Cerise-Spring Chrysogonus

[Jamie]

» A B O U T . Y O U

[/b][/font]

[/b] JAAAAMIE.
Leeftijd: 14
Andere chars: niet hier.
Extra: There's more behind the reality.
[/size][/ul]

» A B O U T . Y O U R . C H A R

[/b][/font]

Cerise-Spring Chrysogonus

[/color]
[/center]

[/b] Cerise-Spring Hazel Chrysogonus
Roepnaam: Cerise-Spring
Bijnamen: Cerise, Spring, Rode lente, Cer, CS, Red Hair, Bitch, Smile, Miss Chrysogonus, purple, Whatever, 'o-dat-mens', Rise, Lente, Hazel, en nog wel wat die ik nu even niet weet.
Leeftijd: 16
Geslacht: WONDERWOMAN
Nationaliteit: Engels
Geboorteplaats: Newlyn
Verjaardag: 13-10-91
Afdeling: Ravenklauw
Geaardheid: Hetero

PB: Lily Cole
PB plaatje:

Uiterlijk beschrijving:
Haar:
Cerise-Spring heeft rood haar, dat meer oranje is. Het komt nat tot haar middel, maar meestal is het gekrult aan de onderkant dus komt het tot net onder haar borst. Haar haar heeft niet echt een speciale, opvallende stijl. Het zit meestal nogal netjes, zonder een haartje verkeerd en daar zorgt Cerise dan ook met plezier voor. Ze heeft meestal geen ponny, maar op sommige gelegenheiden wil Cerise deze er best bij knippen. Dit doet ze wel alleen als haar haar langer gegroeit is. Zo niet, dan vind ze het lelijk en zal ze het ook niet doen. Meestal hangt haar haar dan ook los, zo niet, dan in een strakke vlecht. Misschien is het een karakter trekje, maar Cerise-Spring kan niet goed tegen een staart. Soms heeft ze wel een knotje, maar daar houd het dan ook op.

Gezicht:
Cerise-Spring heeft een teder gezichtje. Het is vrij rond met onder- en bovenwangen, waardoor ze meestal nogal bol lijkt. Zelf heeft Cerise dunne wenkbrouwen, van punt tot punt precies dezelfde grote. Ze zijn lang en lopen in een licht boogje van voor naar achteren boven haar ogen. Die zijn helder blauw, licht blauw zelfs. Na haar haar zijn Cerise' ogen het eerste wat opvalt. Doordat haar haar iets donker is en haar ogen vrij licht kan dat er mooi uitzien maar ook erg vloeken. Doordat haar gezicht zo teder en klein is, lijkt Cerise' neus vrij groot. Dit is eigenlijk niet het geval als je het vergelijkt met de neuzen van anderen en Cerise maakt zich hier nogal zorgen over. Meestal maakt ze haar ogen zo opvallend op, dat ze hoopt dat niemand naar haar dikke neus zal kijken. Ook haar lippen zijn vrij dik en dan vooral haar onderlip. Dit is iets wat Cerise dan weer wel mooi vind en daarom maakt ze het dan ook heel erg dik op. Iets wat Cerise ook helemaal verschrikkelijk vind zijn haar twee grote vlap oren. Meestal zitten deze bedekt onder haar rode haar, maar als Cerise-Spring eens van plan is om een strakke knot te dragen, wil ze haar big ears nog wel eens laten zien. In de zomer heeft Cerise énorm veel sproeten, maar in de winter zijn deze wat lichter en minder opvallend.

Lichaam:
Cerise-Springs lichaam is vrij lang, ongeveer 1.82 meter. Dat komt omdat ze vrij lange benen heeft. Eigenlijk is haar lichaam nogal vaag: kleine voeten (maat 38), lange benen, brede heupen, smalle romp, brede schouders en een klein hoofdje, maar op haar mannier weet Cerise er toch iets van te maken. Ook heeft ze vrij kleine borsten, net cup B en daar is ze trots op. Ookal zou het van Cerise best groter mogen. Ook is ze vrij slank, erg aan de dunne kant zelfs! Het is niet dat Cerise zich er voor schaamt, maar toch kan je haar ribben tellen! Zelf kan ze er weinig aan doen, iets waar ze mee geboren is is dat Cerise álles kan eten wat ze maar wil, elke dag patat speciaal en nog steeds blijft ze ongelovelijk, anorexia dun.

