|
Post by Merel on Sept 7, 2008 17:48:26 GMT 2
[/b] Vroeg hij en keek haar aan. "Je kunt het gerust aan me vragen hoor. Antwoord krijgen is altijd een tweede probleem." Zei hij tegen haar met een glimlach. Tenzij je het niet wil vragen ofzo.. Was hetgene wat door Kélian zijn hoofd schoot. Hij zetten het even van zich af om zich er later druk over te maken als ze índerdaad geen antwoord gaf. "Tja. Er zijn nou eenmaal dingen die wel op elkaar lijken in de Tovenaars en Dreuzel wereld. Maar ook genoeg verschillen." Zei hij met een glimlach. Het was nou eenmaal wel waar. Er waren veel overeen komsten. Maar ook genoeg verschillen.[/ul]
|
|
|
Post by » Aline. on Sept 7, 2008 17:59:13 GMT 2
Gabby keek lichtelijk verbaasd naar Kélian. Even overweegde ze om gewoon recht voor z'n raap aan hem te vertellen over haar gevoelens, maar dit idee wuifde ze toch maar weer weg. Als hij haar afwees, zou ze hem nooit meer onder ogen durven komen. 'Nou - nee, laat maar,' mompelde ze. 'Je zou het waarschijnlijk toch niet begrijpen,' voegde ze er aan toe, alsof dit enige verhelderende uitleg was. Vanuit haar ooghoeken keek ze naar Kélian, benieuwd naar zijn reactie. Ze wist dat ze toch wel toe zou geven wanneer hij zou doorvragen, maar liever wilde ze dat hij het gewoon raadde zonder dat ze het hem hoefde te vertellen. Toch leek haar dit erg onwaarschijnlijk, gezien zijn reactie - of eigenlijk het ontbreken daaraan - op haar stille hints.
|
|
|
Post by Merel on Sept 8, 2008 18:06:32 GMT 2
Kélian keek verbaast voor zich uit. Had hij dat nou goed gehoord? Hij vroeg het zich echt even af. Sinds wanneer. Zou híj iets niet begrijpen. DAt zou ongeveer echt voor het eerst zijn dan. Meestal wist hij het juist iets té goed, of begreep hij iets té goed. Hij tikte even met zijn toverstok op zijn knie terwijl hij nadacht.. Miste hij soms iets.. Iets waardoor hij het niet helemaal begreep. Misschien..? Hij wist het niet echt zeker.. "Ik begrijp alles. En los van dat. Vragen kun je áltijd.. Een Nee heb je.. Een Ja kun je krijgen." Vervolgde hij met een glimlach, terwijl achter die glimlach, hij diep nadacht.
|
|
|
Post by » Aline. on Sept 8, 2008 18:11:33 GMT 2
Een nee heb je... En ja kun je krijgen? Zoiets zei je niet wanneer je dacht dat een ander je advies zou vragen over een bepaalde kwestie, of iets dergelijks. Gabby grinnikte even, een tikkeltje verlegen, maar daarna zette ze alle onzekerheid opzij - ze draaide haar bovenlichaam naar Kélian toe, leunde wat naar voren en plaatste met gesloten ogen kort haar lippen op de zijne. Ze kuste hem niet lang, want ze wist immers nog niet hoe Kélian over haar dacht. Ze leunde weer iets naar achter, al bleef ze wel naar hem toe gebogen zitten, en keek hem afwachtend aan, een lichte glimlach stond op haar gezicht. De spanning gierde door haar lijf - ze had hem gekust! - al bekroop haar nu ook enige onzekerheid...
|
|
|
Post by Merel on Sept 8, 2008 19:14:34 GMT 2
Kélian had inderdaad niet gedacht dat het een gewone vraag was. Maar dat ze dít zou doen had hij nou óók niet helemaal verwacht. Toen ze hem zoende was zijn eerste ingeving om naar achteren te leunen. Toen zijn achterhoofd erachter kwam dat daar een boom zat, ontspande hij zich. Dit kwam eigenlijk wel goed uit. Hij zoende haar terug. Het was nou niet een van z'n aller beste zoenen.. Hij had wel eens beter gezoent. -niet alleen gezoent- dacht hij nog. Maar het kon er mee door. Was duizend maar beter dan die keer dat hij letterlijk kotsmisselijk was geweest. Toen ze stopte keek hij haar aan met zijn gebruikelijke grijns. "Ik zei toch. Nee heb je. Ja kun je krijgen." Herhaalde hij zichzelf. "Ach zó moeilijk is het niet." Zei hij. Met de wijsvinger van zijn stokvrije-hand ging hij over haar kaaklijn. Langs haar kaaklijn naar haar kin. Hij legde zijn wijsvinger onder haar kin en haar duim erop en trok haar zo voorzichtig naar zicht toe om haar nogmaals te zoenen.
