijnzend betrad hij het zwerkbalveld en keek om zich heen. Het verbaasde hem dat het verlaten was, door het weer. Niet dat het hem kon schelen; op zijn oude school had hij zwerkbal gespeeld, voordat hij eraf werd gestuurd. Hier deed hij het niet, doordat hij geen tijd had, maar hij kón het nog wel. Hij was en bleef een enorm goede wachter. Wellicht zou hij ooit het team ingaan, maar nu nog niet.

[joyce]

Niki zat met ietwat geïrriteerd op de grond. Het vliegen lukte haar dus echt niet, ze had het al duizend keren geprobeerd, maar iedere keer moest ze het opgeven, naja, meestal viel ze als een baksteen op de grond. Ze zuchtte en had de bezem ietwat verder weg gegooid, ze was er net helemaal kwaad op geworden, doordat het weer eens niet werkte. Ze was zowat, ongeveer de enige van heel hogwarts die in haar jaar nog niet kon vliegen. Daarom zag ze er ook steeds tegen op als er vlieglessen waren, en dergelijke. Kit liep miauwend naar Niki toe en vleide onder de arm van niki. Niki grijnsde en gooide even het balletje met een belletje erin weg en Kit liep er als een gek achteraan. Niki lachtte en besloot om nog maar eens, waarschijnlijk tevergeefs, een poging te wagen tot vliegen. Ze stond op en hield haar hand boven de stok. Waarna ze die beveelde om omhoog te komen. Dat lukte haar al wel, maar, verder? nee... Dat ging haar absoluut niet. Ze rilde even bij de gedachte over alle vallen die ze al had gemaakt. Ze ging traagjes op het ding zitten en zuchte. Ze keek voor haar en hoopte dat niemand dit zou mogen aanschouwen, want die zou in een gigantische deuk kunnen vliegen. Ze zette haar voorzichtjes af en hoopte dat het eens zou lukken. Het eerste deel lukte al, maar nu moest ze verder gaan. Ze sloot even haar ogen en ging verder, en ja.. zoals voorspeld, het ging weer mis. Het ding begon helemaal rond te vliegen en niki kon niets doen behalve haar vasthouden. Niki sloot haar ogen en opende die terug na een tijdje. Toen voelde ze hoe ze haar evenwicht verloor. Ze greep haarzelf vast en hangde nu maar gewoon aan de stok. Toen ze een stukje dichter bij de grond kwamen liet niki haar los en landde op de grond. Ze zakte door haar benen en zat daar zowat op de grond. Ze balde haar vuist en sloeg ermee op de grond. "godverdomme.." zei ze kwaad. Ze zuchte en zag dat de stok ietwat verder al op de grond was terecht gekomen. Het was net alsof die het deed om haar te pesten.

[admin.]

[/b] begon hij aarzelend, met een vlugge blik op de bezemsteel op de grond. Even verstrakte hij zijn greep om zijn bezem en schudde zijn hoofd. 'Wat is er?' Misschien kwam hij redelijk onbeschoft over, maar zelf zag hij het meer als een noodzaak. Hij haalde zijn wenkbrauwen op, snoof even en keek naar Niki, alsof ze hem intereseerde.
\

[inspiloos :S][/ul]

[joyce]

Niki keek om toen ze een stem hoorde. Ze kneep even haar ogen dicht. Er was dus iemand. Ze keek op en zag een of andere jongen voor dr, ze had hem wel al vaker gezien, in zwadderich. Maar naam enz. Wist ze niet, alleen dat hij hoofdding was van de Zwadjes. Ze glimlachte vaagjes "eh? heyz? nja.. gewoon, met die bezems het is net alsof ze gemaakt zijn om MIJ te pesten. Uit alles en iedereen kiezen ze toch ook altijd MIJ he.." zei ze geïrriteerd op de bezem. Ze schudde haar hoofd waarna ze wat onhandig rechtstond. Ze veegde haar kleren wat af en zag dat kit al bezorgd naar haar toe kwam lopen. Ze keek de jongen aan en grijnsde dan "btw. i'm Niki..and that's..Kit..en jij was? " zei ze doelend op haarzelf en de pikzwarte kat die af kwam lopen met het balletje in haar mond, alsof ze een hond was die kon apporteren. Nike liep even naar haar bezem die wat verder lag en nam die vast waarna ze terug liep naar waar ze net stond en waar kit was blijven wachten. Kit keek wat chagerijnig naar Pete -die had het niet zo op vreemde mensen- waarna ze even schor miauwde. Niki keek even gestoord naar kit waarna ze lui leunde op de bezem.

