Summer time {Gabby & Kélian}

[» Aline.]

'Wat, kun je concurrentie van beroemdheden uit andere afdelingen dan niet aan?' vroeg Gabby op een brutale toon. Ze wist wel dat het misschien niet zo slim van haar was om zo te doen tegen Kélian, maar ze kon het gewoonweg niet laten. Ze irriteerde zich aan hem, maar kon toch haar blik niet van hem los krijgen.

Ook al was ze dan een Sisseltong, Gabby had het niet echt op slangen. Toen Kélian dat dan ook zei, werd ze niet bepaald erg vrolijk. Ze keek naar beneden en sprong een eind in de lucht toen ze zag dat de slang bijna over haar schoenen heen kroop. Ze deed een grote stap opzij en zei, half tegen de slang en half tegen Kélian: 'Jemig, je liet me schrikken!' Zelf had ze niet eens door dat ze in Sisseltong praatte - dat had ze nooit als ze het deed, behalve als ze met opzet Sisseltong praatte, maar dat deed ze eigenlijk nooit. Ze had er een hekel aan dat ze het kon, omdat het haar een bepaalde kant geef die ze niet wilde erkennen. Ze wist immers niet wie haar ouders waren...

[Merel]

[/b] Zei hij echt half stamelend en stom verbaast. Hij keek haar aan en merkte de slang inmiddels amper maar op. In zijn hoofd begon zich ditmaal wél een plannetje te vormen.. Al hoewel het nog wat vaag was aangezien hij eerst meer van haar wou weten.. En als ze dan al een sisseltong was.. Wat deed ze dan eigenlijk in Hémélsnaam in Griffoendor..? Hij keek haar aan en wachte eerst maar even op antwoord..[/ul]

[» Aline.]

[/b] Ze wist echt absoluut niet wat ze moest zeggen, en verwenste de slang tot diep in de dood. Als dat beest nou nooit voorbij was gekomen... 'Ehm... Tja,' stamelde ze onhandig. Ze hoopte dat Kélian dit voor zich zou houden en het niet aan de hele school doorvertelde, maar ze wist eigenlijk wel dat ze met deze hoop zichzelf voorloog.

[/ul]

[Merel]

[/b] Somde hij snel de boel bij elkaar op en kwam meteen tot de conclusie dat het al helemaal raar was dat ze het kon. Hij leunde tegen de boom aan die achter hem stond en haalde even diep adem. Het leek een overdreven reactie.. Maar al z'n plannen.. Dit leek zó perfect..

Nogmaals keek hij haar aan. Hoe kón dat toch.. "Uh tja.. Hoe..?" Zei hij uiteindelijk maar om dat hij geen idee had wat je daar nou nog verder over kon zeggen.[/ul]

[» Aline.]

[/b] Wat bedoel ik? Gabby raakte helemaal verstrikt in haar eigen gedachten en wist echt niet hoe ze zich hier nu uit moest redden. Óf ze zich er wel op de een of andere manier uit kon redden...

'Ik weet gewoon niet waarom ik Sisseltong ben, omdat ik niet weet wie m'n ouders zijn!' gooide ze er plotseling uit. Gabby wist eigenlijk nauwelijks waarom ze dit zei. Was het omdat ze Kélian op een vreemde manier vetrouwde, of in een poging om uit te leggen waarom ze Sisselton was? Maar dat kon ze niet uitleggen, zo simpel was dat. Gabby zuchtte diep en ging even met haar hand over haar gezicht. Was ze hem maar nooit tegengekomen... Was ze maar nooit het Verboden Bos in gegaan... Wat deed ze hier eigenlijk?

[/ul]

[Merel]

[/b] Die zin was een zin die hij compleet naar waarheid sprak.. Wat bij hem niet zó vaak voorkwam... Hij dacht na..

"Praat je eigenlijk vaak met slangen? Aangezien je niet zó dol lijkt op die beesten.." Merkte hij half sarcastisch op.. Was wat zacht uitgedrukt aangezien ze ongeveer een meter de lucht in sprong, maar er wel mee kon praten. Hij keek even naar de lucht en ging met een hand door zijn haar. Vervolgens keek hij weer naar haar en glimlachte nu weer wat vreindelijk.[/ul]

[» Aline.]