Kleding stijl & Make-up:
Cerise-Spring's kleding stijl is te beschrijven als: Chique, (weetevennietmeerhoedatheet, maardatjevanaldiedingentjeerophebt. Armbadjes, oorbellen, riemen, kettingen, bloempjes, lindjes enz.), tuttig, maar toch sexy. [/i] Je zult Cerise nooit in een spijkerbroek treffen en doe je dat toch dan zal daar zeker het één en ander aan veranderd zijn. Zo zal het dan bij Cerise niet stoer staan, zoals bij de meeste spijkerbroeken, maar zal ze er dingen aan vast gemaakt hebben of het nou net zo'n shirtje op hebben dat het haar meer tuttig dan stoer staat. Ook draagt ze vaak pumps, stiletto's, hakken dus en alleen als Cerise het idee krijgt om te gaan sporten zul je haar sneakers zien dragen die echt de kleur roze hebben en waar weer aan geprutst is.
Qua make-up kan Cerise erg experimenteren. Sowiezo draagt Cerise Maskara en een glitterende, opvallende lip-gloss en meestal komt er bij haar ook Eye-liner van pas. Maar de ene keer kan Cerise met Somey eyes naar school komen en de volgende dag heeft ze niet meer dan Lip-gloss en maskara op. Bij haar verschild er veel qua make-up. Wel werkt Cerise áltijd haar puistjes en te opvallende of vlekmakende sproeten weg.

Uiterlijk opvallendheden:
Cerise-Spring heeft gaatjes in haar oren, oorbellen draagt ze dus bijna altijd en ook vallen haar grote vlap oren op als ze haar haar uit haar gezicht draagt. Ook haar sproetjes kunnen er opvallen als het zomer is en er kunnen daardoor zelfs vlekken in haar gezicht komen te zitten...

Karakter:
Leergierig:
Cerise-Spring leert graag en let daarom ook goed op. Alleen als iets écht heel belangrijk is zal Cerise er door heen praten, maar anders maakt ze goed de opdrachten en aantekeningen. Ook maakt Cerise keurig haar huiswerk en doet ze daarna andere dingen. Het komt misschien omdat ze in Ravenklauw zit dat Cerise zo bezig is met leren leren leren leren, maar ze doet het toch. Het is er bij haar al vanaf jongs af aan ingepland en dat krijg je er dus ook niet zo maar uit. Cerise heeft er geen problemen mee en ook niet met alle 'uitmuntend' die ze voor vele vakken krijgt.

Serieus:
Eigenlijk is het moeilijk om Cerise-Spring aan het lachen te maken. Meestal zit ze maar met een of chagerijnig of geërgerd of gewoon nikszeggend gezicht te kijken en heeft daarom ook de bijnaam: Smile gekregen. Ze is erg serieus en daardoor wordt ze ook niet echt populairder. Als Cerise iets écht grappig vind lacht ze wel en dan ook echt lang. Misschien moet alle opgekropte humor er bij haar dan ook even uit. Doordat ze zo serieus is maakt Cerise ook bijna geen grapjes en doet ze dat wel, dan is dat heel bijzonder. Alles wat ze zegt is gemeend en dat is aan de ene kant erg handig, zo weet je zeker dat Cerise je een stomme trut vind of juist van je houd, maar soms ook wel irritand. Mensen die graag grappig zijn kunnen onzeker worden van Cerise' gezicht of zich er juist aan gaan ergerren. Cerise boeit het weinig.

Netjes:
Iets met twee kanten, de netjesheid van Cerise-Spring. Het kan fijn zijn dat bij haar bed alles netjes opgeruimd is of licht en je nergens rondslingerende dingen ziet. Ook is het erg handig als ze iets kwijt is, want dat is ze dus ook bijna nooit, omdat Cerise haar spullen op de vaste plek neerlecht en niet zomaar ergens rond laat slingeren. Maar als ze dan ook nog eens probeert om jóú spullen netjes op te bergen (wat ze geregeld doet) is het wat minder. Dit is dan ook de reden dat veel meisjes bij haar op de slaapzaal vaak dingen kwijt zijn, omdat Cerise weer zo aardig is geweest om deze dingen op te ruimen, waar ze volgens haar horen. Dit is ook weer zo'n familie trekje dat Cerise in haar leven heeft opgenomen.

