Running on a saturday morning. (using Sasha/open)

[Ridje]

Zacht kwamen haar voeten neer op de koude vloer in de meiden slaapzaal in de toren van Griffoendor. Ze keek even rond naar de anderen bedden en grijnsde dan waarna ze in haar jogginbroek schoot en een shirtje aan trok. Ze pakte haar schoenen die naast haar bed stonden en sloop dan de trap af naar de leerlingenkamer waar ze op een stoel neer zakte en haar schoenen aan trok. Ze deed haar toverstok in haar broekzak en wandelde dan rustig de leerlingenkamer uit.

Als een kat sloop ze de trappen af tot ze in de hal stond waar ze even rond keek. Toen ze niemand zag sloop ze verder waarna ze door de grote deur naar buiten liep. Ze moest even wennen aan het felle ochtend licht dat buiten scheen maar al snel lachte ze in zichzelf en begon rustig aan het geen waar ze voor op was gestaan, joggen. De meeste verklaarde haar voor gek dat ze op een zaterdag ochtend al zo vroeg buiten was terwijl ze kon uitslapen maar dat maakte haar niks uit. Ze vond het fijn om te doen, sporten was iets waar ze blij van werdt.

Al snel zat er al een aardig tempo in terwijl ze haar gebruikelijke route liep. Vanaf de deur van Zweinstein naar het huisje van Hagrid en vandaar rond het meer en dan langs het verboden bos om vervolgens onder een grote boom te stoppen om uit te rusten.
Zacht plofte Sasha dan ook neer onder de boom toen ze haar doel had bereikt en toverde een flesje water te voorschijn die ze gulzig leeg dronk. Rustig zakte ze neer tegen de boom en kwam rustig weer even op adem.

[melien]

De halve nacht lang had ze geslapen, en de andere helft van de nacht had ze wakker gelegen. In tegen stelling tot de vorige keer was ze echter niet naar de leerlingenkamer gegaan. Cassandra had er namelijk geen zin in gehad om weer Scorpius tegen het lijf te lopen. Ergens had ze het gevoel echter gekregen dat het al licht was buiten, en dat maakte haar alleen maar rusteloos. Stilletjes was ze uit haar bed gegleden en had ze een oude driekwart joggingbroek en een shirtje met lange mouwen aan gedaan. Op haar tenen naar de leerlingenkamer sluipen was dat wat er volgde. Daar aangekomen deed ze vlug haar gympen aan en liep ze de leerlingenkamer uit. Op weg naar buiten.
Pas toen ze buiten in het velle zonlicht stond en de frisse lucht inademde merkte ze dat ze haar toverstok was vergeten. Het kon haar echter niet schelen, als het erop aankwam vertrouwde ze toch liever niet op het stukje hout wat voor velen onmisbaar was. Langzaam kwam ze in beweging, ze had geen zin om in de deuropening te blijven staan. Haar weg leidde via enkele zandpaden richting het verboden bos, maar rustig lopen was niet echt wat ze deed.
Haar energielevel was erg hoog, en zin om het te negeren had ze al helemaal niet. De snelle looppas ging al snel over in rennen, en dat hield ze ook behoorlijk lang vol. Het verboden bos kwam dichterbij, maar juist op dat moment maakte het zandpad waar ze op liep een bocht waardoor het weer weg leidde van de bomen. Moeiteloos paste Cassandra zich aan toen ze het zandpad verliet en over zacht en nat gras verder rende.
Pas toen de schaduwen van de bomen haar raakten ging Cassandra weer over tot lopen. Lichtelijk buiten adem zette ze haar handen in haar heupen en maakte zich lang. Het was pas toen ze de boomgrens al bijna had bereikt dat ze Sasha opmerkte. "Goedemorgen." zei ze opgewekt. Haar goede humeur was door dat stukje rennen alleen maar verbeterd, en het feit dat er gezelschap was - ookal bestond dit gezelschap uit een grifje - versterkte dit alleen maar.

[Ridje]

Met een simpele spreuk liet Sasha het flesje weer verdwijnen waarna ze een elastiekje uit haar broek haalde en haar haar in een staart deed. Ze neuriëde een liedje waarna ze even naar de lucht keek en het terein van Zweinstein dat ze altijd mooi vond 's morgens vroeg. Ze snoof de heerlijke ochtend geur in waarna ze even wegdroomde. Normaal zou ze niet eens opgekeken hebben als iemand tegen haar praten tijdens haar droom toeren maar aangezien ze niemand verwachtte zo vroeg schrok ze van Cassandra waardoor ze wel uit haar droom werdt gehaald. Wat geschrokken keek ze naar het Zwadje, Sasha was niet iemand die te snel oordeelde naar afdelingen en dit meisje leek haar wel aardig. "Goedemorgen, je liet me schrikken, ik ben het niet gewend dat er nog andere al zo vroeg wakker zijn." zei Sasha met haar gebruikelijke vrolijkheid. Met een glimlach keek ze naar Cassandra. "Ik ga niet vragen wat je hier doet zo vroeg aangezien ik kan zien aan je houding dat je ook net hebt hardgelopen." zei Sasha dan en met een simpele beweging liet ze nog een flesje water verschijnen en hield die richting Cassandra. "Dorst?"vroeg ze dan met een glimlach.

