|
Post by Madjic on May 29, 2008 18:59:25 GMT 2
William kroop op handen en voeten over de grond en keek onder elke bank en elke kast. In zijn ene hand had en nootjes geklemt en liet er nu en dan eentje achter. June hief haar benen op, die op de tafel lagen, omdat William onder haar benen heen kroop. "Hij komt op deze manier toch niet." Zei ze zonder op te kijken van haar boek. Het was pas zaterdagmiddag en ze verveelde zich nu al, tenminste... Ze las wel een boek en dat vond ze leuk, maar ze had niet de volledige concentratie erop zoals normaal. En dat kwam niet door Williams gekruip. "Waarom dat nou weer? Hij komt heust wel. Ik ben zijn baasje en hij komt uiteindelijk wel terug." William keek even op naar June. Een eekhoorn was niet echt een geschrikt huisdier, maar Dafd was nog nooit echt lang weggebleven. Hij wist dat de eekhoorn wel terug zou komen.
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on May 29, 2008 20:00:38 GMT 2
"Zoekt u iets?" klonk het beleefde antwoord vanaf de jongensslaapzalen van Ravenklauw. In een langzame tred besloot ook Illias Witherspoon dat het tijd was om eens op te staan van een luie voormiddag. Hij zag er nog wat moe uit maar hij was al wel frisgewassen, aangekleedt en netjes verzorgd, zoals altijd eigenlijk. Hij schonk een glimlach naar William die kennelijk iets of iemand kwijt was en dan keek hij naar June. Hij wuifde een keer kort naar haar voordat hij een soort groet mompelde en daarbij boog, zoals altijd. Illias stapte vanuit de deuropening en hobbelde de trapjes af voordat hij zichzelf weer lui nestelde in een van de zetels die rond het haardvuur stonden. "Heeft u misschien hulp nodig met uw zoektocht?" vroeg hij op een beleefde toon hoewel hij er wat marginaal uitzag op de manier waarop hij lag. Volledig uitgerokken en ontspannen.
|
|
|
Post by Madjic on May 29, 2008 21:12:58 GMT 2
Dit maal keek June wel op... of om. "Hallo." Zei ze als tegenbegroeting en glimlachte. Ze richtte zich weer op haar boek. Al keek ze tussen door enkele keren naar Illias, ze had nog nooit iemand zo horen praten zonder iets van iemand anders te willen. William keek ook op en knikte naar hem. "Ja, mijn eekhoorn." Zei hij rustig, alsof het doodnormaal was. "Maar hij luistet niet eens naar mij en schrikt snel van vreemde, dus ben bang dat dit een eenmans speurtocht is." Hij drukte zijn gezicht weer tegen de gornd om te kijken of Dafd onder een kast zat. Maar toen dit niet zo bleek te zijn zuchtte hij die en ging weer op zijn knieen zitten. "Ook wel een hopeloze spreuktocht geheten." Mompelde hij. "Will denkt dat zijn eekhoorn wel terugkomt als hij dat wilt. Ik denk dat hij enkel terugkomt als het beestje honger heeft, wat wel even kan duren met de voorraad voedsel dat hij zo onderhand ergens heeft verstopt." June keek nu weer geheel op naar William, die een verveelt gezicht trok. "Het is natuurlijk een eekhoorn."
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on May 29, 2008 21:43:57 GMT 2
Illias hief zijn hand eventjes op om iets te zeggen maar liet deze weer slap langs zijn lichaam af vallen en voelde hoe zijn knokels redelijk hard de grond raakten. Hij mompelde iets onverstaanbaars en streek dan over de pijnlijke huid. Illias had besloten dat zo nonchalant in de zetel liggen toch niets voor hem was. Hij verzette zich tot hij weerop zijn gewoonlijke, elegante maar beleefde manier zat en keek van June naar William. "Ah, men zoekt naar zijn huisdier. Een eekhoorntje? Uniek, moet ik zeggen. Niet veel mensen hebben het geduld ervoor om die hyperactieve knaagdieren te trainen." Hij glimlachte voor een korte tijd. "Het spijt me jongeheer maar ik zal met de jongedame akkoord moeten gaan. Knaagdieren komen niet zo makkelijk tevoorschijn als honden als je ze roept. Knaagdieren denken maar alleen aan 'eten'." Hij gniffelde zachtjes en schudde daarop met zijn hoofd om de situatie weer wat ernstiger in te schatten. "Al eens geprobeerd met een 'Accio'-spreuk? Daarmee moet ik het konijn van mijn zusje ook altijd tevoorschijn halen." adviseerde hij daarop op een vriendelijke en hulpvaardige manier. Illias kon enkel hopen dat zijn advies niet zou worden afgesnauwd.
|
|
|
Post by Madjic on May 29, 2008 22:22:20 GMT 2
William kantelde zijn hoofd langzaam. "Ik wil hem niet laten schrikken, dan komt hij echt nooit meer terug." Lachte hij toen en schudde zijn hoofd. "Nou, hij komt vanzelf wel tevoorschijn. Doet hij eigenlijk altijd." June had zich weer op haar boek gericht maar luisterde wel mee. "Kun je ook zeggen van de dingo van mijn vriend. Maar die luisterd wel... Eigenlijk zijn er best veel zeldzame dieren hier op school, onze eigen verzameling. Alleen jammer dat ze allemaal normaal zijn en geen soorten fabeldieren."