Onzeker:
Ookal komt Cerise-Spring nog zo bitcherig over, met haar hoofd hoog opgeheven, van binnen is ze erg onzeker. Bij elke stap die ze zet hoopt ze maar dat niemand gezien heeft dat ze misstapte of zo dom liep. En bij elk woord dat ze zegt in de les hoopt ze dat het goed is, ookal heeft ze het een minnuut later nog gehoord. Er zijn verschrikkelijk veel vragen en angsten die door Cerise hoofd razen. In wel één seconde kan ze tien dingen tergelijk denken of zich schuldig voelen over niks. Bang zijn dat ze dom doet, terwijl ze eigenlijk heel normaal is... Cerise wordt soms zelfs een beetje gek van zichzelf, want zeg nou: de aller normaalste is ze niet hè, als zo'n stress kip.

Eigen mening:
Cerise-Spring heeft haar eigen mening over alles, alleen zal ze die niet zo snel geven. Ze is dan veel te bang dat hij dóm is ofzo. Toch denkt Cerise in gedachten vanalles en zie je haar ook nooit meelopen. Ze heeft een eigen mening over lessen, over mode, dieren noem maar op. Altijd weet Cerise het wel ergens niet mee eens te zijn, ookal is ze er niet mee eens in haar hoofd. Het is altijd erg stil waar Cerise is, tenzij ze wat sterker in haar schoenen staat of echt woedend is. Dan komt haar sterke eigen mening naar boven en is die ook niet meer weg te slaan. Of je nou wil of niet, als Cerise eenmaal boos is móét je haar mening ook even horen en móét je dat echt helemaal weten. Ze kan het dan wel twintig keer hehalen en is eigenlijk best wel eng als ze zo doet. Veel mensen onderschatten Cerise, doordat ze zo'n lief koppie heeft of altijd toch stil is, maar haar mening is sterk en laat zich niet zomaar van het pad af blazen.

Arrogant:
Met haar hoofd hoog opgeheven en grote passen loopt Cerise-Spring altijd door de school. Doordat ze zo onzeker is, doet ze erg arrogant en bitcherig tegen anderen mensen. Ze dóét alsof ze zelfverzekerd is, om zo niet te laten merken hoe zwak en klein ze eigenlijk is. Hoe onzeker ze eigenlijk is dus. Haar onzekerheid laat Cerise van binnen zien, maar aan de buitenkant zal je eerder een arrogant mens zien, die voor niemand opzij gaat en eerder een ijs prinses is dan een onschuldig vogeltje. Zelf laat Cerise ook niet echt zien wat ze écht denkt en wat ze écht wilt. Maar door zich achter boeken te verschuilen weet ze zichzelf te redden om zo niet in huilen uit te barsten. Zelf denkt ze wel na over alles wat ze doet: had ze dat wel moeten zeggen enzovoorts.

Gehecht:
Als Cerise-Spring iets echt heel erg leuk vind en er aan gehecht raakt, dan kan ze hier ook geen afstand meer van doen. Je zou dit dus ook 'trouw' kunnen noemen. Ze is trouw aan iets wat ze écht mag, aan iets waar ze gehecht aan is geraakt. Het gebeurd niet erg vaak en als het gebeurd is Cerise alsnog erg afstandelijk. Ze praat weinig over dingen die haar echt intresseren, dingen waarvan ze houd, maar die zijn er natuurlijk wel!

Ijzig:
Het is net alsof er een koude windvlaag over je lichaam waait, alsof er net een emmer vol met koud water over je heen is gegooit, alsof je samen met Cerise-Spring in een ijskoude koelkast aan het praten bent. Ze is heel koel, ijzig en afstandelijk tijdens het praten. Het is iets wat ze altijd al heeft gehad en nou niet bepaald ‘gezellig’. Het is misschien ook de reden waarom Cerise vaak uitgemaakt wordt voor alles en nogwat. In ieder geval gaat ze er bijna nooit op in.