[admin.]

[/b] zei Pete wijs, waarna hij even fronste, 'tenzij ze vervloekt zijn, of kapot. Je moet het gewoon leren.' Hij haalde even zijn schouders op en keek voor zich uit, langs Niki heen. Ergens kwam het meisje hem bekend voor, maar hij kon geen naam bedenken. Ni- nina? Nini? Hij schudde zijn hoofd even en keek op toen ze weer begon te praten. Dus haar naam is Niki. Bijna goed, Pete, bíjna. 'Pete,' zei hij kalm, de kat negerend. 'William Dorton, maar ach, wat maakt de achternaam ook uit? Ik geloof dat ik je eerder heb gezien... Zwadderich?' Eigenlijk was het een pure gok, maar er was 25 procent kans dat hij gelijk had. Nu hoopte hij dat hij goed gegokt had, want het zou precies verklaren waar hij haar van kende. Als ze in Zwadderich zat, kende hij haar uit de leerlingenkamer.

[/ul][/sup]

[joyce]

Niki keek pete even aan "o-...dat verklaard dan al al die jaren om het proberen te leren, maar dat het niet lukt.. ik geloof dat ik de enige ben van mijn jaar die nog niet met die dingen om kan gaan..best wel zielig eigenlijk... ik vind eigenlijk dat je die dingen beter kunt gebruiken om nutigere dingen te doen, zoals de grond te vegen bijvoorbeeld..." zei ze wat chagerijnig. "ik zou perfect als clown in een circus kunnen gaan ... met een bezem... zeker weten dat ze lachen.. want ja? wie kan er nu niet vliegen met die dingen?" zei ze er mompelend achter. Niki had dat wel vaak dat ze eerst vriendelijk was en dan plots weer chagerijnig. Mensen die haar kenden wisten dit, maar anderen keken haar meestal wat raar aan, als ze weer eens van bui veranderde. grijnsde "yup.. een zwadje...en jij was daar ook dacht ik ? niet ? jij zo'n hoofdding zijn was het niet ?" zei ze weer in een heel andere bui. Ze glimlachte even waarna ze even naar de lucht keek naar een vogeltje "als die nu es zijn vleugels aan mij zou geven...dan had ik al minder pijnlijke vallen.." mompelde ze stilletjes nadenkend. Zonder ze het wist. Niki was snel afgeleid door iets, vanaf ze maar 1 iets zag die haar aandacht trok, dan was alles van voordien even vergeten. Toen besefte ze dat pete er eigenlijk ook nog stond. Ze merkte nu pas dat ze wat had gezegd, in plaats van het lekker stil in haar hoofdje te denken. "sorry, niet op letten, ik raak makkelijk...zowat..afgeleid?" zei ze glimlachend. Ze kende haarzelf maar al te goed, alhoewel ze soms haarzelf echt niet meer herkende. Maar dat had iedereen toch wel eens?

[admin.]

Pete zweeg even, haalde diep adem en keek schuin opzij, bedenkend wat hij kon zeggen. Het duurde even voor hij een volledige tekst wist te bedenken, maar hij besloot dat hij er tevreden mee was. 'Mijn zus, Caye, is vierentwintig en ze kan nog niet vliegen. Ik bedoel; zij is slim, ze kan een boel, maar vliegen niet. En dat zegt een boel, als je het over haar hebt,' Hij haalde zijn schouders even op en blies wat adem tussen zijn tanden door, om vervolgens zijn blik weer op Niki te laten vallen.