Gabby zuchtte nogmaals en haalde haar schouders op. 'Ik zou voor geen goud in Zwadderich willen zitten,' zei ze, ze was eigenlijk vergeten dat Kélian een typische Zwadderaar was die een hekel had aan Grifjes. Ze was eigenlijk zowat vergeten dat ze die vervelende Park voor zich had. 'Ik voel me helemaal thuis in Griffoendor, ik zou ook niet weten in welke andere afdeling ik zou horen. Ik hóór gewoon thuis in Griffoendor - daar heeft die Sisseltong niks mee te maken... Ik moet het van een van m'n ouders gekregen hebben, maar ik weet 't gewoon niet...' Als Gabby niet op tijd op had gekeken en weer beseft had dat Kélian voor haar zat, was ze misschien wel in huilen uitgebarsten. Zelfs met Elisabeth sprak ze bijna nooit over dit onderwerp, gewoonweg omdat ze het niet wilde weten. Ze had nooit de aandrang gehad om op zoek te gaan naar haar ouders. Gabby vreesde voor de waarheid.

Het liefst veranderde ze snel van onderwerp, omdat ze zich nu toch wel een beetje opgelaten voelde. Daarom ging ze snel in op de andere vraag van Kélian. 'Nee - inderdaad. Misschien zou je het niet verwachten van een Sisseltong, maar ik heb het niet zo op die beesten. Dat komt denk ik ook deels door een ervaring van een paar jaar geleden, toen-' Ze stopte midden in een zin. Met een lichtelijk verbaasde uitdrukking keek Gabby naar Kélian. Waarom vertelde ze hem ineens zoveel? Had ze een paar minuten geleden niet nog een grote afkeer tegenover hem gehad, en nu voelde ze zich zo op haar gemak, dat ze zonder al te veel moeite over dit zware onderwerp praatte?

[Merel]

[/b] Zei hij al wist hij, tenminste vond hij, dat Zwadderich toch echt het beste was. "Achja, Als jij je daar thuis voelt. Je hebt zo vaak dat familie niet in dezelfde afdeling komt.. Of misschien zaten ze ook wel in Griffoendor.. Ik vind het alleen gewoon zo raar.." Zei hij en haalde zijn schouders op. "Wat weet je niet? Weet je helemaal niks van ze?" Vroeg hij.. "Of wíl je het niet weten.." hij vroeg mee dan dat hij gewoonlijk zou vragen.. Maar eigenlijk was dat ook omdat hij gewoon wel wat van haar wou weten. Hoe meer hij wist.. Hoe beter hij het Misschien kon gebruiken.. Maar misschien was het ook gewoon eens interesse... Hij deed een paar stappen naar voren om weer in het licht te staan.. Maar stond nu wel stuk dichter bij haar.

"Nee zou je inderdaad niet verwachten.. Ik vind die beesten wel cool.. Tja, Zwadderich he.." Zei hij met een flauwe glimlach.. Welke Zwad hield nou niet van een Slang? "Wat was er dan? Ben je er eens doorgebeten? Of gewoon heel erg geschrokken?" Zei hij wat plagerig. Meisjes plagen bleef leuk..[/ul]

[» Aline.]

[/b] Ze scheurde - met enige moeite - haar blik van hem los en draaide haar hoofd. Resoluut zette ze een paar stappen bij Kélian vandaan, maar om de een of andere reden kon ze zich er niet toe brengen om helemaal van hem weg te lopen. Na een paar stappen bleef ze rustig staan. Gabby kon de aandrang om achterom te kijken maar nauwelijks weerstaan, maar aan de andere kant wilde ze dat ook helemaal niet. Ze veegde even met haar hand over haar gezicht.
[/ul]

[Merel]

[/b] Zei hij ongeinteresseerd.. Tja dan niet hoor. Terwijl zij een paar stappen wegdeed ging hij tegen de boom aan staan waar ze eerst tegenaan had gestaan. Hij sloot zijn ogen en genoot van het zonlicht. Ondertussen was hij weer diep aan het denken.. Over het feit dat ze een sisseltong was..

Hij opende zijn ogen weer en keek haar na. Hij zag nog net dat ze haar hand naar haar gezicht bracht en had een vermoede wat ze deed. Hij dacht even na voordat hij wat zei. "Geen leuke herinnering dus. Tja, je kunt niet altijd alleen maar leuke herinneringen hebben.." Zei hij en glimlachte een klein beetje.[/ul]