|
|
Post by melien on Jun 26, 2008 22:22:13 GMT 2
Een saai vrijdagavond. Het was hartstikke mooi weer waardoor vrijwel iedereen nog buiten was. Joanna echter niet. Ze had het gehad met deze week. Het betekende alleen maar dat de zomervakantie dichterbij kwam, en als ze ergens geen zin in had was het thuis wel.
Met veel moeite was ze onopgemerkt het kasteel binnen geglipt, en ze was nu op weg naar de leerlingenkamer. Ze passeerde twee spoken en ving een deel van hun gesprek op. Het ging over het einde jaars gala. Ze zuchtte en verdraaide haar ogen, maar ze hield haar commentaar voor zich. Tenminste totdat ze in de leerlingenkamer was.
De deur die toegang bood tot de leerlingenkamer kwam eindelijk in zicht. Ze versnelde haar pas en beantwoordde de vraag die gesteld werd vliegensvlug. Toen ze in de leerlingenkamer stond keek ze om zich heen en zuchtte opgelucht toen ze geen mensen zag. "Stomme feesten. Wat is er nou weer zo leuk aan een balachelijk gekostumeerd gala?!" mopperde ze. Ze liet zich languit op de bank vallen en bleef daar even liggen.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jun 26, 2008 22:31:56 GMT 2
"Wakker worden!" gilde Bridget overdreven vrolijk in Joanna's oor. Ze zat, zoals gewoonlijk, onder de modder en de grasvegen, maar leek dat zelf niet echt erg te vinden, zoals gewoonlijk. Ze had bijna een klap op Joanna's schedel gegeven, toen het in haar op kwam dat Joanna dat misschien niet echt kon waarderen. "What'cha dooiing?" zei ze met een kinderachtig stemmetje en keek haar mede-ravenklauwer vragend aan.
Vlak na Bridget kwam Eric binnen. Hij zag er niet zo verfromfraaid uit als het blonde meisje, wat erop neer kwam dat hij de avond niet had gevuld met worstelen en uitglijden over het gras, maar met wat 'verfijndere' dingen zoals met meisjes praten. Toen hij Joanna zag zitten had hij het idee alsof er een grote steen zijn maag in werd gegooid en er niet meer uit kwam. "Hoi" zei hij, en merkte tot zijn onvrede dat hij spontaan schor was geworden.
|
|
|
|
Post by melien on Jun 26, 2008 22:37:06 GMT 2
Joanna schrok zich te pletter door Bridget. Ze schoot geschrokken overeind. "What the..?" bracht ze verbaasd uit. Maar toen ze Bridget zach schoot ze in de lach. "Ook goedemorgen jij. Ik was net aan het bijkomen van een saaie dag die alleen maar erger wordt door al dat geklets over een onzinnig gala." antwoordde ze lachend. Ze kon gewoon niet anders dan vrolijk zijn als Bridget in de buurt was en weer eens hyper deed.
Toen pas hoorde ze Eric 's stem. Ze draaide haar hoofd, en haar hart sloeg letterlijk een slag over toen ze hem zag. Ze glimlachte vaag naar hem. "Hoi." zei ze. Haar stem klonk wat minder enthousiast dan daarnet, maar dat kwam gewoon omdat ze niet wist hoe ze zich moest gedragen rondom Eric. Ze was zichzelf gewoon niet als hij in de buurt was.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jun 26, 2008 22:47:06 GMT 2
"Oh, het gála" zei Bridget grijnzend en trok veelbetekend haar wenkbrauwen op. "Vrees niet, ik heb ook nog geen.. slachtoffer gevonden. Weet ook niet of me dat gaat lukken, maar anders ga ik wel alleen, vind ik niet erg" brabbelde ze dan gezellig door. Bridget hield er niet heel erg van zich te binden, en ze vond 'uitgaan' al een soort van gebonden. Dan had ze liever lol met vrienden en wat loslopende jongens.
"Hoi" herhaalde Eric, en voelde zich met de minuut stommer worden. Hij had daarnet toch allang hói gezegd? Waarom dan nog een keer? Waar was dat voor nodig? Het liefst zou hij nu door de grond zakken, maar helaas was de vloer in de leerlingenkamer van ravenklauw niet zo flexibel. "Hoe eh.. gaat het?"
|
|
|
|
Post by melien on Jun 26, 2008 22:55:41 GMT 2
"Dan ben je al een stuk verder dan ik Bri.. Jij wílt tenminste gaan." zei Joanna rustig tegen Bridget, ineens klonk ze een stuk minder vrolijk. Aan de ene kant wilde ze gewoon lol hebben met Bridget op dat moment, maar aan de andere kant wilde ze verdwijnen. Gewoon weg daar, weg van Eric, weg van haar gevoelens voor hem.
