I was a little to inspired? [Open/Fay]

[Lisa ..]

Met oordopjes in haar oren zat Fay in een hoekje van de leerlingenkamer mee te bewegen op de muziek. Jeremy had haar laatst per uil een cd gestuurd met nieuwe nummers, enkele zelfgemaakt en andere die uitgebracht waren door haar lievelingsbands. En de cd werd platgedraaid. Met haar knieeën opgetrokken, een Gedaanteverwisselingen boek tegen haar bovenbenen aanleunend probeerde ze iets te begrijpen van de spreuk die ze de afgelopen les hadden behandeld. Tevergeefs.

Ze werd vrolijk van de muziek en legde het boek al snel op het kastje naast haar stoel, het werd toch niks. Ze kwam in een feeststemming, maar daar was bij Fay weinig voor nodig. Ineens kreeg ze het spontane idee om de leerlingenkamer vol te hangen met vlaggetjes. Er waren toch weinig mensen en Fay dacht niet vaak na over de gevolgen van haar acties dus ging ze vrijwel meteen aan de slag. Om een of andere rare reden kwamen er vlaggetjes tevoorschijn nadat ze deze met Accio had geprobeerd te sommeren. Met een smile op haar gezicht ging ze op een stoel staan en knoopte het eerste lijntje vlaggetjes vast aan touw wat een lamp hield. Zo verzette ze steeds de stoel en al snel was 1/3 van de kamer volgehangen met vlaggetjes.

[melien]

Het was een heel gezoek voordat geweest voordat Lina de leerlingenkamer had gevonden. Ze kwam net van Perkamentus vandaan, die haar alles had uitgelegd en haar de nodige informatie had gegeven. Haar eerste dag op een nieuwe school. Het afgelopen jaar probeerde ze te verdringen, maar het lukte niet helemaal. Ze had zat bewonderende blikken van jongens gezien, maar ergens was ze er nog niet klaar voor. Tarek zat nog teveel in haar hart om ook maar een enkele jongen dichtbij te laten komen.

Na een heleboel gedwaal had ze de leerlingenkamer eindelijk gevonden. Haar hand ging even naar het medallion dat om haar nek hing, waardoor har diamantenring even glinsterde in het licht. Ze streek haar kleding - bestaande uit een pradajurkje - glad en zette een glimlach op haar gezicht voordat ze het antwoord op de vraag gaf, welke haar de toegang tot de leerlingenkamer zou verschaffen.

Ze stapte de leerlingenkamer binnen, en het eerste wat haar opviel waren alle vlaggetjes. Haar mond viel open. "What on earth..?" mompelde ze. Ze liet haar schoudertas in een hoekje op de grond vallen, dat de Vogue eruit viel merkte ze niet eens op. Ze draaide een rondje om haar eigen as totdat ze het meisje in de gaten kreeg die met de vlaggetjes bezig was. "Is er soms feest?" vroeg ze met een glimlach aan het meisje. Het viel haar nog mee dat ze geen Arabisch accent meer had, vooral als ze erover nadacht hoe weinig engels ze eigenlijk had gesproken. Ze deed een pluk haar dat in de weg zat achter haar oor terwijl ze op het meisje af liep.