[COLIN] Oh, Really? [ELISABETH]

[admin.]

[/b]
Zwamdrift grijnsde in Elisabeths richting. Ja, ze had er zeker voor gezorgd dat er tenminste één leraar was die haar mocht. Grinnikend propte ze het proefwerk in haar tas; die zou ze wel doorverkopen aan een ander, zodat hij de antwoorden ook wist. Misschien waren leraren gewoon te goed van vertrouwen en vonden ze het alleen maar leuk dat de domste leerlingen tienen kregen.


[/font][/ul]

[Krista -]

Een klein figuur maakte zich los van de menigte en leek Elisabeth half te bestormen alsof hij een dolle koe was. "Hee Elisabeth, Elisabeth! Waacht even!". Haastig wurmde Colin zich tussen de lichamen van oudere leerlingen door, die zo ongeveer twee keer zijn lengte waren. Elisabeth, zo ongveer een van zijn vele voorbeelden die hier op school rondliepen, had hij gezien. En nu was hij vastbesloten weer een praatje met haar te maken.

Hij negeerde alle ellebogen die hij in zijn gezicht keek en bereikte hijgend en piepend het oudere meisje, terwijl hij zich aan haar tas overeind probeerde te houden. Hij trok zijn gezicht in plooi alsof er niks gebeurd was en grijnsde voorzichtig naar Elisabeth "Hoi"

[admin.]

[/b] antwoorde ze, terwijl ze probeerde niet te lachen. Ze wílde hem niet uitlachen, hoe leuk hij er elke keer ook op reageren. Eigenlijk was het best sneu dat hij het zelf niet door leek te hebben - tenminste, daar was Elisabeth van overtuigd - maar ze gaf er weinig om. Colin was gewoon leuk, hoe hij ook reageerde.

[/ul][/font]

[Krista -]

"Ik zag je lopen" bekende Colin, redelijk buiten adem, terwijl hij Elisabeth hijgend, maar bewonderend, aanstaarde. "Dus ik kwam even hallo zeggen". Het kwam niet in hem op dat sommige mensen soms geen behoefte hadden aan een 'hallo', en zeker niet een hallo afkomstig van hem. Hij grijnsde breed naar Elisabeth en trok wat aan zijn das. Afgelopen morgen was hij niet in staat geweest hem zelf te strikken, dus hadden wat leerlingen uit Griffoendor deze nobele daad op zich genomen. En nou zat hij te strak.