Ze keek op toen Eric iets aan haar vroeg. Zijn tweede hoi was compleet aan haar voorbij gegaan. "Goed hoor.. met jou?" Het had even geduurd voor ze geantwoord had, maar ze durfde ook gewoon niet. Doe even normaal.. Het moet wel heel érg opvallen..
|
|
|
|
Post by Krista - on Jun 26, 2008 22:58:32 GMT 2
"Anders gaan we samen" zei Bridget simpel terwijl ze haar lange haar uit de staart haalde en haar hoofd heen en weer schudde om de hitte rond haar nek weg te laten. Toen ze 'uit was geschud' zag ze plotseling Eric staan, en keek hem fronsend aan. "ooh".. Langzaam drong het tot haar door. Ze keek van Eric naar Joanna, en grijnsde breed "Ik ga wel even weg. Douchen ofzo, tot straks".
Eric schraapte zijn keel en knikte "Goed, met mij, goed. Goed dat het goed met jou gaat". Weer stond hij voor gek, en dat binnen een tijd van 3 minuten. Misschien kon hij er records mee gaan vestigen. En het was stom, want bij meisjes was hij normaal gezien erg handig. Alleen bij Joanna niet. "Wat was je aan het doen?" vroeg hij uiteindelijk, om het gesprek gaande te houden.
|
|
|
|
Post by melien on Jun 26, 2008 23:04:19 GMT 2
Het liefste had ze Bridget tegen gehouden. Maar Joanna wilde niet weten wat voor reactie ze dan weer zou krijgen. "Misschien is dat wel handig ja. Wat heb je gedaan? Door de modder gerold?" vroeg ze plagend, om het feit te verbergen dat ze zich vrij ongemakkelijk voelde. Wat het gala betrof, ze wist vrij wel zeker dat ze er niet zo makkelijk af zou komen als met het kerst gala.
Ze liet zich weer achterover op de bank vallen, waardoor ze weer lag. Soort van dan. "Liggen, uitrusten. Weg van de drukte die me schijnbaar is gevolgd." verzuchtte Joanna. Ze doelde op Bridget. Haar blik was op het plafond gericht, dan kwam het er allemaal tenminste nog een beetje fatsoenlijk uit. Sta daar niet zo! Waarom praat je eigenlijk met mij? Er zullen toch heus wel interessantere meiden zijn? Ze wilde veel aan hem vragen, maar deed het niet.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jun 27, 2008 9:11:49 GMT 2
"Zoiets" gilde Bridget nog de leerlingenkamer in "Zoek een jongen met de naam Mënzil, en je zal een gedetailleerd verslag krijgen van mijn modderrollen". Ze grinnikte tevreden en duwde met haar schouder de deur naar de meisjesslaapzaal open, om daar een handdoek of dergelijke te pakken.
"Ik denk niet dat je ooit echt helemaal bevrijdt bent van Bridget" zei Eric en lachtte op een soort van schaapachtige manier, waar hij haastig mee op hield toen hij erachter kwam dát hij zo lachtte. "Dus" vervolgde hij moeizaam en liet zich op een stoel neer ploffen. Vanuit zijn ooghoeken keek hij naar Joanna. Waarom was nórmaal praten met haar zo lastig? Het was alleen maar praten
|
|
|
|
Post by melien on Jun 27, 2008 9:37:58 GMT 2
Kom op meid..Hij is gewoon een jongen. Je kantoch ook normaal tegen Cameron doen?? Het werkte echter niet. Cameron was een hele andere situatie. Daar was Rose altijd degene die liep te klungelen. En waarom? Juist ja, omdat ze verliefd op hem was.
Joanna zuchtte. "Waarschijnlijk heb je gelijk." zei ze, redelijk normaal. Ze richtte zich op en keek Eric aan, en meteen kon ze niet meer helder denken. Daar kon ze echt gek van worden. "En wat was jij aan het uitspoken?" vroeg ze aarzelend. Wilde ze het antwoord wel weten? Waarschijnlijk niet.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jun 27, 2008 9:54:47 GMT 2
"Waarschijnlijk wel ja" zei Eric met een flauwe glimlach, en leek al weer wat van zijn normale 'ik' terug te krijgen. "Nou.. wat ik had gedaan. Beetje rondgelopen, beetje niks gedaan. Mijn huiswerk voor Sneep buiten gemaakt. Het is lekker weer dus..,". Dat stuk van het onbekende meisje uit huffelpuf liet hij maar even terzake. Daar had Joanna niet behoefte aan, en hij had ook geen zin het te vertellen.
|
|