Ijdel:
Maar ook is Cerise-Spring erg ijdel. Ze wil er graag goed uitzien en heeft hier bijzonder veel voor over. In haar eigen stijl, wil ze er écht goed uit zien. Dat is misschien ook de reden dat Cerise, veel spreuken kent die haar hier bij kunnen helpen. Bijvoorbeeld om haar haar op zijn plek te houden, of meteen al haar make-up af te halen als ze gaat slapen. Dit betekend echter niet dat Cerise-Spring niet lang doet om zichzelf klaar te maken en om haar te vertonen. Ze is zeker een uur bezig elke morgen, om de dag goed door te komen, moet je nagaan wat dat betekend als er een feestje ofzo is!

Rustig:
Cerise-Spring is eigenlijk bij elke situatie erg rustig en dat straalt ze ook uit. Ze is geen drama-queen en blijft dan ook echt bijna altijd rustig en geduldig wachten, zonder zelf wat te zeggen. En ook als je meestal naar haar kijkt, zie je rust in haar gezicht wat ook als saaiheid kan worden omschreven. Cerise irriteerd mensen meestal, bijvoorbeeld als iedereen naar buiten wil en ze moeten wachten op dit roodharige meisje, dat in een enorm rustig - ookwel langzaam - tempo naar buiten loopt. Alles wat Cerise-Spring doet gebeurt langzaam en rustig, haar mannier van praten, lopen, bewegen. Ze is dan ook echt geen feestbeest en brengt de meeste avonden door op haar kamer, bezig met studeren en dat soort dingen. Maar misschien is het ook aan haar kleding stijl te zien dat Cerise rustig is. Ze kleed zich dan wel niet saai, maar meestal zijn de kleuren waarin ze loopt dat wel. Natuurlijk zit er dan wel een vrolijk frutseltje aan wat alles helemaal opvrolijkt, Cerise is niet echt een kei in het kiezen van de juiste kleuren en komt meestal uit op lila haar lievelings kleur.

Dicht:
Het is moeilijk om een geheim of gevoelens uit Cerise-Spring te ontfrutselen. Ze is erg dicht, voor iedereen. Zelfs mensen die haar al jaren kennen weten weinig van haar en er zijn echt heel weinig mensen die één geheim van haar weten, laat staan meer. Natuurlijk heeft Cerise ook een leven en recht op privacy, maar omdat ze zo erg dicht is weten mensen ook bijna nooit wanneer ze iemand leuk vind, of of ze dingen goed of juist stom vind. Meestal knikt Cerise beleeft bij alles, of ze het nou juist leuk vind of niet. Haar dichtheid heeft een grote muur om haar heen gebouwt die niet erg makkelijk te doorbreken is.

Denker:
Alles, en dan ook echt alles wat Cerise-Spring graag wilt zeggen herhaald ze eerst vierentwintig keer in haar hoofd, voordat ze het ook weldegelijk zegt. Ze denkt meer dan dat ze zegt en meestal komt ze na vijf keer al tot de conclusie dat het een stom idee is, of dat het helemaal nergens op slaat, zodat Cerise het helemaal niet zegt. Ze denkt veel - en misschien een beetje te veel - na. Over het leven, vragen, antwoorden, zelfs over het weer! Cerise is doordat ze zoveel denkt een erg stil meisje, dat er niet snel bovenuit komt. En als ze wel degelijk iets heeft gezegt is dat knap.

Eentonig:
Cerise-Spring kan er weinig aan doen en ze probeert het ook wel te veranderen, maar als ze leest - dus dingen voorleest - praat ze enorm eentonig. Het is ook als ze dus iets voorleest op een bord ofzo. Ze schaamt zich er verschrikkelijk voor en probeert heel erg snel het te veranderen, alleen is dat nog moeilijk. Misschien is dat ook wel de reden dat Cerise altijd heel veel moeite doet om te zorgen dat ze niet de beurt krijgt als er iets voor te lezen valt, wat meestal niet echt het geval is. Ook heeft ze met een aantal spreukjes wat geprobeert, maar dat is echt een flop geworden waar ze liever niet over praat...

Lief:
Maar ontdanks alles is Cerise-Spring toch erg lief. Ze kan goed met kleine kinderen omgaan, maar dat komt misschien ook omdat ze twee jongere zusjes heeft, maar alsnog is ze daar erg goed in. Ze zal nooit iemand bedriegen als ze het daar zelf niet mee eens is, ze zal ook nooit achterbakse dingen doen. Het enige waardoor Cerise wat minder lief kan lijken zijn haar kille arroganten opmerkingen, maar nooit zal ze iemand met opzet kwetsen.