|
|
|
Post by » Aline. on Sept 8, 2008 21:01:40 GMT 2
Gabby's huid tintelde langs haar kaaklijn, waar Kélians vingers haar aangeraakt hadden. Ze had veel reactie's van hem verwacht, maar eigenlijk deze niet - het was toch te mooi om waar te zijn... Toen Kélian haar nogmaals zoende, raakte Gabby voorzichtig met haar hand ook zijn gezicht aan. Langzaam onderbrak ze de zoen en keek Kélian in zijn ogen. Haar mondhoeken krulden zich om in een tevreden glimlach. 'En dit betekent 'ja'?' zei ze, en haar glimlach werd iets breder. Zonder op zijn antwoord te wachten zoende ze hem weer.
|
|
|
Post by Merel on Sept 9, 2008 17:37:39 GMT 2
Kélian kreeg tussendoor even tijd om adem te halen, maar hij kreeg geen tijd om haar antwoord te geven op haar vraag aangezien ze hem alweer zoende. Hij moest glimlachen terwijl hij haar zoen beantwoorde, wat gelukkig nu wel goed samen ging. Nu onderbrak hij de zoen. "Mmm eens denken.. Volgens mij is dat inderdaad een Ja, ja. " hij zei het eerst alsof hij er echt over na moest denken, maar vervolgens zei hij het weer met volle overtuiging. Dit kwam eigenlijk helemaal perfect uit.. Als het spreekwoord, liefde maakt blind dan zou kloppen. Was het helemaal perfect..
|
|
|
Post by » Aline. on Sept 11, 2008 20:19:12 GMT 2
Gabby kon haar geluk niet op en keek Kélian aan met een glimlach van oor tot oor. 'Nou.. dan is het maar goed dat ik de gok gewaagd heb,' zei ze hardop, aangezien ze nog steeds lichtelijk verbaasd was over het gebeurde. Dat Kélian een van de gevreesde Parks was, was ze eigenlijk al helemaal vergeten. Op dit moment was hij voor haar alleen nog maar Kélian, de lieve Kélian, háár Kélian. 'Dit had ik niet echt verwacht toen ik vanmiddag besloot een wandelingetje te gaan maken,' zei ze grinnikend. Al had ze natuurlijk wel gehoopt dat dit ooit zou gebeuren...
|
|
|
Post by Merel on Sept 22, 2008 17:17:39 GMT 2
Kélian schoot in de lach. "Ik mag niet hopen dat je dat had verwacht.. Word je nog zo'n Zwamdrift type.. Sommige dingen moeten gewoon opeens gebeuren.. Denk ik." Zei Kélian alsof hij er veel van wist. Hij glimlachte en sloeg een arm om haar heen om haar zo naar zich toe te schuiven. Even dacht hij na. "Nooit geschoten is altijd mis.. En eigenlijk mis ik liever niet.." Zei hij. Een ding, dat was echt waar. Als hij miste dan vond hij dat echt vreselijk..
|
|
|
Post by » Aline. on Sept 22, 2008 17:33:40 GMT 2
Gabby lachte vrolijk met Kélian mee en kroop tegen hem aan toen hij haar lichtjes naar zich toe trok. In de bescherming van zijn arm voelde ze zich ineens zielsgelukkig. Een tevreden glimlach stond op haar gezicht. 'Nou, ik mag hopen dat ik niet een tweede Zwamdrift wordt,' zei ze met een brede glimlach op haar gezicht. 'Zal ook wel niet gebeuren, als je ziet hoe goed ik altijd in dat vak ben,' voegde ze er aan toe, en grinnikte even bij de herinnering aan die mislukking toen ze de toekomst moest lezen in een prutje koffiedrap.
|
|