|
|
Post by \\ Jess' on May 6, 2008 19:59:10 GMT 2
Ze had hem even aangekeken en gewacht op een antwoord. "Dan is uw moeder vast een goed mens" Zei ze terwijl ze licht grijnsde. Ze knikte opnieuw terwijl ze haar handen in haar zij zette. Ze wist niet waar ze ze anders moest laten. Ze keek even naar hem terwijl ze wachtte op het antwoord op haar vraag. Ze deed een stapje naar achter en wachtte tot hij was opgestaan. Ze keek nog steeds naar hem terwijl haar blik uiteindelijk naar de omgeving ging. "Rondlopen, wat ik eerder ook deed" Ze keek weer naar hem terwijl ze wachtte tot hij begon te lopen. "Welke afdeling zit je eigenlijk" Vroeg ze, uit nieuwsgierigheid. Ze had hem nog nooit gezien in haar afdeling, Huffelpuf. Maar ze was wel nieuwsgierig. Ze zette toch een stap voorwaarts en keek weer een keer naar hem. Ze schoof haar bril goed op haar neus. Een zachte zucht kwam uit haar mond en ze keek weer naar de grond. Toch keek ze snel weer op, omdat ze zijn gezicht wou zien tot hij in beweging kwam.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on May 6, 2008 20:38:17 GMT 2
Illias knikte eventjes ter bevestiging. "Zo zou u het inderdaad kunnen stellen. Hoewel haar verleden in Zwadderich niet zo hoffelijk was.. Maar nu is ze een pracht van een mens." glimlachte hij zachtjes terwijl hij al in beweging kwam om te beginnen wandelen. Hij schudde zijn schouders eventjes los gezien hij al die tijd in een verkrampte houding had moeten zitten en besloot dat ze maar wat verder zouden ronddwalen. "Laten we maar wat verder rondlopen. We zullen wel zien waar we uiteindelijk zullen uitkomen." zei hij op een neutrale toon tot hij opeens opkeek van het meisje. "Ravenklauw is de afdeling waartoe ik ben ingedeeld. En u, als ik zo brutaal mag zijn om het te vragen?" Hij keek haar verwachtingsvol aan maar dacht niet dat ze tot Ravenklauw kon behoren hij had haar nog nooit eerder in de leerlingenkamer of aan de eetzaaltafel gezien bij Ravenklauw maar Zweinstein was groot dus wie weet?
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on May 8, 2008 11:24:03 GMT 2
Ze knikte terwijl ze even opkeek avan dat over Zwadderich. "Ik dacht eerst ook dat u in Zwadderich zat. Maar dan had u allang onvergevelijke vloeken naar me uitgehaald" Ze ging met een hand door haar haar en keek even naar onder. Een zachte zucht gleed weer over haar lippen. Toen Illias weer begon met praten keek ze hem zijdelings aan. Ze knikte terwijl ze lichtjes grijnsde. Om daarna te knikken. Haar gezicht werd weer iets strakker terwijl ze daarna het maar besloot te vertellen. Het was wel zo netjes namelijk. "Ik zit in Huffelpuf. Een leuke, maar rustige afdeling. Ik heb het er naar mijn zin, als ik het zo bekijk." Zei ze terwijl ze weer vooruit keek. "Maar Ravenklauw is mooi. En zo heeft iedere afdeling iets wat mij intresseert" Zei ze terwijl ze haar armen over elkaar deed. Ze had weer naar hem gekeken. Maar was ondertussen ook bezig met het letten op het pad waar ze opliepen. Wat je nauwelijks een pad kon noemen. Toch vond ze het wel fijn met Illias. Hij was het persoon dat naar haar luisterde, en haar uitliet praten wanneer nodig. "U bent goed gezelschap" Zei ze met blosjes op haar gezicht. Maar ze meende het wel wat ze zei.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on May 8, 2008 18:15:39 GMT 2
Illias kon het niet weerstaan om zachtjes te beginnen lachen. "U heeft duidelijk nog wat problemen met de eeuwige vetes tussen Zwadderich en de andere afdelingen. Zolang ze mij geen kwaad doen zie ik geen enkel gevaar in Zwadderich. Mijn moeder zegt altijd dat mensen kunnen veranderen naar gelang hun leven hen leidt." sprak hij met een zachte glimlach. Hij liet zijn ogen even van Neema afwenden en keek over het kleurrijke gedeelte heen wat het kruidentuintje inhield.
