|
|
Post by Krista - on Aug 3, 2008 14:19:31 GMT 2
"Welke volle laag" snoof Bridget geïrriteerd terwijl ze Myron uitdagend aankeek en haar toverstok uit haar broekzak vistte. Haar achterzak. Haar oom had hier nog een tirade over geleverd aangezien het 'gevaarlijk' was om daar je toverstok te bewaren, mocht je je kont nog perongeluk laten ontploffen, maar Bridget deed het al jaren en er was nog niks fout gegaan met haar achterwerk. Vandaar.
Woest richtte ze de toverstok nu op Myrons neus en knikte toen ze de woorden van Josh hoorde. "Inderdaad, goed gezegd" snoof ze dan.
Kaitlin strekte inmiddels haar arm langzaam uit en richtte de toverstok op de twee ravenklauwers. Ze koos geen doelwit, als het zover kon komen dat het op een duel af kwam, dan zou ze wel een van de twee als slachtoffer kiezen. Maar nu vond ze dat dat nog niet nodig was. "We tellen tot drie" lispelde ze zacht met een brede, onuitstaanbare grijns op haar bleke gezicht "1... 2.."
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Aug 4, 2008 18:46:10 GMT 2
Josh glimlachde. Ondanks de situatie betrapte hij zichzelf erop dat hij langer naar Bridget keek dan nodig was. Intussen had ook hij zijn toverstok in zijn hand en stak deze wat naar voren, klaar om een verdedegingsspreuk te produceren. Maar bij het horen tellen van Kaitlin richtte hij zijn blik op haar. 'Jij telt helemaal niet meer. Silencio!' Het eerste mompelde hij maar de spreuk sprak hij veel duidelijker uit en stiekem hoopte hij heel erg dat de spreuk wel zijn doel had getroffen.
'Wacht maar, dan is de verrassing leuker.' grijnsde Myron geheimzinnig. De boze blik van Bridget en haar stok deden hem vrij weinig, ,ongeintereseerd keek hij haar aan. Zijn eigen stok wees hij nu op haar en grijnsde vals. 'Je hebt een veelste grote mond voor zo'n meisje.' Hij was nog niet uitgesproken of zag wat Josh had gedaan. Of in ieder geval geprobeerd had. Even uit zijn concentratie keek hij Kaitlin aan, checkend of de spreuk gewerkt had.
|
|
|
|
Post by Krista - on Aug 11, 2008 11:57:13 GMT 2
Bridget grinnikte tevreden toen Josh Kaitlin vervloekte en wierp een zijwaardse blik op hem, en glimlachtte even. Dat was best bijzonder, zeker voor zo'n situatie met zwadderaars, en dan met Kaitlin en Myron, de twee waar ze de meest grondige hekel aan had. Je zou zeggen dat ze dan niet zou lachen. Maar blijkbaar deed ze dat nog wel met Josh in de buurt. Ze snoof even toen ze Myron hoorde en versmalde haar ogen. "En jij bent een veels te grote eikel, zelfs voor een zwadderaar" kaatste ze dan geïrriteerd terug.
Kaitlin begon geluidloos te schreeuwen en te vloeken, en staarde Josh woedend aan. Ze pakte haar toverstok en richtte die op haar keel, en mompelde de tegenvervloeking. Ze schraapte haar keel, en had haar stem weer terug, alhoewel ze nog wel een beetje stil was. "Daar zul je spijt van krijgen" siste ze en richtte nu haar toverstok op Josh. Bridget was niet meer interessant.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Aug 14, 2008 18:33:13 GMT 2
Josh was even vergeten wat er zou gebeuren nadat zijn spreuk uitgewerkt was of Kaitlin de vervloeking zou opheffen. Het maakte hem echt niet uit wat ze van hem vonden maar voelde hier toch wel iets opkomen, iets wat net even iets erger was als bijvoorbeeld een simpel oefenduel in de klas of iets dergelijks. Zijn blik schoot even opzij maar wist dat Bee zich wel zou redden, zeker tegen die Myron. Hij zei niks, afwachten waar Kaitlin mee zou komen, hopend op tijd om een verdedegingsspreuk te verzinnen.
'Wie niet horen wilt, moet maar voelen dan, nietwaar?' Myron keek even met een valse grijns naar Bridget, zette een paar passen opzij zodat hij nu schuin tegenover haar stond. Een moment stond hij doodstil en keek alleen maar. In een plotselinge beweging zwaaide hij met zijn toverstok, wijzend op Bridget, terwijl hij de spreuk 'Aquamenti' op haar afvuurde. Het praatuurtje was voorbij.
|
|
|
|
Post by Krista - on Aug 15, 2008 18:06:25 GMT 2
Bridget slaakte een gilt terwijl ze bukte om te voorkomen dat ze kleddernat zou worden. Dat was iets waar ze nooit zin in had, vandaag niet, en nu dus ook niet. Als ze nat wou worden, had ze op zijn minst een bikini aan. Ze slaakte een zucht omdat ze toch redelijk blij was dat ze niet nat was geworden, en richtte nu haar stok op Myron en glimlachtte even naar hem, voordat ze ” Furniculus: riep. Ze wachtte op het effect van de spreuk. Als ze geen fouten zou hebben gemaakt zou Myron binnen de kortste keren onder de zweren zitten.
