|
|
Post by ruka on Jul 1, 2008 23:18:09 GMT 2
"Streepje!" schreeuwde Uruha hard door de uilenvleugel heen. Hij had een muis, en die was voor de zoveelste keer weg, en dan weer in de uilen vleugel. Hij zuchtte en bukte en keek over de grond heen. "Waar ben je nu altijd weg!" schreeuwde hij bijna in zichzelf. HIj praatte vaak in zichzelf als hij iets niet kon vinden of als er niemand bij was. Hij moest toch met iemand praten?
Nog een zucht streelde zijn lippen en hij keek naar de uilen, hij hoopte alleen dat hij niet al gevangen was. Dan was hij op zoek naar een dode muis. Hij sloeg zichzelf voor zijn hoofd, had hij hem toch maar een tuigje om gedaan.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Jul 2, 2008 21:38:36 GMT 2
Macy liep dromend van de leerlingenkamer van Huffelpuf naar de Uilenvleugel. Ze had een dubbel gevoel in haar maag. In haar hand hield ze een brief voor Sin. Juist de persoon uit haar familie die dichtbij was was nu ook weer weg. Waarom moest hij zonodig zo abrupt vertrekken? In haar gedachten verzonken merkte pas laat op dat ze al voor de deur van de Uilenvleugel stond. Ze ving een paar woorden op.
Met een verbaasde uitdrukking op haar gezicht keek ze rond en merkte de jongen op. Hij zocht duidelijk iets. 'Zoek je soms iets?' vroeg Macy op een vriendelijke toon. Ondertussen wenkte ze een schooluil die haar brief bij Sin zou brengen. Alleen bij het denken aan zijn naam bracht al verschillende emoties mee.
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 2, 2008 22:11:26 GMT 2
Uruha stond geschrokken op en ging met zijn handen over zijn zwarte kleding die een beetje vies waren. Hij knikte even en beet op zijn onderlip. "Ik ben mijn muis kwijt" mompelde hij alleen maar en keek weer met zijn ogen om zich heen. "Hij is weggelopen" zei hij er twijfelig achteraan. Hij keek even naar zijn lange zwarte leren jas en toen naar zijn broek die wijd uit liep. Hij zag er op dit moment geen viezigheid op en daar was hij blij mee.
Hij keek naar zijn handen en klapte een beetje in zijn handen zodat het stof eraf zou gaan. "Het was natuurlijk een best stom gezicht dat ik zo op de grond lag" zei hij er toen met een lach achteraan.
|
|