Slechte eigenschappen: en Goede kwaliteiten: Jamie gaat even de psycholoog uithangen: ik denk, eigenlijk, dat in elk karakter trekje wel een goede en een slechte kant zit. Zo kunnen driftbuien natuurlijk verschrikkelijk zijn, maar het kan ook opluchten en meestal weten mensen dan ook gelijk wat je echt dwars zit en niet dat je zit te liegen. Ik vind dat elk iets wat je doet een goede en een slechte kant heeft, ookal heb je dat niet altijd door. Dus dan kan ik of hier al die dingen bij goede en slechte kwaliteiten zetten, of het niet doen en ik doe het laatste omdat ik er geen zin in heb om álles over te kopieren
Likes:
+Leren
+Kleine kinderen
+De lente
+Roodharige
+Shoppen
+Lezen
+Toveren
+Bloemen
+Vlinders
+Fruit
+Schrijven
+Uitslapen
+Puzzels
+Dingen combineren.
Dislikes:
-Heel veel aandacht
-Te veel drukte
-Vroeg opstaan
-Vijanden
-Waarzeggerij
-Spinnen
-Verveeldheid
-Kou
-Je slecht voelen
-Problemen
-Betweters
-Dingen waar ze niks van snapt
-De dood
Beste vak: Gedaante verwisseling.
Slechtste vak: Waarzeggerij
Gemiddelde cijfer: 9.3

Familie:
Harriëtta Emily Taylor-Chrysogonus - moeder - 40 jaar - heks:
Harriëtta lijkt in veel opzichten erg veel op haar moeder, maar toch kan ze het niet goed vinden met de kille, ijzige vrouw. Misschien komt het doordat ze zo hetzelfde zijn dat het zo botst tussen Cerise-Spring en Harriëtta. Vroeger vond Cerise haar moeder wel leuk en was zij haar grote voorbeeld, maar nu heeft Cerise alleen nog maar irritaties aan haar moeder. Daarom krijgt ze dan ook nooit een brief van haar, en dat soort dingen en de enige keren dat Cerise-Spring wat van haar moeder hoord gaat dat er over of ze in de zomer vakantie naar huis komt en een duur dom kerst cadeautje.

Michel Johannes Wilbert Chrysogonus - vader - 46 jaar - tovernaar:
Maar ook met Michel kan Cerise-Spring het slecht vinden, dit is wel al haar hele leven zo geweest. Michel heeft nooit veel aandacht aan zijn dochters besteet en was er vooral voor hun naam. Cerise vond het natuurlijk wel knap dat hij een goede baan en plek op het ministerie had, maar daar bleef het ook wel bij. Altijd heeft het Cerise geïrriteerd dat zij dan wel voor haar zusjes zou zorgen en dat soort dingen. Cerise heeft ook niet echt veel moeite gedaan om haar vader beter te leren kennen en hem wel te mogen.

Rose-Annabelle Georgina Chrysogonus - zusje - 11 jaar - heks:
Rose-Annabelle mocht Cerise dan weer wel. Ookal was haar zusje vijf jaar jonger, toch was Rose-Annabelle één van haar vriendinnen. Rose was altijd al een klein meisje dat heel graag met haar grote zus optrok en daarom vond Cerise-Spring haar juist zo leuk. Ze vond het grappig om te zien hoe haar jongere zusje haar vaak nadeed, of dat tenminste probeerde. Cerise heeft nooit veel laten merken van haar liefde voor haar eerste zusje, maar toch vond ze het prachtig en was hij er wel.

Ice-Star Diënta Chrysogonus - zusje - 7 jaar - heks:
Ice-Star was dan het aller jongste zusje, maar ook geliefd bij Cerise-Spring. Ookal begon het Cerise nu wel te irriteren dat ze vaak voor haar zusjes moest zorgen, zorgen om hun toverkracht in bedwang te houden. Vooral Rose-Annabelle had dat erg, maar bij Ice-Star zag je dat helemaal niet. Ze hadden natuurlijk wel een au pair en dat soort dingen, maar toch was Cerise vaak bij haar zusjes te vinden. Bang dat die zouden toveren en het ministerie weer moest komen. Dat was misschien ook de reden dat ze vaak bij Ice-Star te vinden was, want het was nooit zo close geworden als dat het met Rose-Annabelle geweest was.
Achtergrond:

