Soccer. {open}

[Madjic]

Een drietal, allemaal opgevoed in de wereld zonder magie, en eentje die wel rende over het verlaten zwerkbalveld. Ze gebruikte het niet voor zwerkbal, vooral omdat ze geen van allen wiste hoe het moest.
June, Ty, Stevie en William rende achter de bal aan. William was meer van het basketbal maar genoot er wel van. Hij had dan ook de bal en rende er mee naar het doel gemaakt van hun spullen.
"Mooi niet." Schreeuwde Stevie lachent en viste zo de voetbal weg. Ze werd verbaast na gestaard door William. "Stevie, je zit bij mij in het team hoor!" Riep hij boos, maar zag dat Stevie niet luisterde.
Ty en June stonden naast elkaar vlak bij William en keken toe hoe Stevie onbesuist naar haar eigen goal rende en de bal erin schopte. Ze stopte en keek even grijnzend om. "Ja dan moet je het maar sneller doen, hone." Zei ze grijnzend en rende naar de bal toe.
"Ze moet wel de meest fanatieke voetballer hier op school zijn." Lachtte June. Ze was niet echt een voetballer, maar had het vaak gedaan met de kinderen uit de buurt en haar broer. Toch lag haar hart meer bij tennisballen en die wegslaan.
William schudde haar hoofd. "Waarschiojnlijk wilt ze gewoon haar energie kwijt... al heeft ze er wel een verschrikkelijk moment voor uitgekozen."
"Hey deden we dit niet juist omdat ze energie kwijt moest?" Lachte Ty vrolijk.

[Green]

Dartelend als een opgewekt konijntje, betrad Reena het veld. Haar armen gespreid, haar haren wapperend in de wind, rende ze vervolgens ver het veld op, om een aantal salto's en handtsanden te maken. Ze strekte haar armen naar de zon, sloot haar ogen, terwijl de warme stralen haar knappe gezichtje streelden en haar haren nog blodner maakte dan ze al waren. Toen ze haar ogen opende, grijnsde ze breed naar de twee jongens die aan kwamen lopen, nam haar normale, stoere/nonchalante pose weer in en wachtte geduldig op hen.

Draconic kon het warme gevoel niet odnerdrukken als hij zijn nichtje zag. Het was bijna onwerkelijk dat iemand zo lief was. kyra kon leif en schattig doen ,maar ze was het gewoon niet. Reena leek de onschuld zelve en het vertederde hem. Ze was maar drie jaar jonger dan hij, maar leeftijd was bij Reena nogal vergankelijk. Ze kon twaalf lijken, en het volgende moment twintig. Het hing af van haar bui, en of ze wel of niet sprak. Het bleef de jongen verbazen, hoe intelligent dat meisje was. Kalm, met zijn handen in zijn zakken, stapte hij het veld op. Vlak achter hem, volgde Cameron. Hij had een stuk perkament in zijn handen en een veer. Hij was wanhopig bezig om iets romantisch te verzinnen voor Rose, maar weigerde om hulp te vragen aan de kleine schrijfster die op hem wachtte.

Zijn blik viel vrij snel op Ty, zodra hij eenmaal een arm om zijn nichtje ahd heen geslagen en barstte in lachen uit.
'Dat! Hij!' wees hij, met een brede grijns. reena draaide zich verbaasd om, en zag Ty. Daarna viel haar blik op de anderen. Ze glimalchte en zwaaide opgewekt naar hen.
'Hey! Sorry als we storen! Kunnen we het veld delen? Of misschien samen spalen?' Ze bedoelde spelen op de manier van sporten, maar opeens was ze weer een schttig klein meisje.
Dat moment deed Draconic twijfelen of hij het wel moest vertellen wat hij wilde,m aar Cameron maakte de keuze voor hem.
'Kyra en hij hebben meerdere malen het bed gedeeld, zonder het bed te delen.' Hij sprak de woorden zonder op te kijken en mompelde vervolgens woorden die net-niet rijmden. Een frons ontsierde zijn voorhoofd en hij vloekte zacht.
Reena draaide zich verbaasd om.
'Ze hebben sex gehad?' vroeg ze, opeens weer het meisje van vijftien. 'Vreemd, hij lijkt me nou neit echt haar tiepe. Al hoewel, Kyra is niet erg kieskeurig, of wel?'
Ze was geen fan van haar nichtje. Ze glimalchte nogmaals naar Ty.
'Sorry dat ze nu een ander heeft. Maar gelukkig betekende het vast niks, of wel?' Ze wist niet beter.