Pas toen het meisje weer het woord nam keek Illias haar rechtstreeks aan. "Huffelpuff." herhaalde hij eventjes alsof hij er zeker van wilde zijn. Hij had Neema bij uiterlijk daar niet meteen ingedeeld. Hij had haar eerder bij Griffoendor gezet, ze leek hem wel een moedig en taai persoon. Maar hij kreeg enkel het uiterlijke tezien terwijl de Sorteerhoed zich meer baseerde op het innerlijk. Waarom de sjofele hoed hem ooit bij Ravenklauw had ingedeeld was hem nog steeds een vraag. Maar dat was een die hij nooit beantwoord zou krijgen. Daarbij vond hij het goed zo.
Bij het zien van Neema's blos kon Illias enkel glimlachen. Zelf begon hij niet te blozen. Hij deed dat maar erg zelden. "U bent te vriendelijk, miss. Ik zou u moeten complimenteren op dat feit. U bent een waarachtig gezeldschap. Mooier dan de prachtigste bloem hier aanwezig." charmeerde hij de huffelpuff zonder enige bijbedoelingen. Hij was nogal een charmeur. Het enigste kwaaltje dat hij van zijn vader had geërft.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on May 8, 2008 19:51:22 GMT 2
Neema deed haar handen omhoog, net of er een pistool op haar gericht stond. Ze grijnsde. "Maar ik heb wel gelijk dat de meeste slecht zijn. En sommige blijven zo, maar anderen veranderen. Dat geef ik wel toe." Ze deed haar handen weer omlaag om grijnzend naar hem te kijken. Ze deed haar handen op haar rug en liep verder. Haar blik keek naar de rest van de kruidentuin. Ze keek op toen hij het woordje Huffelpuf zei. Maar besteedde er niet veel aandacht meer aan toen het leek dat hij erover nadacht. Op het eerste oog was hij een Zwadje, maar als je hem kende, dan was hij iets anders, een echte gentleman. Ze bleef naar hem kijken toen hij weer begon te praten. Ze kreeg nog rodere wangen terwijl ze even wegkeek. "Weet ik. Daarom verteld u het mij voor de tweede keer, neem ik aan?" Zei ze, wat eigendunkerig. Haar gezicht stond voor de zoveelste keer weer strak terwijl ze weer vooruit keek. "We kunnen ook naar het meer gaan? Het is lekker weer.." Ze keek weer opzij om vragend naar Illias te kijken.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on May 8, 2008 20:42:43 GMT 2
Illias keek even naar Neema met een lichte grijns om zijn mondhoeken toen hij haar zo zag staan. "Wees niet bang, ik ben niet het type dat meteen fysiek geweld hanteerd tijdens een gevecht of na een belediging. Hoewel ik geen van beide heb met u, hoop ik." mompelde de jongen die het kennelijk allemaal een beetje mis opvatte. Hij zuchtte even diep en keek voor enkele seconden naar de zon tot Neema weer het woord nam. Hij trok zijn wenkbrauwen lichtjes op toen hij haar hoorde en grinnikte zachtjes. Niet om haar uit te lachen maar omdat het huffelpufje er zo schattig uitzag als ze bloosde. "Het kan niet vaak genoeg herhaald worden, miss." fluisterde hij naar haar voordat hij zijn ene arm op zijn rug vouwde en zijn andere met een sierlijke beweging uitstrekte naar Neema terwijl hij boog voor haar zoals een prins dat zou doen. Zijn ogen richtten zich wat omhoog om de reactie van het meisje te zien die hij aanschouwde als een goede vriendin. "Het meer is een fantastische keuze. Met weer als dit zou men moeten genieten van de koelte die het grote meer ons geeft. In de plaats van onszelf te zetten in de kruidentuinen." Hij kreeg weer een charmante glimlach om zijn lippen en wachtte tot Neema het zou doorkrijgen dat hij haar aanbood om haar te begeleiden alweer, enkel dit keer nog wat formeler.
|
|