[melien]

Cassandra had weliswaar nog steeds veel te veel energie, maar een groot deel van de oorspronkelijke energie was ze alweer kwijt. Nu ze weer een beetje op adem was gekomen plofte ze neer in de schaduwen van de bomen. Dat haar broek door de dauw nat zou worden kon haar erg weinig schelen. "Sorry, ik wilde je niet laten schrikken." zei ze nog steeds even vrolijk als daar net.
"Ook? Was jij dan ook aan het rennen?" vroeg ze verbaasd. Zoals ze het zei klonk het alsof het het raarste ter wereld was. En dat sloeg natuurlijk nergens op, ze had alleen niet verwacht dat er iemand op deze school was die vroeg opstaan leuk vond.
Toen Sasha het flesje water tevoorschijn haalde pakte ze het met een dankbare blik aan. Ja, ze had dorst gekregen. Ookal had ze het eerst niet gemerkt. "Nu weet ik weer waar toverstokken goed voor zijn." zei ze grinnikend. Rustig maakte ze het flesje open en nam er enkele slokken uit. Het voelde toch wel heerlijk verfrissend. Even sloot ze haar ogen en luisterde ze naar het gezang van de hele vroege vogels. "Ik ben trouwens Cassandra." zei ze plotseling. Haar ogen waren nu niet langer gesloten, maar keken Sasha aan. Wat stom dat ze zich was vergeten voor te stellen. De kans dat Sasha wist wie zij was was even groot als dat zij wist wie Sasha was. Oftewel: miniem.

[Ridje]

Met een vriendelijke lach keek Sasha Cassandra aan, ze had nooit een ochtend humeur gehad ofzo en daarom vond ze gezellschap altijd leuk. "Geeft niet, je kon ook niet weten dat ik schrok van je. Ja, ik ren bijna elke zaterdag ochtend als het kan. Soms ga ik ook wel eens naar het Zwerkbalveld om daar te rennen maar dat wordt eentonig, elke keer hetzelfde rondje." grijnsde ze dan. Haar blik werdt gegrepen door wat vogels die vrolijk fluitend over het grasveld hopte. Snel schudde Sasha haar hoofd een keer voordat ze weer in dromenland belande. "Sasha, leuk om je te ontmoeten Cassandra." zei Sasha dan vrolijk. Toen ze haar opmerking hoorde over toverstoken keek ze even naar haar eigen stok. "Ja ze kunnen best handig zijn zo vroeg in de ochtend."

[melien]

Ook Cassandra had de vogels inmiddels gezien. Een glimlach sierde haar gezicht weer. Een glimlach die eindelijk weer een keer echt gemeend was. "Maar waarom sta je vrijwillig zo vroeg op?" vroeg ze plotseling. Haar blik ging weer naar Sasha. Pure nieuwsgierigheid was in haar ogen te lezen. Het was haar gewoon onbekend dat mensen vrijwillig zo vroeg op stonden. Zelfs op schooldagen kwamen de mensen om haar heen nog met tegenzin zo vroeg uit bed. Laat staan dat ze dat in het weekend zouden doen.
"Als je dorst hebt ofzo wel ja." mompelde ze. In het algemeen vond ze toverstokken eerder hinderlijk. Voordat ze echter weer met haar gedachten stroom mee ging knipperde ze even met haar ogen en keek Sasha weer met interesse aan. Het flesje in haar handen was inmiddels half leeg, en dus zette ze het even naast zich. Puur om de staart uit haar haren te halen zodat deze los over haar schouders hingen.

[Ridje]

Verbaasd keek Sasha naar Cassandra waarna ze weer weg keek en even na leek te denken. "Geen idee, gewoon, omdat ik het leuk vind om te sporten denk ik." zei Sasha dan waarna ze weer haar blik op cassandra richtte. Ze wist dat ze al vanaf het begin dat ze op Zweinstein was vroeg op stond. Het was raar dat wel maar ze was het gewoon gewend. "Maar jij bent ook vroeg op, en aangezien je zo verbaasd bent over dat ik vroeg op sta denk ik dat dat vreemder is. Jij slaapt waarschijnlijk elke Zaterdag uit. Maar waarom nu niet? Als ik vragen mag natuurlijk." vroeg ze dan en ze keek Cassandra aan met weer een glimlach. Stil borg ze haar toverstok weer op aangezien ze geen nut meer kon vinden om het ding nog vast te houden, dit zwad meisje leek haar niet gemeen.