[Madjic]

Stevie wilde de bal terug schoppen, maar net voor ze hem raakte zag ze de andere en schopte ze hem net iets te ver en belande hij vlak bij hen. "Oeps, sorry!" Riep ze en wreef even over haar achterhoofd. "Zouden jullie h'm terug willen schoppen... een van jullie tenminste." Ze was niet bepaalt verwondert. Ze kende Ty's 'behoeftes' maar al te goed en liet zich daarom ook niet verbaaste.

Ty zelf trok echter een wenkbrauw op en sloeg zijn armen over elkaar. "Aha en wat heeft dat met jullie te maken? I do as I please." Zei hij geirriteerd omdat Draconic het zo grappig vond. "En het maakt mij allemaal niet zoveel uit." Voegte hij eraan toe. Niet helemaal waar en niet helemaal gelogen. Ergens miste hij Kyra maar aan de andere kant hield hij niet aan het gebonden zijn als andere. Hij had niet als Stevie echte bindingsangst, maar een echte fan was hij niet.
"Maar speel maar mee als jullie willen. We moeten toch een manier vinden om Stevies energie peil een beetje op aarde te krijgen." Hij gebaarde naar Stevie die terug kwam rennen. Hijw ilde nog vertellen dat ze zojuist in haar eigen doel had gescored, maar hield het in. Het intereseerde hen toch niets.

June sloeg eveneens haar armen over elkaar en keek behoorlijk vuil naar het groepje. Het meisje kende ze niet, van Draconic had ze alleen maar slechte verhalen gwehoort van Carmen en Zed. En Cameron, ja die had de vorige keer geluk gehad.
Ze keek wat geschrokken naar ty toen hij zei dat ze mee mochten doen als ze wilde. "Hm ik weet niet of ik dan nog wel zin heb hoor. Ik vind een groepje van vier wel goed genoeg."
Ty keke naar haar en haalde haar schouders op. "Sorry princess, king Ty is the boss and your voice doesn't counts yet." Zei hij en maakte een wuivend gebaar met zijn hand alsof hij het protest uitzwaaide.
William, ook geen fan van Cameron, legte zijn hand op June schouder. Zie het een manier om hem in te maken. Mocht hij zijn handen vuilen willen maken aan een potje." Hij keek naar de andere.
June keek naar beide jongens en zuchtte. "he bah. Jullie luisteren echt nooit naar wat ik zeg he." Mompelde ze boos. "Maar goed, denk niet dat de gossipgirl meedoet." Ze zei het op een wat gedempte toon.

((Muhahahaha Cameron heeft van June zojuist de titel gossipgirl gekregen XD))

[Green]

Draconic grinnikte oim Ty en schudde zijn hoofd.
'nee, tuurlijk maakt het je niet uit. Waarom zou het?' Een valse blik in zijn ogen toonde het sarcasme, mocht dat uit zijn worden niet duidelijk gelijk geweest zijn. 'Alleen maar dat je als een hondje achter haar aan liep. Volgens mij lig je straks huilend op bed, zodra je denkt aan haar, die inmiddels alweer echt iemand heeft. Jezelf voor gek verklarend, dat je haar ooit hebt geloofd.'
Hij lachte opnieuw hardop en sleog zijn armen over elkaar, meesmuilend naar de jongen kijkend.

Reena slaakte een diepe zucht en prikte Draconic in zijn zij, al kon die daar tegen.
'Niet zo gemeen, Drake,' zei ze, op haar leive meisjes manier,' het is neit grappig om iemand te pesten die gebruikt is. Ik vind het vreselijk dat Kyra zo bezig is geweest. Misschien dat Tim haar veranderd.' Zew mocht Kyra niet, maar Tim wel. Haar blik gleed over de bal en met een brede grijns gaf ze er een schop tegen, zodat die ongeveer een meter naast Stevie schoot. Ze bloosde licht.
'Sorry, eerste keer!'
Haar blik gleed over June en William en een vragende uitdrukking verscheen op haar gezicht.
'Ik ben geen Gosipgirl,' zei ze, aangezien zij het enige meisje was.