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on May 29, 2008 22:36:42 GMT 2
"Daarom, mijn vriend, hebben ze de leiband uitgevonden." grapte Illias die het beeld al voor zich zag van een hyperactive eekhoorn gebonden aan een touwtje. Hij schudde zijn hoofd weerom om het vreemde beeld uit zijn gedachten te bannen en keek daarop naar William die sprak over de Dingo. "Een dingo? Fascinerend dier. En ja, Perkamentus gaat niet snel een terzieler, draak of dergelijke." mompelde de jonge Ravenklauwer wat minder enthousiast. Hij had het wel graag gezien. Meisjes of jongens met draken of met eenhoorns of dergelijke te zien rondlopen. Maar het waren illegale dieren dus veel was er niet aan te doen. "Misschien dat je het diertje kan lokken met iets dat hij graag eet?" opperde de jongen daarop terwijl hij zijn handen tegen mekaar sloeg.
|
|
|
Post by Madjic on May 29, 2008 22:50:17 GMT 2
( June zegt dat van die Dingo hoor XD) William lachte en ging staan. "Zou wel de oplossing zijn. Maar ik wil wel dat hij een beetje vrij is, wat dat betreft zou ik niets liever willen dan alle dierem weer terug de natuur in. Maar Dafd laat me niet echt met rust, dus het is niet mijn schuld." Hij gebaarde op de nootjes. "Daar houd hij van." "Helaas. Zou een mooi plaatje zijn geweest. Met een gala aankomen op een eenhoorn lijkt me werkelijk een plaatje."Grinnikte June, die het al helemaal voor zich zag. Meiden in prachtige jurken en dan netjes in dameszit op een eenhoorn zaten. "Maar ja, dan zouden ze niet de vrijheid krijgen die ze verdienen, dus het is het een of het ander."
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on May 29, 2008 23:08:10 GMT 2
(Ik ben er écht vandaag niet bij xD -slaat zichzelf-) Illias grinnikte weer toen het beeld van de eekhoorn aan de leiband weer in zijn gedachten schoot. Hij was wat vaag en melig vandaag, waarschijnlijk omdat hij eens uitgeslapen had en nood had om eens wat te lachen. "Een stalkende eekhoorn? Ja, die knaagbeestjes zijn dan ook nogal aanhankelijk als ze eenmaal weten dat ze eten kunnen krijgen wanneer ze maar willen." verzuchte Illias die eventjes naar de nootjes keek en dan weer naar de grond. "Dan moet je nog maar enkel afwachten tot hij komt opdagen om zijn 'prijs' op te eisen. Hij zal heus ooit wel honger krijgen en terughuppelen." moedigde hij zijn afdelingsgenoot aan voordat hij zijn blik op June liet vallen die over eenhoons begon. "Dat zou een fabelachtig beeld zijn, inderdaad. En de jongens op statige hippogrieven. Of een koppeltje dat samen op de rug van een pegasus door de lucht zweven." Hij zuchtte lichtjes toen de romanticus in hem naar boven kwam maar zette ook dat maar al te snel van zich af. "Wat u zegt, mejuffrouw. Die dieren passen nog het beste in het plaatje waarin ze nu zijn. Het zou een zonde zijn om die prachtige wezens te laten wegkwijnen van verdriet door onze vreemde smaken." zei hij weer even serieus als altijd voordat hij zijn ogen gericht hield op het bakje met nootjes. Ongewild bleef hij maar denken hoe hij de eekhoorn weer naar zijn rechtmatige eigenaar kon brengen.
|
|
|
Post by Krista - on May 30, 2008 9:50:52 GMT 2
Zonder op te letten waar het gesprek over ging toen ze de leerlingenkamer binnen wandelde, liép MEIJA (XD) de leerlingenkamer binnen ( wat typ ik?). Ze wierp een blik op Illias, William en June en glimlachtte dan even, en liet haar tas op de grond zakken. Ze besloot voor de verandering maar niet een keer te vertellen wat die dag was gebeurd, want net als haar tweelingbroer kon ze soms nog wel eens een beetje op dreef raken en niet meer rekening houden met haar omgeving. Maar alleen vond ze zichzelf wel een stuk minder irritant dan Florian. Ze ging op de rand van de bank zitten en plukte wat in zichzelf aan haar haar, terwijl ze niet echt meer bewust was van haar omgeving.
|
|
|
Post by Madjic on May 31, 2008 0:26:07 GMT 2
(.... wie is het? XD En ik heb mijn inspi terug ) June staarde even dromerig voor zich uit toen ze voor zich za hoe een groep eenhoorns bij een vijver stonden in de sluimerende mist. Een halve maan scheen helder op het water en gaf de witte vacht van de dieren een nog mooiere en mysterieusere glans. "Ze horen vrij te zijn. Mensen diehen willen vangen moeten opgesloten worden en nooit meer vrij gelaten worden." Mompelde ze. William schudde zijn hoofd en kon daadwerkelijk niet geloven dat ze het nu over eenhoorns hadden. Hij keek op naar het meisje dat binnen kwame n glimlachte naar haar. "Hoi. Ik stel iedereen even op de hoogte. Als je een eekhoorn ziet, geef dan alsjeblieft een gil." Zei hij lacherig en wende zich weer naar Illias. "Mijnheer, Dafd is al sinds hij heel klein was bij mij. Ik denk niet dat hij enkel voor eten terugkomt... hoop ik tenminste. Want anders dan zou hij bij Heart ook weglopen." June keek even naar hem op en trok een wenkbrauw op. "Mij vind hij gewoon heel aardig. Dus je moet niet zeuren." Zei ze toen doodserieus en keek naar haar boek. "Wie weet komt hij wel naar mij toe omdat hij jou helemaal zat is. Is hij daarom gewoon weggelopen."
|
|