'Ik zit in Zwadderich, ja, hoofdmonitor - tot mijn spijt,' Even zuchtte hij, waarna hij zijn schouders ophaalde en naar de lucht keek. Ergens had hij wel medelijden met dit meisje - het kwam inderdaad niet vaak voor dat leerlingen nog steeds niet konden vliegen. Hij kon het wel, vliegen, goed zelfs. Hij had er alleen geen plezier in. Als ik nu... Hij knikte even. 'Waarom neem je geen - bijles? In vliegen, dus. Ik kan het je wel geven...'

[joyce]

Ze hoorde pete's verhaal en schudde haar hoofd. "dat is hét nou.. zij is nog slim.... maar ik? ik heb ongeveer merendeels een onvoldoende voor alles en nog wat.. met een paar uitzonderingen..." zei ze en hof haar schouders op. Ze keek even naar hem en toverde een vaag glimlachje op haar gezicht. Ze zuchtte even en was even verrast door zijn opmerking van hoofdmonitor. "hoezo tot je spijt? "vroeg ze nieuwsgierig. Niet dat het haar eigenlijk wat aan ging. Maar ze had het nu al gevraag, dus kon ze niet terug. Niet dat ze dat zou van plan zijn, om dat terug te nemen.

Toen Pete begon over bijles, lachte ze. "van jou? ... nuja als je geen gebroken benen, blauwe plekken en zovoort wilt.. is het afgeraden.. en als kan het je niets schelen? dan zou ik wel wat bijles kunnen gebruiken.." zei ze grijnzend. Alsof ze haar eigenlijk zou kunnen concentreren, wat ze nooit kon. Maar misschien kon hij er verandering in brengen? Nuja, daar maakte niki niet veel van. Ze zou het wel zien als het zo ver was.

[admin.]

[/b] besloot Pete wijs, waarna hij langs Niki heen keek. 'Jij hebt tenminste een reden om niet te kunnen vliegen, mijn zus niet.' Hij haalde zijn schouders even op en zuchtte toen ze vroeg waarom het tot zijn spijt was dat hij hoofdmonitor. Toen hij het had gezegd, wist hij dat hij dit had kunnen horen, maar hij had het buitengesloten. Mara nu had ze het gevraagd, en zou hij er niet onderuit komen. Met een beetje moeite wist hij wat woorden uit te brengen. 'Ik haat het, om hoofdmonitor te zijn, en ik ben gewoon niet de juiste...' Het was meer gemompel dan vaste woorden, maar het maakte hem niet uit

'Ik maak me niet zo druk om dat, hoor. Je kan vast beter vliegen dan je denkt, alleen geloof je niet genoeg in jezelf,' Pete haalde zijn schouders even op en haalde diep adem, met de hoop dat dit gesprek snel afgelopen zou zijn. Hij deed liever iets dan dat hij sprak, en in dit geval ging hij liever vlieger dan praten.
[/ul][/sup]

[joyce]

Niki grijnsde "nou..als jij beweert dat je me bijles kunt geven, hou ik je niet echt tegen..Hon [**].." zei ze grijnzend. Ze nam haar bezem wat steviger vast en wachtte af wat pete zou doen. Het begin tot het vliegen lukte haar, verder...nja..dat kon je wel raden, verder was het een ramp. Hoe? niemand die het wist, zelfs madam Hoog, zoals ze haar noemde, wist geen raad meer met niki. Terwijl de rest van de klas wat leuke dingen en zwerkbal speelde, moest zij het maar doen met een of andere opmerking dat ze het express deed.

Ze plantte haar hand terug in haar zij waarbij ze weer arrogant overkwam. Wachtend op instructies van pete. Hopelijk zou hij haar het kunnen leren, ze wou echt doodgraag kunnen vliegen. En eens zwerkbal spelen. Ze had het nog nooit gekund en het leek haar echt leuk om het te kunnen. Vroeger, in de dreuzelwereld, had ze wel veel balsporten gedaan. Maar zwerkbal? dat was voor zover een hemelse droom voor haar...

[**]Hon= Afkorting van honey