De twee jongens hadden hun eigen manier om te reageren op June en William.
'Ik wel iets beters te doen dan me te verlagen tot dreuzelsporten,' antwoordde cameron kalm, opnieuw zonder op te kijken. Hij schreef iets op het perkament en streepte het opnieuw door.
'Wij gaan ons daar niet toe verlagen, of wel?' grijnsde draconic breed, zich richtend op zijn vriend, die echter nog steeds neit opkeek.
'Wat rijmt er op mooi haar?' vroeg Cameron, geen reactie gevend op Draconics opmerking.
'Onuitstaanbaar,' antwoorde die pissig omdat hij genegeerd was. Hij draaide zijn hoofd richting Reena, die opgewekt naar de bal keek.
'Volbloed tovernaars en heksen doen dara niet aan,' zei hij berispend. Het meisje keek naar hem op, met een grijns van oor tot oor, zwaaide naar hem en rende vervolgens op Stevie af.
'Ik doe graag mee,' zei ze, 'maar ik vrees dat je het me wel eerst moet leren.'

[Madjic]

Ty gromde zacht. "Doe normaal man. Dat jij niet zonder je liefje kan betekent niet dat ik ga janken zodra er iets voorbij is. Wat zou het mij kunnen schelen wat ze doet en niet doet. En trouwens ik was toen niet de enige voor haar en dat zou ik ook nooit zijn geweest." Hij rolde verveelt met zijn ogen. "Maar ja, ergens mis ik haar wel. Maar dat is dan ook wel ergens heel ver in de verte."
Hij kende de jongen niet waar ze nu mee had en dat hoefte hij ook niet. Zolang hij haar maar liet zoals ze was dan was hij tevreden. Kyra was zo'n meisje die je niet behoorde te veranderen. Ze was zoals ze was.

Stevie lachte en zette haar voet op de bal. "Nou een mooie eerste keer dan." Maar haar aandacht werd afgeleid naar de jongens. "Jemig wat zijn jullie een stelletje aanstellers. Ik ben van deze groep de enige nietvolbloed en zie je hun moeilijk doen? Neem een voorbeeld aan haar en ontspan een beejte, anders word je straks nog een stijve hark als die mensjes op het ministerie. En daar zijjn jullie beide te jong voor heren." Ze zette haar handen in haar zij en keek hen met opgetrokken wenkbrauw aan.
Ze vond dat volbloed, halfbloed maar een onzettend nutteloos discussie punt. Wat maakte het nou weer uit? Het gaat erom wie je zelf bent, niet wie je voorouders zijn.
Stevie zette haar voet naast de bal en gaf hem een nonchalant tikje zodat hij naar June rolde.

"Jij bent het ook niet. Maar hij wel." Zei June naar Cameron gebarent. "Het leek me wel een passende bijnaam aangezien hij zo goed is om zijn roddels aan mensen te verkopen.
Ow en ik zie het niet verlagen tot meer omdat jullie bang zijn voor wat jullie niet kennen. Jullie weten niet wat het is en spelen het daarom niet. Omdat jullie misschien een keer ergens niet de beste in zijn. Maar ja, dat moet je zelf weten. Ik ben allang blij dat ik niet met van die laaghartige kwallen hoef te spelen."
Ze nam de bal in ontvangst en negeerde de mannelijke zwads voor de rest. Ze glimlachte echter vrolijk naar Reena. "Sorry daarvoor. Slecht verleden zeg maar." Ze passte de bal naar het meisje toe.

[Green]

draconic wilde op June reageren, maar op dat moment keek cameron op, voor het eerst. Hij glimalchte minachtend.
'Wat Shadows in je ziet... je gedraagt je als een klein kind. misschien is hij wel peodfiel. Dat wist ik nog niet. Nee meisje, als je volbloed bent, dan verspil je je tijd neit aan dreuzelsproten. WaaroM. Omdat we er te goed voor zijn. Ik zou me dood schamen als ik er goed in was! Stel je voor dat ik thuis zo komen met een beker voor die sport. Pa ma, meot je zien, ik heb een beker gewonnen met een dreuzelsport! Ze zouden me opsluiten na uren lang martelen.'
Hij snoof en grinnitke vervolgens.
'Onweerstaanbaar,' mompelde hij, terwijl hij verder schreef.

