|
|
Post by \\ Jess' on May 18, 2008 20:28:13 GMT 2
Scorpius zat verveeld in de trein. Hij keek verveeld uit het raampje en merkte ook niet dat er iemand bij hem kwam zitten. Pas toen iemand vroeg of hij snoep wou kopen, keek hij op. De meeste schrokken, en maakten zich uit de voeten. Ze hadden hem dus herkent. Hij kon er om lachen, heel erg juist. Ze dacht echt dat hij hetzelfde als Draconic was. Toen de kar met snoep aankwam, betaalde hij en koos snoep. HIj was rustig, misschien wel te rustig.
Master X zat rustig op zijn schoot te knagen aan een takje. Scorpius at een stuk snoep en keek weer naar buiten. Hij had er weer zin in, zeker omdat hij dan Draconic weer kon zien, en mensen kon pesten. Maar ook zeker om weer bij zijn vrienden te zijn. Dat was nog heet meest waar hij naar verlangde.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 18, 2008 20:43:48 GMT 2
Het viel mee dat het ditmaal goed weer was. Vrijwel elk jaar, dat hij op Scorpius moest wachten, had het geregend. Misschien omdat zijn broertje zo laat was... Het was elk jaar hetzelfde. Zijn moeder was veel te beschermend over hem. Ze hield hem altijd vele lagner bij zich dan eigenlijk mocht van de school. Maar goed, Malfoy was een belangrijke en invloedrijke naam, dus werd het weer getollereerd.
Een diepe zucht onglipte hem. Waarom moest hij zijn broertje nog ophalen/ Hij was al veertien... Toen hij veertien was kon hij alles alleen doen.. niemand die er voor hem was. Niet dat het uitmaakte, want hoewel hij altijd klaagde, hij deed het graag voor zijn broertje. Al vroeg hij zich af of zijn broertje er eigenlijk wel op zat te wachten...
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on May 18, 2008 22:10:59 GMT 2
Een diepe zucht terwijl hij het kasteel al dichterbij zacht komen. Hij hoorde al gerommel door degangen van dat ze er al bijna waren. Aan de ene kant had hij zin, maar aan de andere kant kon het hem gestolen worden. Een diepe zucht toen alles dichterbij kwam. Hij at zijn laatste snoep op en aaide Master x nog voor een keertje.
Toen de trein was gestopt, wachte Scorpius totdat iedereen de trein uitwas. Toen was ging hij eruit. Toen hij uit de trein was zocht hij eerst naar zijn spullen, dan pas zijn broer. Maar aangezien hij deze eerder zag, liep hij maar meteen op zijn broer af. Hij grijnsde terwijl hij zijn armen opendeed om zijn broer te omhelzen. "Ben je er nu alweer?" Zei hij terwijl hij zijn broer al snel weer losliet. Hij keek hem uitdagend aan.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 18, 2008 23:01:04 GMT 2
Draconic alchte en sloeg zij armen ook om zijn broertje heen.
'heeft ma je vrijgelaten? Ik hoop dat ze wel je riempje bij je hebt deze keer,'kaatste Draconic terug. Hij gaf zijn broertje een aai over zijn hoofd en stopte zijn boekje weg. Het waren plannen voor een toekomstig feest, maar dat hield hij maar even prive.
'Latenw e nou maar gaan,' glimalchte hij. 'Er zullen vast een hoop mensen zijn die erg blij zijn je weer te zien.'
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on May 19, 2008 15:36:54 GMT 2
Scorpius lachtte. "Ja, eindelijk. Kan er niks aandoen. Maar ik snap wel waarom. En me halsband ligt in de tas" Grapte hij. Hij had zich verder niet veel van de andere opmerking aangetrokken. Blij om hem te zien? Ander afdelingen misschien wel. Hij klopte zijn broer op zijn rug. "WAAR IS ME ZUSSIE? Ik bedoel je verloofde dan he. Ik had zeker verwacht dat ze kwam. Niet dat ik kans maak bij haar, maar gewoon.." Scorpius kon de grijns niet van zijn gezicht afhalen.
Hij pakte zijn bezem, en deed zijn koffer met alle benodigdheden achterop. "Nou, zijn we er klaar voor?" Hij keek naar zijn broer terwijl hij een zenuwachtig gevoel kreeg.
|
|