Voor Kaitlin waren de eerste spreuken een teken om nu ook Josh te gaan belagen. Ze stak haar stok elegant uit en zwaaide er een klein rondje bij, terwijl ze ”Locomoter Mortis” mompelde. Simpel, maar effectief. De spreuk stamde af uit haar tweede jaar, de beentje plak vloek. Maar het was wel vrij makkelijk te ontwijken.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Aug 18, 2008 16:19:59 GMT 2
Myron baalde ervan dat Bridget zo makkelijk ontkwam aan zijn waterstraal. Die glimlach naar hem kon hij niet uitstaan en zorgde er eigenlijk alleen maar voor dat hij er meer zin in kreeg haar aan te vallen. Hij vond persoonlijk Ravenklauwers over het algemeen nog de minst erge, maar dit had niet met afdelingen te maken, nee. Ze konden elkaar gewoonweg níet uitstaan. Punt. Hij had Bridget niet verstaan maar merkte ineens dat zijn armen onder de zweren kwamen te zitten en ook op zijn benen begon hij zweren te voelen. Waar hij eerst nog een flauwe grijsn op zijn gezicht had keek hij nu Bridget aan, met een blik van -dat-zet-ik-je-betaald-. 'Petrificus totalus' sprak hij zacht uit, met zijn toverstok op Bridget wijzend. De uitwerking van zijn spreuk afwachtend begon hij over zijn arm te krabben vanwege de jeukende zweren.
Locomoter Mortis was eigenlijk wel een van de laatste spreuken die Josh verwacht had en zijn benen plakte dan ook aan elkaar, waardoor hij op de grond viel. Hij zat nu, met zijn benen tegen elkaar aan geplakt en probeerde recht op te zitten, Kaitlin in ieder geval aankijken. Als hij haar even kon bezighouden met iets, dan had hij tijd om die simpele bezwering op te heffen. 'Rictusempra.' mompelde hij terwijl hij een soort achtje maakte met zijn toverstok en richtte op het Zwadderaarmeisje voor hem. Als het goed was, zou ze nu gekieteld worden.
|
|
|
|
Post by Krista - on Aug 26, 2008 14:42:02 GMT 2
zelfvoldaan keek ze voor zich uit toen ze zag dat op de armen van Myron, die eerst nog smetteloos waren geweest, zich nu zweren aan het ontwikkelen waren. "Dat ziet er smerig uit he?" zei ze met een soort van kinderlijk enthousiasme terwijl ze de neiging kreeg naar voren te lopen en zich over Myron heen te buigen om het effect van haar spreuk te bekijken.
Dat had ze beter niet kunnen doen. Ze was totaal vergeten dat Myron nog steeds in staat was een vloek over haar uit te spreken, en was stomverbaasd toen ze opeens haar armen en benen niet meer kon bewegen en als een plank achterover viel.
Ze kon nog wel zien wat er gebeurde, maar zich bewegen kon ze niet meer. Ze vloekte in zichzelf en hoopte dat Josh de tegenspreuk nog wist.
De spreuk trof Kaitlin nu ook, en ze gilde vele verwensingen naar Josh terwijl ze in elkaar zakte en gilde door het gekietelde gevoel. Zelf had ze niet door wat er bij Myron en Bridget gebeurde, maar dat kon haar niet zo veel schelen. Ze moest op blijven staan. "H- levicorpus" hikte ze van het lachen alhoewel ze niet vrolijk was.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Sept 2, 2008 8:25:09 GMT 2
Myron lag nog steeds op de grond en begon steeds harder met zijn vingers over zijn beide armen te krabben. De jeuk maakte hem nog net niet zo gek dat hij ging spartelen op de grond maar Bridget was in ieder geval even uitgeteld, tenminste als Kaitlin die Josh bezig kon houden. 'Balsemio.' mompelde hij terwijl hij met zijn toverstok op zijn arm wees. Hij wist niet of het werkte maar het was de enige spreuk die in hem opkwam. Sommige zweren verdwenen maar de jeuk werd er niet minder om. 'En, hoe valt dat nou, versteend?' grijnsde hij naar Bridget voordat hij weer verder ging met krabben.
Dit was definitief niet grappig. Hij schoot ondersteboven de lucht in terwijl zijn benen nog steeds aan elkaar geplakt waren. Josh zuchtte diep en zag vanuit zijn op zijn kop positie Bridget op de grond liggen. Hij voelde zich zo machteloos en merkte nu pas dat Bridget niet gewoon lag maar niet kon bewegen door een spreuk. Zijn eigen tegenspreuk schoot wel te binnen. 'Liberacorpus!' Met een klap viel hij op de grond, wreef over zijn arm en rende toen richting Bridget. Hij hoopte dat Kaitlin nog gekieteld werd door zijn eerdere spreuk en keek wanhopig naar Bee. 'Waarom weet je tegenspreuken niet wanneer je ze nodig hebt!' verweet hij zichzelf terwijl hij in zijn geheugen begon te graven.
|
|