Voor de geboorte

[/center]
Michel en Harriëtta ontmoette elkaar op een klein bal van het ministerie en gek genoeg klikte het meteen al. Dat was dan ook de reden dat ze geheel de hele avond aan hunzelf besteedde. Harriëtta was bijvoorbeeld bijzonder geïntresseerd in Michels cariërre en hij besteedde meer aandacht aan haar intresses en carriëre. Allebij hadden ze het goed gedaan als het om geld ging en misschien dat het daarom zo gezellig was, maar na enkele weken waren Harriëtta en Michel een stel. Het was niet erg romantisch, eerder druk, maar toch trouwde ze na een maand of 4. Het werd een dure, chique bruiloft met veel wit, glitter en glamour, mensen en natuurlijk kon je het er vanaf lezen dat het heel veel had gekost. Harriëtta en Michel vlogen een paar dagen later samen naar Kreta om daar een week of twee te verblijven in een hotel in Agia Galini een vissersdorpje daar. Ze hadden het erg naar hun zin, aten veel, gingen soms uit en genoten van de prachtige natuur, maar dat was niet alles wat ze daar deden. Ontdanks dat de telefoons uitstonden en ze niet reageerde op patronussen bespraken Harriëtta en Michel veel, omdat Michel in Amerika woonde en Harriëtta in Londen. Toch kwamen Harriëtta en Michel tot de overeenkomst dat in Groot-Britannië een beter thuis was voor hen

De geboorte

Maar een maand later na de huwelijksreis ontdekte Harriëtta iets. Ze was zwanger. Het was een wonder dat ze het zo snel wist en zij zei dan ook dat het haar moeders gevoel was, maar van wat Harriëtta dacht dat het was, was ook zo. Een tijd lang was ze vast besloten om het kind weg te laten halen, maar Michel haalde haar over om het kindje toch te houden en dat gebeurde dus ook. En op dertien Oktober 1991 was het dan eindelijk zo ver. Om half acht 's avonds begonnen Harriëtta's weeën, maar pas om 4 uur 's Ochtens werd hun aller eerste kind geboren: Cerise-Spring Hazel Chrysogonus. Cerise-Spring was vijf dagen te vroeg geboren en daarom in levensgevaar. Wekenlang heeft ze in het ziekenhuis gelegen en hebben Harriëtta en Michel al hun dingen afgezegt. Van zakelijke dingen tot etentjes, het enige wat ze deden was bij het kleine bedachtige dingetje zitten en hopen dat alles goed zou komen met hun kleine meid. En hun smeekbedes werden gehoord want het kwam goed met Cerise. Ze mocht naar een maand of wat eindelijk naar huis en de kaartjes konden worden gestuurd, vrienden en familie gebeld en dat soort dingen. Nog steeds waren Harriëtta en Michel erg close met hun eerste baby, die het bijna niet meer had gered en de eerste weken bleven ze dan ook samen thuis om voor het kleine kind te zorgen. Die kwam er dan ook snel weer boven op en er was bijna niks meer te zien van haar achterstand.

Kleuterjaren:

Maar nadat het steeds beter met Cerise-Spring bleek te gaan, vond Michel het tijd genoeg om weer te gaan werken. Ze hadden hem nodig en hij zei er zonder aarzelen ja tegen en ging weer aan het werk, tot grote irritaties van Harriëtta. De vrouw wou natuurlijk ook weer gaan werken, maar durfde haar kind nog niet goed in de steek te laten. Het was wel haar éérste kind. Dus bleef Harriëtta nog steeds thuis en maakte mee hoe haar kind opgroeide, terwijl haar man het geld verdiende en niet meer naar Cerise-Spring omkeek. Harriëtta ging pas weer aan het werk toen ze haar kind naar de kleuterschool bracht, maar dan ook met mate. Een heel klein beetje werk maar, dit werd echter weer stop gezet toen Harriëtta in verwachtig werd van haar tweede kind: Rose-Annebelle. Gelukkig liep deze zwangerschap wel goed en dat was misschien ook de reden dat Harriëtte een Au Pair inhuurde en weer full time aan het werk ging. Zo maar, zonder het eerst op te bouwen, zoals ze eerst van plan was geweest. Ze deed het snel en huurde daarom een Dreuzel Au Pair in. Cerise maakte ze even heel goed duidelijk dat ze niet mocht toveren in het bijzijn van die dreuzels! Ookal ging het maar perongelijk. Harriëtta had het blijkbaar erg gemist en dat was ook zo, ze smachtte ernaar om weer te kunnen werken. Met Cerise-Spring ging het eigenlijk alleen maar slechter. Ze was niet gewend dat haar moeder ook niet meer naar haar om keek en daardoor werd ze erg onzeker. Het kindje dat eerst altijd haar moeder had gehad had nu een vreemde, blonde vrouw die haar niet trooste als ze gevallen was, maar er ruw een pleister op het wondje deed en dan weer weg liep om met haar vriendinnen te praten en grote lol te hebben en een stomme kar te duwen waar blijkbaar een ander levend wezen in zat. Dat was nog het enige wat Cerise op dit moment intresseerde en dat was het levende wezen in de kar. Dat lachte als je het over haar buikje aaide en altijd je vinger vast pakte. Cerise-Spring vond het prachtig!