Draconic lachte goedkeurend om zijn vriend en knikte opnieuw.
'Je hebt helemaal gelijk. Stel je toch voor... nee, wees hjij er maar goed in, wees maar trots. Ik ben blij dat ik een geweldige zoeker ben, in een spel dat wel de moeite waard is. In elk geval, ik heb ook geen behoefte om met jullie mee te doen. Grifjes en ander uitschot... nee dank je. Dat is voor mensen als jullie' -hij zei eht met een neerbuigend handgebaartje -' en Reena.' Dat laatste emt een glimlach. 'Die komt gewoon overal mee weg./ Als zij ooit kampieon in deze waardeloze sport wordt, kom ik miscshien zelfs nog kijken. Maar voor de rest, allemaal waardeloos.'
Hij glimlachte uitdagend naar June en vervolgens naar Ty.
'Zeg maar wat je wil. Waarom zou ik je geloven? En ja, als ik mijn verloofde kwijt raak, ga ik dood. dat krijg je, als je in staat bent om echt van iemand te houden die ook van jou houdt, in plaats van te houden van iemand die je alleen maar gebruikt.'
Hij kon het niet helpen om te alchen en voelde zicht trots toen zelfs Cameron een lachtsuip kreeg. Die jongen laten lachen was zeldzaam.

Reena lachte opgetogen naar Stevie.
'Dank je! Misschien dat er dan toch nog iets terecht komt emt mij en sporten. Ik was zo slecht in zwerkbal... Misschien is.. voetbal heet dit toch?'
Ze was zelf ook een volbloed, maar lang niet zo bevooroordeeld als de rest. Ze herrinnerde zich haar vrienden pas, toen Stevie tegen ze sprak. Ze draaide zich om, zuchtte en schudde haar hoofd, om zich vervolgens weer tot het meisje te wenden.
'Laat ze maar. Het komt door hun ouders. Als je opgevoed wordt in dergelijk milleu, dan raak je je individuele waarden kwijt. Nou, ga je het me leren?' Ze had neit in de gaten hoe ze sprak. Dat was gewoon hoe ze was.

[Madjic]

Ty schoot in de lach. "Ow toe Draconic. Je weet wel beter dan dit! Ik heb nog tijd genoeg om verliefd te worden op een of ander meisje. Maar in de tussen tijd geniet ik liever van mijn jeugd en mij vrijheid. Dus geniet alsjeblieft van het feit dat je bijna een getrouwde man bent, maar laat mij doen wat ik wil. Daar worden we beide gelukkiger van."

June baalde woedent haar vuisten. "Ik ben een volbloed tovenaar. Maar ik word niet verblind door dwaze trots en arrogantie. Misschien is dat wat Devon in me ziet! Ik heb een eigen mening en niet de mening die mijn ouders me opleggen. Dus noem maar zielig wie of wat je wilt en vergroot mijn medelijden voor jullie. Want jullie zijn een zielig bij elkaar geraap groepje van de mensheid die iets beters moet vinden dan enkel zichzelf zo goed vinden." Al het zeldzaam was om Cameron te laten lachen, was het net zo zeldzaam om June minachtend te horen. Maar ditmaal verdiende die twee het.

"He toe, dat is onbeleeft." De rustige stem van Zed klonk van een eindje achter Cameron en Draconic. "Dat is veel te onbeleeft voor een eerlijk meisje als jij." Hij liep naar voren toen Mack, die voor de verandering Draconic totaal negeerde en vrolijk naar de bal rende, hij duwde de bal met zijn snuit weg en rende er toen weer achteraan.
Zed liep met zijn handen in zijn zakken langs de andere twee zwads, maar besteedde geen aandacht aan hen.

