I Was Wondering.. [Gabby & Kélian]

[Merel]

[/b] Zei hij eerst alleen terwijl hij nog even nadacht. Toeval? Maar hij vroeg zich altijd af of toeval wel bestond. "TJa." Zei hij nogmaals. "Volgens mij kun je elkaar soms beter hier tegen komen dan op school nietwaar?" Zei hij vervolgens. Het was niet echt een verklaaring waarom ze elkaar hier altijd tegen kwamen. Maar daar bleef bij dat het wel klopte. Als ze in de gangen met elkaar gingen praten zouden ze allebei voor gek worden verklaard, of uitgelachen, of vervloekt.. Of iets anders. [/ul]

[» Aline.]

[/b] vroeg ze, ze kende de teksten die hij zong namelijk niet. Eigenlijk kende ze vrij weinig liedjes, want ze luisterde niet zo vaak naar muziek.
[/ul]

[Merel]

[/u][/i]. Hij hield het Gabby voor. "Dat nummer was ik dus aan het beluisteren." Zei hij glimlachend, wat je nog net kon zien in het schijnsel van zijn toverstok en het beeldscherm.[/ul]

[» Aline.]

[/b] las ze hardop voor. 'Nooit van gehoord.' Ze ontblootte haar tanden even in een brede glimlach. Kort keek ze opzij naar Kélian. Daarna verplaatste ze haar blik weer naar de Ipod. 'Mag ik?' vroeg ze, wierp weer even een korte blik op Kélian, en trok voorzichtig de Ipod uit zijn vingers.

[flutpost, sorry xD]
[/ul]

[Merel]

[/b] Zei hij en daarna moest hij wat lachen. Hij hield zijn IPod nog even vast en trok hem even wat terug. Daarna liet hij hem los zodat ze kon kijken. "Nou ga je gang dan maar hé." Zei hij met een zucht, alsof zijn leven er zo ongeveer vanaf hing. Hij begon wat met zijn toverstok te klieren door hem te bewegen waardoor je allerlij vormpjes zag. [/ul]

[» Aline.]

[/b] Deze opmerking klonk wel erg dubbelzinnig, maar Gabby had het idee dat ze het ook zo bedoelde. Ze keek Kélian aan en ging bijna onmerkbaar wat dichter tegen hem aan zitten.
[/ul]

[Merel]

[/b] Hij zei het alsof alles volstrekt logisch was. Tja, je zag Kélian toch echt niet lopen met dingen van Dreuzels. "Nou zeg me maar wat ik je dan nog meer moet leren?" Zei hij vervolgens met plagende glimlach. [/ul]

[» Aline.]

[/b] zei ze grijnzend. 'Ik wist niet eens dat er magische Ipods bestonden,' legde ze vervolgens uit. Ze voelde haar maag even samentrekken toen ze de vraag van Kélian hoorde wat hij haar nog meer kon leren. Ze moest nu of nooit de eerste stap zetten, dacht ze bij zichzelf... 'Nou...' mompelde ze een beetje vaag, waarna ze een beetje tegen Kélian aan ging leunen en hoopte dat hij de hint op zou vangen.
[/ul]

[Merel]

[/b] Zei hij glimlachend. En IPods had je niet zo heel veel, dus eigenlijk was het niet zó raar dat ze het niet wist. Maar goed, dat was een klein detail wat Kélian niet nodig vond om te vertellen. Bij het woordje 'Nou..' Trok hij een Wenkbrauw op en keek hij opzij naar haar. Daar kon hij nou niet echt heel veel uit opmaken. Zo geweldig was hij nou ook weer niet dat hij gedachtes kon lezen wat iemand nou eigenlijk wou of wilde leren ofzo. Hij miste de hint totaal maar deed niks tegen het feit dat ze tegen hem aan ging leunen, wat hij wel merkte. [/ul]

[» Aline.]

Gabby liet even een zucht tussen haar lippen door ontsnappen. Sommige jongens... Of Kélian had echt niet door wat haar bedoelingen waren, of hij wilde het gewoonweg niet - Gabby wist niet welke van beiden, maar ze merkte wel dat hij het geen probleem vond toen ze iets meer tegen hem aan ging leunen. Dat was tenminste iets. Ze draaide haar hoofd iets opzij om Kélians gezicht te zien, maar kon niet een bepaalde uitdrukking op zijn gezicht onderscheiden, niet in de laatste plaats omdat het gewoon erg donker was in het dichte woud. 'Daar heb je gelijk in,' antwoordde ze op zijn opmerking. 'Toch is dit een typisch Dreuzel-iets,' zei ze, ging even met een vinger over het beeldscherm van de Ipod en gooide hem daarna terug naar Kélian, in zijn schoot.