Leren lezen en schrijven

En toen waren ook Cerise-Springs kleuter jaren afgelopen en werd ze een echte leerling, zoals de Au Pair haar noemde. Cerise ging naar een dreuzel school, waar ze een blauw uniform moest dragen en waar haar geleerd werd om te lezen en schrijven. Ze vond het leuk om al die letters op te kunnen schrijven en ergens de beste in te kunnen zijn, want zo had Cerise al gauw door dat als je oplette de meester je aardig vond en dat je meer leerde en als je meer leerde was je de beste van de klas! Cerise-Spring vond het fantastisch om dat te zijn, om weer een complimentje van de meester te krijgen als ze de opdracht zo goed gemaakt had of dat zij juist zo goed luisterde en ze vond het verschrikkelijk als ze weer naar huis moest, waar alleen maar de Au Pair was. Het enige leuke aan haar haar huis was - vond Cerise tenminste - dat haar zusje er was met wie ze heel veel lol had. Ook Rose-Annabelle vond de Au Pair verschrikkelijk, maar die durfde van zich af te bijten, iets wat Cerise nooit geleerd had. Cerise keek meestal altijd toe als haar zusje mensen er van langs gaf, ookal was die nog zo klein en zij veel groter, Rose durfde mensen van 12 aan! Iets waar Cerise-Spring alleen maar van kon dromen.

Nieuw zusje

Op haar negende kon Cerise weer kennis maken met een nieuw zusje, deze had alleen de naam Ice-Star gekregen. Cerise-Spring was nu ouder en wist meer, dus ook dat het levende wezendje in de wagen een baby was en dat het haar nieuwe zusje was. Cerise wist vrij veel voor haar leeftijd en dat had niet alleen met zusjes te maken. Maar ze kon ook uitstekend rekenen en speelde viool. Natuurlijk moest Cerise-Spring ook op haar zusjes passen, maar dat combineerde ze meestal. Net als dat ze het mooi maken van zichzelf had ontdekt. In de boeken die Cerise las deden ze dat ook altijd, dus begon Cerise het ook te doen. De Au Pair viel het niet eens op en haar ouders waren er niet, dus niemand die haar vertelde dat een tienjarig meisje daar nog ietsjes te jong voor is. De make-up maakte Cerise in de klas ook helemaal hip, ookal was dat niet voor lang, omdat de meisjes die heel graag populair wilde zijn ook make-up gingen dragen en Cerise weer de oude studiebol werd.

Hogwarts

Naarmate Cerise-Spring nog wat ouder werd sprak ze haar ouders weer eens en die waren het er allemaal over eens dat Cerise naar Hogwarts ging, waar die ook geen problemen mee had. En zo kwam het dus dat Cerise op haar elfde in de Zweinstein Expres naar Zweinstein zat. Daar werd Cerise al na een paar seconde ingedeeld bij Ravenklauw, waar ze blij mee was. Haar ouders hadden beide bij Ravenklauw gezeten en daarom waren die ook tevreden. Cerise-Spring's jaren op Zweinstein waren ook niet niet echt intressant. Ze leerde veel en werd er niet echt populairder op en zo is ze nu nog steeds.