De reactie van de andere was gemengt. William keek alleen maar boos en gromde zacht, June glimlachte licht en Stevie lachte hard. "Zed wat doe jij nou weer hier?" Riep ze, maar toen de jongen haar een vluchtige knipoog schonk wende ze zich tot Reena. "Het zou me een eer zijn om het je te leren. Als is Mack daar een profvoetballer. Heb alles van hem geleert." Zei ze vrolijk naar de hond gebarend, die de bal serieus als een voetballer ondercontrole had.

[Green]

'Onbedaarlijk klopt mijn hart,
het is gevuld met smart,
want het meisje dat ik he voor mij zie,
verstoord mijn moment van innerlijke poezie,' dichtte Cameron, zonder verder nog aandacht te besteden aan June, of Zed. Hij mocht Zed wel, maar niet op dit moment. Pas toen hij WIlliam hoorde, keek hij op, met een geniepeig lachje.
'kijk, dit wordt interssant. Hey, die SZed,' zei hij, met die blik die alle Zwads van hem kende. de blik was gevaarlijk. Het beketende dat hij iets van hen afwist dat tegen ze gebruikt zou kunnen worden. Hij kon eht niet helpen om te glimaclhen, terwijl hij het perkament veilig in zijn mantel opborg en zijn armen over elkaar sloeg.

Draconic lachte met Ty mee.
'Jij verleifd op een meisje, ja inderdaad. Ik geloof graag dat je dat kan, maar verleifd worden op ene meisje dat jou als meer ziet dan een speeltje,. nee helaas. Jah, ik bindt mij, veel te vroeg, maar ik weet dat eht goed zit. Daar gaat eht niet om. denk jij werkelijk, dat als jij ene meisje ten huweljik zou vragen, de komende tien jaar, dat ze ja zal zeggen? Misschien dat je jezelf dat ehbt aangepraat, maar mij niet!'
Hij lachte nog steeds toen hij naar June keek en zijn wenkbrauwen optrok.
'Dan ben je een schande. Maar ja, Shadows is dan ook geen volbloed. Zijn meoder is een kind van dreuzel ouders en zijn vader is maar een half bloedje. Nietwaar?'
Hij draaide zich om naar Cameron, die knikte, zonder zijn blik van Zed af te wenden.
Draconic grijsnde tevreden naar June.
'Soort zoekt soort?' Vroeg hij, met diezelfde minachtende blik. Een onprettige glimalch sierde zijn lippen.

Reena groeide van trots toen Stevie dat zei. Ze rekte zich uit en begon hgeen en weer te hupsen, om zichzelf warm te maken. Toen de hond op haar en de bal afschoot.
'Mack!' lachte Reena en knielde voor de hond neer.
'Kom dan jochie, kom dan!' Ze bewoog haar ahdn over de grond, zoals ze hem altijd lokte.
Toen pas keek ze op naar Zed en lachte.
'Jij ook hallo hoor. Wat een begroeting. Meneer ziet me amanden niet en ik krijg neit eens aan hallo?'
Ze trok een pruillip, maar har ogen twinkelde speels.

[Madjic]

Zed keek, toen hij tweetal al voorbij was, om naar Cameron en trok een wenkbrauw op. "Wel ja joh. Ik zie erg graag dagt Heart jullie volledig voor paal zet. Aangezien ze gelijk heeft dat jullie je aanstellen." Zijn stem klonk emotieloos en hij liep toen weer verder. Er waren hier twee mensen die een ontzettend ehekel aan hem jhadden, maar dat maakte hem niets uit.
Toen hij Reena zat glimlachte hij echt wel. "Ow het spijt, schoonheid, vergeef het me." Hij stopte en maakte een buiging. "Een begroeting vanuit het nederige volk dat uit uw hand eet en om uw smacht." Hij kwam weer omhoog en lachte. "Is het zo een begroeting die voldoet aan uw meetstaven?" Aan de ene kant genoot hij ervan om Reena zo in een act te behandelen en aan de andere kant wlde hij wel weten hoe Draconic reageerde op de manier hoe hij tegen zijn nichtje deed.
Mack keek om naar Reena en manufreerde de bal terug naar haaar. Toen duwde hij de bal opzij naar Stevie en rende blaffend en kwispelen naar Reena toe. Hij plantte zijn voorpotenm tegen haar schouders en hij probeerde haar gezicht te likken.

"Ooit op een dag mijn beste, dan zal er een vrouw zijn naar wie mijn hart smacht, op wie ik mijn hele leven al wacht. De vrouw die mijn verlangens weet te onderdrukken. En die mij niet bij andere vrouwen hoeft weg te rukken." Ty lachte, aangestoken door Camerons gerijm. "Dus denk wat u wilt,maar ooit op een dag zal het wel komen... ooit."

June schudde haar hoofd. "Jij bent een schande Draconic. Want jij verbergt jezelf achter de reputatie van je ouders en je status van volbloed, zodat je je geen zorgen hoeft te maken over dingen die belangrijker dan dat. Je bent een lafaard, een angsthaas! Je hebt niets anders dan andere mensen te vernederen en beledigen. Je bent geen koning. Maar een jongen net als alle andere op deze school. Het enige verschil met een aantal van hen is dat jij dat niet in de gaten hebt." Ze voelde zich aangesterkt door de aanwezigheid van Zed.

[Green]

'Misschien moet je me eerst beter leren kennen voor je dit soort onzin uitkraamd,' grijnsde draconic vals,' want ik vrees dat je het mis hebt. Ik hoef me niet te verbergen achter mijn families reputatie, aangezien ik ze in alles overtref. talent, moed, cijfers, aanhang en ik heb wel degelijk mijn eigen mening. Anders was ik wel een dooddoern geweest, neit waar?'
Hij was er een geweest, maar er mee opgehouden, toen zijn zusje was vermoord. Er waren maar een paar van zijn diersbaarsten die dat wisten. Hij glimalchte, op zijn beurt gesterkt door Camerons aanwezigheid. Hij was niet odner de indruk van June en enkel geirriteerd door Zed, die hij nu pas opmertke.
'Ik geloof niet dat ik jou om je mening had gevraagd. Zou je alsjeblieft je waardeloze mond willen houden? Je bent al een even erge bloedverrader als BrokenHeart hier. Daarbij, jij denkt helemala net voor jezelf. Jij laat je hond voor je denken. En dan noem je mij zielig? Ik heb mijn eigen waarden en normen, ik respecteer de jouwe, je kan tenminste de mijne accepteren.'
Daarbij keek hij ook naar June, met een walgelijk gemaakte grijns.
'Of hoor je mij zeggen dat wat jij doet mij ook maar iets aangaat? Hou dan alsjebleift ook op tegenover mij. Ik zeg wat ik vind en denk, dat is mijn zak, niet de jouwe.'

Cameron slaakte een diepe zucht, maar moest nog wel licht grinniken om ty.
'Je dicht al even waardeloos als Draconic, maar de gedachte is mooi. Ik geloof wel dat je iemand vind hoor, Ty. Tenslotte, ik ken je beter dan je zou willen dat iemand je kent. Als je mij zou willen excuseren...'
Hij was neit van plan om deze prachtige kans te laten schieten. Hij sloeg van achteren een arm om Zed heen en trok hem met veel kracht terug, draaide hem om richting |William, en keek vervolgens grijnzedn van de een nar de ander.
'William en ik hebben laatst nog ene gepsrek over je gehad. Is het neit zo, William? Of ben je ons gesprek alweer vergeten?' Zijn blik was vol puur venijn. Hij werd vaak niet opgemerkt, maar wel opgemerkt worden en genegeerd te worden, dat pikte hij niet. Zelfs niet van Zed.

Reena lachte om Zed, om vervolgens vuurrood te worden.
'Doe neit zo flauw,' zei ze, terwijl ze haar hoofd afwendde, met een leif en verlegen glimalchje. Gewoon hallo was goeg genoeg geweest hoor.' Ze keek weer naar hem op, met leive blosjes op haar wangen, haar blonde haren voor haar gezicht en een speelse twinkeling in haar grote blauwe ogen.
Nog voordat cameron hem bij haar wegtrok, werd ze al getackeld door de hond. Lachend probeerde ze de natte tong te ontwijkend.
'mack, gek beest dat je bent! Ja ik hou ook van jou, maar ik ben al in bad geweest!'