Huisdieren:

Final - Kat - Meisje.
Favorite leraar: Professor Banning
Favoriete vak: Bezweringen en gedaante verwisseling.
Bekendheid: Cerise-Spring is nou niet het populairste meisje op school, ookal kennen sommige wel haar naam.
Extra: /
RPG-voorbeeld:
Scarlett Fuller - www.danceac.proboards48.com
Langzaam deed Scarlett één oog open en daarna het anderen, waarna ze naar het witte plafond boven haar keek. Ze rekte zichzelf uit en hoorde toen de muziek die uit haar wekkerradio kwam en zag dat het zes uur was. Langzaam stond Scarlett dan ook op en liep met langzame en schuine passen naar de badkamer, waar ze in de spiegel keek en gaapte. Haar ogen waren donker van de uitgelopen mascara, die ze vergeten aftehalen was en haar haar stond alle kanten op. Eigenlijk zag ze er gewoon niet uit...
Dus zonder nog één blik op haar vreselijke spiegelbeeld te werpen kleden Scarlett zichzelf uit en stapte onder de douche. Daar draaide ze de knoppen op de juiste temperatuur en wachtte totdat het water ook die temperatuur aangenomen had, voordat ze er zelf onder ging staan. Scarlett glimlachte even toen ze het warme water op haar lijf voelde en veranderde van houding, zodat het meeste water over haar heen kwam.

Nadat Scarlett gedouched had en haar kleding aan had getrokken: een roze traingsbroek, een een zwart topje met een roos met groene vest, ging ze voor haar kaptafel zitten en begon haar haar te borstellen, wat nogal lang duurde. Scarlett had er een hele traditie van gemaakt: Eerst haar bovenkant, dan langzaam naar beneden tot de laatste punt, daarna haar haar op haar ene schouder leggen om deze te borstellen en daarna haar anderen, dan haar haar naar voren gooien en daar borstellen... Nadat ze dat allemaal gedaan had was het tijd voor make-up. De mascara rond haar ogen was nu helemaal uitgelopen en Scarlett verwijderde het met een spulletje uit een groen-blauwachtig flesje op een watje wat ze uit één van de vele laden haalde. Haar hele gezicht kreeg een beurt, zodat ze daar weer énorm lang mee bezig was, maar uiteindelijk slaagde ze er toch in om rond kwart voor acht al haar make-up op te hebben gedaan en klaar voor de spiegel stond, waar ze na dacht over welke dansschoenen ze aan moest doen. Het was allemaal een heel gedoe, maar toch slaagde Scarlett erin om helemaal klaar naar beneden te wandelen, waar ze rond achten konden eten.

Gelijk toen Scarlett beneden was, zag ze dat ze niet erg vroeg was, omdat het propvol was, maar Scarlett wist waar ze moest zijn. Het was eigenlijk al zo geweest sinds dat ze gearriveerd was op Maryland. Zij had steeds dezelfde plek gehad aan hetzelfde tafeltje, wat je wel het 'populaire tafeltje' kon noemen, maar dat was zó Yesterday... Scarlett liep richting de keuken, waar ze even snel door de glazen raampjes (?) keek om daarna toch maar gewoon een appel te pakken en zich naar haar plekje te haastte, waar ze ging zitten en een hap in de groene appel beet. 'Haar' tafel was in de rechterhoek, waar al wat meerdere mensen keken en - zag Scarlett tot haar grote tevredenheid - mensen jaloers naar loerde. "Scar!' hoorde ze ook toen ze haar tweede hap nam en Brigitta keek haar aan. Een sloom mens, die toch wel - in haar opzichte - aardig was en vooral hier zat, omdat haar vader énorm rijk was. Ze kon heel goed dansen, maar zag er niet echt geweldig uit. Brigitta had de gewoonte om verschrikkelijke kleuren combinaties aan te trekken, waar Scarlett zich soms verschrikkelijk aan irriteerde. "Hoi Bri, wat eet jij nou?" Scarlett staarde even een paar seconde naar het enorm volle bord van Brigitta die snel een broodje in haar mond propte en zich van geen kwaat bewust was. Scarlett wist niet precies wat ze allemaal at, maar het was echt verschrikkelijk veel... Jezus... fluisterde ze bijna onverstaanbaar.

[/size][/ul]

[admin.]

[/size][/ul][/font]
Nu nog eventjes op Aline wachten.